در پنلی که توسط دانشجویان دانشگاه لوزان برگزار شد، کوردستان، انقلاب روژاوا و توافق لوزان با مشارکت ده‌ها دانشجو و شرکت‌کنندگان مورد بحث و بررسی قرار گرفت.

سَوگی کویونجو، سیاستمدار کورد و یکی از شرکت‌کنندگان در این پنل با گفتن اینکه «کوردها و خلق‌ها در لوزان حضور نداشتند، در لوزان چانه‌زنی برای حفظ منافع دولتهای حاکم انجام شد» به توافق لوزان و مذاکرات قبل از آن اشاره کرد. او گفت که لوزان سرآغاز یک سلسله قتل‌عام برای کوردها بود.

یکی دیگر از سخنرانان، سیاستمدار کورد، خیرالدین اوزتکین، درباره قتل‌عام‌هایی که از سال ۱۹۲۳ تا به امروز صورت گرفتند صحبت کرد. اوزتکین با بیان اینکه کوردها ۱۰۰ سال است برای حقوقی که در لوزان از دست داده‌اند می‌جنگند و در ادامه افزود: نقطه شروع حملات و قتل‌عام‌های سیستماتیکی که از قیام شیخ سعید تا به امروز تجربه شد، لوزان است. پیامدهای این توافق برای خلق کورد بسیار شدید بودند، کوردها حتی به عنوان یک اقلیت نیز به رسمیت شناخته نشدند.

در این پنل، دینا گروس، آکادمیسین دانشگاه لوزان، توجه را به مبارزات خلق کورد را جلب کرد و توضیح داد که سیستم روژاوا شامل یک دگرگونی ذهنی بزرگ در تاریکی خاورمیانه است. گروس با بیان اینکه در میانه جغرافیایی که فئودالیسم و ​​چندهمسری امری عادی است، مدیریت هر دهکده و شهرستانی به صورت ریاست مشترکی است و گفت: این یک تحول تاریخی است.