تحصن برای آزادی که توسط ابتکار آزادی برای عبدالله اوجالان در ۲۵ ژوئن ۲۰۱۲ برای از میان برداشتن سیستم شکنجه امرالی و تضمین آزادی جسمانی رهبر خلق کورد عبدالله اوجالان راه‌اندازی شد، وارد هفته ۶۲۹ شده است.

در استراسبورگ فرانسه، در نقطه مشترکی که نهادهای اروپایی را به همدیگر می‌رساند، هر هفته گروه‌هایی از کوردستانی‌های مقیم اروپا، این کنش را به عهده گرفتند. ۷ روز در هفته بین ساعت ۰۷:۳۰ تا ۱۶:۳۰ اجرا می‌شود.

در این کنش از یک سو جنایات ضد بشری که علیه رهبر خلق کورد عبدالله اوجالان صورت می‌گیرد فاش شده و از سوی دیگر همدستی و سکوت نهادهای اروپایی در قبال این جنایاتی که در شخص رهبر خلق کورد عبدالله اوجالان علیه مردم کورد انجام می‌شود، محکوم می‌شود و آنها را به انجام وظایف خود فرامی‌خوانند.

این کنش که در سیزدهمین سال خود ادامه دارد، در ششصد و بیست و نهمین هفته خود توسط خانواده اولتان از دارمشتاد آلمان ادامه یافت. گروهی که به نمایندگی از مرکز جامعه کوردهای دموکراتیک تحصن را به عهده گرفت شامل مرشده اولتان، همسرش سلیم اولتان و دختر هشت ساله آنها سارا بود.

مرشده اولتان سخنان خود را با تشکر از همه کسانی که در ۱۳ سال متوالی تحصن برای آزادی همکاری کردند آغاز کرد و یادآور شد که آنها هر سال به عنوان یک خانواده در این تحصن شرکت می‌کنند. مرشده با بیان اینکه «دولت اشغالگر ۲۵ سال است که رهبر ما را با یک توطئه بین‌المللی از ما جدا کرده است، اما حتی اگر رهبری از نظر جسمانی در کنار ما نباشد، همیشه با ما است.» گفت که رهبر خلق کورد عبدالله اوجالان راه آزادی به ویژه برای زنان کورد را نشان داد. مرشده اولتان در ادامه سخنانش با تاکید بر اینکه به همین دلیل به عنوان مردم و زنان کورد خواستار آزادی رهبر خلق کورد عبدالله اوجالان هستند، گفت: «ما انزوای تشدید شده بر رهبرمان را نمی‌پذیریم. هدف این انزوا همه ما به خصوص ما زنان و جوانان است. می‌بینیم که این انزوا نیز امروز با خیانت تغذیه می‌شود. دولت اشغالگر فاشیست ترکیه ۳ سال است که با تمام روش‌های کثیف سعی در از بین بردن اراده مردم کورد دارد. رهبری و گریلاهای ما اراده مردم کورد هستند.» مرشده از همه مردم کورد به ویژه زنان، جوانان و مردم باشور کوردستان خواست تا در برابر اشغالگری و خیانت بایستند.

مرشده اولتان افزود: «گریلاهای آزادی کوردستان فرزندان هر چهار بخش کوردستان هستند. هر جا حمله‌ای باشد، گریلاها آنجا هستند. وقتی به روژاوا حمله می‌شود، گریلا به آنجا می‌شتابد و وقتی به باشور حمله می‌شود نیز گریلا به مقابله با آن می‌پردازد. من از همه مردم کورد می‌خواهم؛ بیایید از رهبری، گریلا و رفقایمان در زندان صیانت کنیم.»