تصویر

مراسم یادبود برای کادرهای پیشرو پ‌ک‌ک برگزار شد

یاد و خاطره دو کادر پیشاهنگ پ‌ک‌ک، علی حیدر کایتان و رضا آلتون، در کلن گرامی داشته شد و قول داده شد که «مبارزه آنان را اجتماعی خواهیم کرد».

مراسم یادبودی برای دو کادر پیشاهنگ حزب کارگران کوردستان (پ‌ک‌ک)، علی حیدر کایتان و رضا آلتون، در مرکز جامعه دموکراتیک کورد (ن‌ج‌دک) در شهر کلن آلمان برگزار شد.

زهره آلتون خواهر رضا آلتون، نوردوغان آیدوغان برادرزاده وی و سلما و فریده کایتان خواهران علی حیدر کایتان، پیام‌های تسلیت را دریافت کردند.

روسای مشترک کنگره جامعه دموکراتیک کوردها در اروپا (ک‌ج‌دک-اروپا) زبیده زمرد و اَنگین سور، نمایندگان مرکز جامعه دموکراتیک کورد، سیاستمداران، هنرمندان، روزنامه‌نگاران، نویسندگان و بسیاری از کوردستانی‌ها در این مراسم ترحیم شرکت کردند.

در سالنی که مراسم یادبود در آن برگزار شد، پرچم پ‌ک‌ک، تصویر رهبر آپو و تصاویر شهید رضا آلتون و علی حیدر کایتان آویزان شده بود. همچنین، رفقا و مردم کوردستان احساسات خود را در دفتر یادبودی که برای هر دو شهید گذاشته شده بود، نوشتند.

مراسم یادبود با یک دقیقه سکوت به یاد هر دو شهید آغاز شد. پس از سکوت، روسای مشترک ک‌ج‌دک-اروپا سخنرانی کردند.

زبیده زمرد ضمن تسلیت به خانواده‌های شهدا و مردم کورد، گفت: «ما قول می‌دهیم که مبارزه آنان را گسترده‌تر کنیم. ما قول خود را تکرار می‌کنیم که یاد و خاطره هر دو رفیق را در مبارزه خود زنده نگه داریم.»

زبیده زمرد: جامعه‌ای که ناچیز شمرده می‌شد، با آنان به صحنه تاریخ آمد

زبیده زمرد ضمن تبریک کنگره پ‌ک‌ک، اظهار داشت که پ‌ک‌ک وارد آغاز و عرصه مبارزاتی جدیدی شده است و خاطرنشان کرد که روندی که با فراخوان رهبر آپو آغاز شده است، آغاز و امیدی نو برای جامعه کورد و مردم خاورمیانه است.

زبیده زمرد با بیان اینکه مبارزه کادرهای پیشرو پ‌ک‌ک، خلق کورد را به صحنه تاریخ آورد، گفت: «ما خودمان را با آنان شناختیم. جامعه‌ای که به پایان رسیده، انکار شده، نادیده گرفته شده و به فراموشی سپرده شده بود، با آنان به صحنه تاریخ آمد. آنان با مبارزه و زندگی خود تاریخ جدیدی نوشتند. زیرا آنان با شهادت رفیق حقی کارر تاریخ جدیدی نوشتند. رهبر آپو و رفقایش ۵۲ سال است که تاریخ جدیدی می‌نویسند و جامعه کورد را به صحنه تاریخ آورده‌اند.»

سور: این مبارزه با آنان اجتماعی خواهد شد

انگین سور، رئیس مشترک مرکز جامعه دموکراتیک کورد نیز گفت: «تسلیت خود را به خانواده‌ها و تمام مردم‌مان ابراز می‌کنیم. تسلیت خود را به رهبر آپو ابراز می‌داریم. پ‌ک‌ک با کنگره جدید خود، مبارزه شرافتمندانه ۵۲ ساله را به مرحله جدیدی رسانده است. رفقای شهید ما و همرزمانشان در پیشاهنگی مقاومتی که تحت رهبری پ‌ک‌ک علیه سیاست‌های انکار و نابودی ۱۰۰ ساله مبارزه کردند. این مبارزه تنها مبارزه یک سازمان نیست، بلکه راهپیمایی مردمی است که سرنوشت خود را از نو می‌نویسد. تاسیس پ‌ک‌ک یک امید بود. شهادت رفیق حقی کارر این مبارزه را به یک حزب تبدیل کرد. مقاومت مظلوم، کمال پیر و خیری در زندان این مبارزه را به یک ارتش تبدیل کرد. شهادت رفقا علی حیدر کایتان و رضا آلتون این مبارزه را اجتماعی خواهد کرد.»

زهره آلتون: مادرم اولین اسلحه را برای رضا خرید

سپس خانواده‌های رضا آلتون و علی حیدر کایتان سخنرانی کردند.

زهره آلتون، خواهر رضا آلتون گفت: «زمانی که رضا ۵۲ سال پیش مبارزه را آغاز کرد، مادرم اولین اسلحه او را برایش خرید. مادرم می‌گفت: 'تو در کوردستان خواهی جنگید، نه در آنکارا. جنگ در آنکارا با موفقیت به پایان نمی‌رسد، تو حتما به کوردستان برو. 'رضا به کوردستان رفت. وقتی برگشت، مادرم از او پرسید: 'رضا، چند فاشیست را کشتی؟' او به مادرم گفت: 'گلوله‌هایم تمام شده است. 'مادرم گفت: 'من برایت گلوله می‌خرم، فقط بجنگ. ' پشتیبان رضا مادرش، عمویش و البته رهبر آپو بودند. آنان متعلق به مردم بودند، ۵۲ سال جنگیدند. اگر امروز صدها نفر به دیدار ما می‌آیند و در دردمان سهیم می‌شوند، این مبارزه متعلق به آنان شده است. تنها چیزی که می‌توانیم به مردم‌مان بگوییم این است که از مبارزه آنان صیانت کنند. این همه شهید، این همه هزینه!»

«رهبر آپو ریسک کرد، از مبارزه محافظت کرد»

زهره آلتون با بیان اینکه کسانی که جنگ‌های بزرگ می‌کنند، صلح بزرگ می‌سازند، از همگان خواست که از مبارزه صیانت کنند و ادامه داد: «برخی نزد ما می‌آیند و می‌گویند: 'صلحتان مبارک. 'انگار ما را مسخره می‌کنند... مطمئنا اینطور نیست. کسانی که جنگ‌های بزرگ می‌کنند، صلح بزرگ می‌سازند. مطمئنا خطراتی وجود دارد. رهبر آپو ریسک کرد. اما این روند متعلق به جهان شد. وقتی به زندان آمد می‌رفتم، به کمال پیر گفتم: 'کمال، خانواده‌ها از ما حمایت نمی‌کنند. 'کمال گفت: 'هرچند امروز از تو حمایت نکنند، فردا میلیون‌ها نفر به میدان‌ها خواهند آمد. 'بله، امروز میلیون‌ها نفر به میدان‌ها آمدند، میلیون‌ها نفر جنگیدند، ده‌ها هزار نفر شهید شدند. اما این بذری است که آنان کاشتند. بذری که توسط مظلوم، خیری، کمال، رضا و فواد کاشته شده است. آنان آن بذر را کاشتند. هیچ‌کس نمی‌تواند به ما بگوید: 'صلحتان مبارک. 'مبارزه ما بزرگتر خواهد شد. جنگ آسان است، صلح دشوار است. در دوران صلح، ما به مردم‌مان می‌گوییم: از مبارزه صیانت کنید.»

فریده کایتان: مبارزه آنان بزرگتر خواهد شد

فریده کایتان، خواهر کایتان، با بیان اینکه رضا آلتون و علی حیدر کایتان اولین رفقای رهبر آپو بودند، احساسات خود را چنین بیان کرد: «آنان نمی‌میرند. این جنبش این کلمه را نپذیرفت. مبارزه آنان بزرگتر خواهد شد. ما مطمئن هستیم که صفحه جدید را با موفقیت خواهیم آراست. ما به نیروی خود ایمان داریم. قولی که به حزب، شهدا و مردم‌مان داده‌ایم، بر زمین نمانده است. این جنبش قولی را که به شهدا داده، بر زمین نگذاشته است. رهبر آپو تاکنون هرچه گفته، انجام داده است. به همین دلیل این مردم پشت سر او هستند. حتی به اندازه یک ذره عقب‌نشینی نکرده است. در ۱۲ سپتامبر تمام سازمان‌ها از بین رفتند؛ جنبش پ‌ک‌ک در ۱۲ سپتامبر شکوفا شد. مردم از زندان آمد سخن می‌گویند. پیش از هر چیز، در برابر خانواده‌های شهدا سر تعظیم فرود می‌آورم. چه انسان‌های زیبایی به این جنبش پیوستند! گاهی اوقات، وقتی در خانواده از رفیق فواد سخن می‌گویند، می‌گویند که او در خانواده بسیار باهوش بود. طبیعتا باهوش‌ترین‌ها در جنبش شرکت خواهند کرد. به همین دلیل این مردم به آنان ایمان آوردند و دوستشان داشتند. مردم گرد آنان سنگر بسته‌اند. جنبش پ‌ک‌ک جنبشی است که آنچه می‌گوید انجام می‌دهد و عملی می‌کند. ۷ سال است که با این درد سرپا مانده‌ام. آنچه مرا سرپا نگه داشته، انتقام است. قولی که به شهدای‌مان و رهبرمان داده‌ایم، مرا سرپا نگه داشته است.»

آیدوغان: مبارزه ۵۲ ساله نشان داد که چگونه زندگی و مبارزه کنیم

نوردوغان آیدوغان، برادرزاده رضا آلتون و روزنامه‌نگار، با یادآوری شهدای ماه می در شخص رضا آلتون و علی حیدر کایتان گفت: «مبارزه ۵۲ ساله آنان به ما آموخت که چگونه مبارزه کنیم و چگونه زندگی کنیم. ما به عنوان خانواده‌های آنان، راه آنان را دنبال خواهیم کرد. هیچ‌کس نباید برای آنان سوگواری و گریه کند. مبارزه آنان باید گسترده‌تر شود. تمام کسانی که به آنان وفادارند، باید از آنان صیانت کنند و مبارزه را بزرگتر کنند. به همین دلیل ما سوگواری و گریه نمی‌کنیم. ما هیچ‌کس را خوشحال نمی‌کنیم، ما قول می‌دهیم که مبارزه آنان را تا آخر ادامه دهیم.»

سلما کایتان نیز حق سخنرانی گرفت و در مورد شخصیت علی حیدر کایتان و عمق مبارزه او سخنرانی کرد.

شرکت‌کنندگان سخنان خانواده‌ها را با شعار «شهدا نمی‌میرند» استقبال کردند.

اولین روز مراسم ترحیم پس از سخنرانی یکی از مدیران انجمن خانواده‌های شهدا، شَنگه قهرمان، و هنرمند شیار مونزور که شعر «من انسان بودم» علی حیدر کایتان را خواند، به پایان رسید.

مراسم یادبود در مرکز جامعه دموکراتیک کورد در کلن تا روز شنبه باز است. مراسم یادبود جمعی در روز یکشنبه ۱۸ می برگزار خواهد شد.