تصویر

«پ‌ک‌ک نام نیست، بلکه فکر و هستی است»

زنان عفرین و قامشلو به تصمیمات دوازدهمین کنگره پ‌ک‌ک درود فرستادند و اظهار داشتند که این تصمیمات اساس حل مشکلات در کوردستان خواهد بود. آنها همچنین گفتند که تا پایان به رهبر خود مطمئن هستند.

در بهار یکی از سال‌ها، هنگامی که کوردستان به عنوان رشته‌کوه‌هایی در میان چهار کشور بر روی نقشه تعریف می‌شد، حزب کارگران کوردستان (پ‌ک‌ک) در میان سیاست‌های نسل‌کشی و نابودی، به عنوان امیدی برای آزادی مردم پدیدار شد. ظهور حزب کارگران کوردستان سوالی را با خود به همراه آورد: ملتی که از زبان، هویت و تاریخ خود محروم شده باشد، چگونه آزاد زندگی خواهد کرد؟ پ‌ک‌ک ایده‌ای بود که در تاریکی، روشنایی شد. پ‌ک‌ک محل اعتماد به آزادی ذهنیت و آزادی مردم بود.

پ‌ک‌ک در دوازدهمین کنگره خود، تصمیم به انحلال و پایان دادن به مبارزه مسلحانه را گرفت. زنان عفرین و قامشلو در مورد تصمیمات کنگره پ‌ک‌ک با خبرگزاری فرات (ANF) صحبت کردند.

مادران از مبارزه برای صلح سخن می‌گویند

شازیه ابراهیم، مادر شهیدان علی و بیرهات جیلو، که مادری اهل عفرین است، ابتدا به زمانی اشاره کرد که پ‌ک‌ک را شناخت و گفت: «شناخت ما از پ‌ک‌ک مانند این بود که ملتی مرده، دوباره به زندگی بازگردد. پ‌ک‌ک سال‌ها و با هزینه‌های گزافی به فعالیت خود ادامه داد... ما دست فرزندان‌مان را گرفتیم و آنها را به صفوف پ‌ک‌ک فرستادیم. وقتی از مادران می‌پرسید، می‌گویند هیچ چیز باارزش‌تر از فرزند نیست، اما چیزی باارزش‌تر از فرزند وجود دارد که میهن انسان است. انسان بی‌سرزمین، بی‌حرمت است و ما نیز نمی‌خواهیم حرمت خود را از دست بدهیم.»

شازیه ابراهیم اظهار داشت که پ‌ک‌ک بارها برای صلح اعلام آمادگی و اقدام کرده و گفت: «اما پاسخی نگرفت. این بار یا دولت ترکیه دست در دست کوردها خواهد گذاشت یا شکست خواهد خورد. ما نیز به عنوان مادران، تا آخر از دوازدهمین کنگره حمایت می‌کنیم، زیرا این یک روند بسیار مهم و حساس و یک روند سیاسی است. ما از تصمیماتی که توسط رهبر آپو و رفقای ما در کوه‌های آزاد گرفته می‌شود، حمایت می‌کنیم. در هر جایی، ما با رهبر، شهدا و رفقایمان در شورای پ‌ک‌ک پیش خواهیم رفت. در جنگ و سیاست، دنیا ما را شناخته است. نیروهایی که رهبر ما را در توطئه به اسارت گرفتند، در آن زمان گفتند ما آنها را نابود خواهیم کرد. اما ما همواره بزرگ‌تر شدیم، اکنون همان نیروها در این روند صلح شرکت می‌کنند.»

شازیه ابراهیم در پایان سخنانش تصریح کرد که هر اتفاقی بیفتد، راه مبارزه با پ‌ک‌ک را رها نخواهند کرد و گفت: «ما هرگز در مورد مبارزه همراه با پ‌ک‌ک نمی‌گوییم کافی است. فرزندان ما که اکنون بزرگ می‌شوند، بر اساس همین فکر و فلسفه رشد می‌کنند و همانطور که در جنگ فرزندان‌مان را فرستادیم، در سیاست نیز با هم خواهیم بود. حمایت و اطمینان ما به تصمیماتی که از سوی رهبر ما و رفقای‌مان در کوه‌ها گرفته می‌شود، امری صحیح است.»

پ‌ک‌ک، روح جامعه و راه‌حل مسئله کورد

کَدَر حسین، رئیس مشترک جنبش فرهنگ و هنر مزوپوتامیا، در مورد نقش پ‌ک‌ک در توسعه فرهنگ کوردی صحبت کرد و گفت: «پ‌ک‌ک در زمانی ظهور کرد که بسیاری از مردم فراموش شده بودند و زبان، فرهنگ و هنرشان مورد آسیمیلاسیون قرار گرفته بود. به یمن آرمان پ‌ک‌ک و شهدایی که در این راه جان خود را فدا کردند، دیدیم که مبارزه‌ای از چهار بخش کوردستان و حتی خارج از میهن برای شهدا و هویت خود به پیش برده شد و تا آخر ادامه خواهد یافت. امروز به یمن زحمت مبارزه پ‌ک‌ک، مردم در اطراف پروژه ملت دموکراتیک گرد هم آمده‌اند.»

کدر در ادامه سخنان خود در مورد دوازدهمین کنگره پ‌ک‌ک صحبت کرد و گفت: «پ‌ک‌ک تنها یک نام نیست، بلکه در تمام عرصه‌های جامعه به عنوان یک روح است. درخواست صلح و دموکراسی که از سوی رهبر آپو مطرح شد، به منزله پایان دادن به جنگ‌ها در کوردستان و یک گام تاریخی است. برای ما، پ‌ک‌ک به مثابه فکر و روح است. به همین دلیل، دوازدهمین کنگره پ‌ک‌ک و تصمیماتی که در آن گرفته شده‌اند، اساس حل مسئله کورد در کوردستان خواهند بود. از این رو، ما بر اساس این خط‌مشی، یک بار دیگر قول خود را برای ادامه مبارزه با پ‌ک‌ک تکرار می‌کنیم.»

هنر پ‌ک‌ک و آزادی زنان

نوروز محمد، رئیس مشترک کمون موسیقی نیز دیدگاه خود را در مورد مسئله آزادی زنان و پیشرفت آن با ظهور حزب کارگران کوردستان بیان کرد و گفت: «هنری که در طول ۵۰ سال پ‌ک‌ک ارائه شد، درد و رنج مردم کورد را در جهان منتشر کرد و به مردم کورد اجازه داد تا خود را با صدا و موسیقی خود بیان کنند. به ویژه برای خط آزادی زنان نقش بزرگی ایفا کرده بود. زیرا زنانی که نمی‌توانستند به راحتی هنر خود را بیان کنند، به یمن پ‌ک‌ک و شهدا، صدا و رنگ آنها منتشر شد. به عنوان جنبش فرهنگ و هنر (TEV-ÇAND)، ما مدیون شهدایی هستیم که اجازه دادند تا این لحظه فرهنگ اصیل حفظ شود و هزاران نفر این راه را دنبال کنند و در آن خط زنان نیز حفظ شود.»