وکیل فرانسوا دودجیان با بیان اینکه اردوغان رئیس جمهور ترکیه همچنان فرهنگ اشغالگری و نفرت را ادامه می‌دهد، گفت: «آنها می‌خواهند جنایاتی را که علیه مردم ارمنی و کورد انجام می‌شود، توجیه کنند.»
دولت ترکیه به عنوان تداوم سنت تاریخی به سیاست‌های توسعهطلبانه خود ادامه می‌دهد. ترکیه به عنوان یک کشور عضو ناتو، مرتکب انواع جنایات جنگی و جنایات علیه بشریت در کوردستان و در سرزمین‌های تحت اشغال خود می‌شود. نیروهایی که مسئولیت حفاظت از حقوق بین‌الملل را بر عهده دارند در برابر همه بی‌عدالتی‌های دولت ترکیه سکوت کرده‌اند. همانطور که اردوغان رئیس جمهور ترکیه در جلسه‌ای در شهر ریزه به نام اسرائیل اشاره کرد و گفت: «همان طور که وارد قره باغ و لیبی شدیم، می‌توانیم در آن مکان‌ها هم همین کار را انجام دهیم.» او با این اظهارات نشان داد که تمام خاک سوریه و عراق را اشغال کرده است.
در این باره با فرانسوا دودجیان، وکیل کانون وکلای پاریس گفت‌وگو کردیم که سیاست‌های توسعهطلبانه دولت ترکیه در منطقه آرتساخ را از نزدیک دنبال می‌کند و برای مردم ارمنی در عرصه بین‌المللی مبارزه می‌کند.
اردوغان به میراث طلعت پاشا ادامه می‌دهد
وکیل دودجیان سیاست‌های توسعهطلبانه دولت ترکیه به رهبری اردوغان را در خارج از مرزها ادامه یک سنت تاریخی دانست و در ادامه سخنان خود گفت: «این سیاست‌های توسعهطلبانه ترکیه ادامه سیاستی است که از ابتدای قرن بیستم توسط طلعت پاشا شروع شد، آتاتورک آن را ادامه داد و امروز نیز توسط اردوغان ادامه می‌یابد.»
این وضعیت به وضوح به معنای سیاست انکار اقلیت‌های تاریخی و مردم خاص در برخی مناطق غیرترک نشین است. در آغاز قرن بیستم، این سیاست انکار تأثیر زیادی بر مردم رومانی، آشوری-کلدانی، کوردها و بسیاری از مردمان دیگر به اندازه ارامنه گذاشت.
آنها می‌خواهند جنایاتی را که بیش از صد سال است ادامه داده‌اند، توجیه کنند
دودجیان با بیان اینکه سیاست انکار تاریخی امروز در بدیهی‌ترین شکل خود علیه مردم ارمنی و کورد ادامه دارد، سخنان خود را با این عبارات ادامه داد: «کوردها امروز نماینده بیش از ۳۵ میلیون انسان هستند. نباید به دنیا بگویند این ۳۵ میلیون نفر حق ندارند دولت داشته باشند. اکثر این جمعیت امروزه در مرزهای ترکیه زندگی می‌کنند و دولت ترکیه این واقعیت را قاطعانه مانند رد نسل‌کشی ارامنه و حقوق ارامنه در خاک ترکیه رد می‌کند.
ترکیه با همه سیاست‌های خود علیه مردم کورد و در عین حال علیه مردم ارمنی و با حمایت آذربایجان، هدف خود را تقویت جایگاه خود قرار داده و سعی می‌کند جنایات خود را که در قرن بیستم و در قرن بیست و یکم مرتکب شده است، توجیه و مشروع کند.»
آذربایجان با ترکیه از همان روش استفاده می‌کند
فرانسوا با اشاره به اینکه تمام چیزهایی که متعلق به ارامنه است در آرتساخ نابود شده است، آرتساخ سرزمین مردم ارمنی است اما توسط دولت آذربایجان با حمایت آشکار ترکیه اشغال شده است، خاطرنشان نمود این بزرگترین نمونه فرهنگ تخریب و انکار است. او در مورد وضعیت آرتساخ گفت: «وضعیت آرتساخ کاملاً غم‌انگیز است. چون دیگر ارمنی در آنجا باقی نمانده است. ارامنه در آرتساخ از سرزمین خود اخراج شدند. آذربایجان به طور کامل کنترل منطقه را به دست گرفته و خانه‌ها، کلیساها و قبرستان‌های آنجا را تخریب و ویران کرده است. آذربایجان نیز مانند ترکیه از همین روش برای بیرون راندن شهروندان از سرزمین‌های خود و تخریب بقایای سکونتگاه‌های آنها استفاده می‌کند و ادعا می‌کند که این زمین‌ها متعلق به ارامنه نیست. اگرچه آرتساخ بیش از هزار سال سابقه دارد، اما در آینده اثری از مردم ارمنی در این منطقه باقی نخواهد ماند. بنابراین، وضعیت بسیار غم‌انگیز است. بر اساس تصمیم دیوان بین‌المللی دادگستری، دولت آذربایجان باید به مردم آرتساخ اجازه دهد تا به سرزمین‌های خود بازگردند. احترام به این تصمیم و اجرای آن ضروری است. اما این تصمیم نقض می‌شود. لازم است جامعه جهانی موضع خود را در قبال آذربایجان نشان دهد. اما به نظر می‌رسد آذربایجان به هیچ وجه این تصمیم را اجرا نخواهد کرد. در واقع رژیم و متحدان آذربایجان بر خصومت با ارامنه و نفرت از ارامنه بنا شده‌اند. نابودی ارامنه در اراضی آرتساخ و اشغال اراضی آن یک پیروزی برای رئیس جمهور آذربایجان علی اف است. آنها قصد ندارند در برابر ارامنه یک گام به عقب بردارند. برعکس عقب‌نشینی و کاهش اشغال منطقه را نقطه ضعف می‌دانند.»
آنها به نام امنیت مرزی مرتکب جنایت می‌شوند
دودجیان به سکوت جامعه جهانی در برابر سیاست‌های اشغالگرانه دولت ترکیه اشاره کرد و گفت: «از پایان جنگ جهانی دوم تاکنون با این فرض که اگر مرزها تسخیر نشود جنگی در کار نخواهد بود، حفاظت از مرزها به عنوان یک روش روابط بین‌الملل در حال ظهور است. این بحث اصلی پشت سیاست‌های اشغالگری امروز است. علاوه بر این، از این استدلال حمایت می‌شود زیرا منافع قدرت‌های بزرگ را تامین می‌کند. این بزرگترین قانون است. برای قدرتمندان، حفظ مرزها یک مزیت است. همچنین این امر در مورد کوچک و ضعیف و به عبارت دیگر برای مستضعفان اعتبار کمتری دارد. امروز ترکیه برای توجیه جنایات خود بر این عنصر تکیه می‌کند. او در پوشش امنیت مرزی مرتکب جنایت می‌شود. به ترکیه و آمریکا نگاه کنید که ۷۰ سال است که با هم رابطه دارند، آنها برای جلوگیری از بدهکاری بیشتر جهانی، به نفعشان است از یکپارچگی این مرزها محافظت کنند. خواسته‌های مردم برای آزادی و سرنوشت مورد توجه نیست و دیده نمی‌شود. آنها حتی نمی‌خواهند این درک را به زبان بیاورند . زیرا آنها می‌دانند که این مفاهیم آماده هستند تا صدای عالی را با خود به ارمغان بیاورند. با این حال، مطالبه آزادی، حتی اگر راه را برای اختلافات و درگیری‌ها باز کند، همیشه گامی ضروری برای دستیابی به صلح واقعی است.»
باید به مبارزه ادامه داد
وکیل دودجیان اظهار داشت که باید برای شکستن سکوت در برابر حمله به مردم کورد و ارمنی به مبارزه ادامه دهند و گفت: « من معتقدم در هر صورت به مسیر صلح باز خواهیم گشت. اما این شرط است که ما به قانون، حقوق و خرد خود معتقد باشیم. زمان می‌برد، سخت خواهد بود، اما ما مردم باستانی هستیم، اتفاقات زیادی برای ما افتاده است، اما ما هنوز اینجا هستیم. توسعه قانون و خرد در بشریت، طولانی، پیچیده و دشوار است.
به رسمیت شناختن نسل‌کشی ارامنه اکنون توسط همه پذیرفته شده است. اکنون هیچ مورخی به این نسل‌کشی اعتراض نمی‌کند، چیزی که مدت‌ها پیش چنین نبود. دانش و خرد در حال پیشرفت است و به نظر من باید برای جلوتر رفتن و حفظ حقوق خود مبارزه کنیم.»
