احزاب و نهادها فراخوان دادند: باید هرچه زودتر انزوای امرالی از میان برداشته شود
سازمان‌های حقوقی و احزاب سیاسی چنین گفتند: «انزوای امرالی را از میان بردارید، مشکلات کورد از راه دمکراتیک به رهیافت خواهد رسید.»
اعتراض به انزوای تحمیلی
دستگیرشدگان سیاسی در زندان زنان شاکران در شهر ازمیر با مطالبه آزادی رهبر خلق کورد عبدالله اوجالان، حضور یافتن و شرکت در دادگاه را تحریم کرده و تماس تلفنی با خانواد‌ها برقرار نمی‌کنند. درباره زندانیانی که کنش انجام می‌دهند بازجویی صورت گرفت و مجازات سلول انفرادی به برخی از آنان تحمیل شد.
احزاب سیاسی و سازمان‌های حقوقی و مدنی اجتماعی در شهر، برعلیه نقض حقوق در زندان‌ها و سیاست تحمیل انزوا در مقابل ساختمان زندان آلیگا واقع در ازمیر یک بیانیه دادند. در این بیانیه پلاکارد «مبارزه آزادی برعلیه انزوا متوقف نمی‌شود. به دشمنی پایان دهید» برافراشته شد و بارها شعارهای «زنده‌باد مقاومت زندان‌ها»، «هزاران درود به زنانی که در زندان‌ها مقاومت می‌کنند» سرداده شدند. بیانیه را آینور گزیجی به نمایندگی از این گروه قرائت کرد.
گزیجی یادآور شد که زندانیان مورخ ۲۷ نوامبر ۲۰۲۳ با مطالبه «آزادی برای عبدالله اوجالان، رهیافت دمکراتیک برای مسئله کورد» به اعتصاب غذا دست زدند و چنین گفت: «زندانیان سیاسی با بیانیه‌ای که در تاریخ ۴ آوریل ارائه دادند، اعلام کردند که آنان کنش خود را به تحریم حضور و شرکت در دادگاه و تماس تلفنی و ملاقات با خانواده‌ها، تغییر داده‌اند. زندانیان سیاسی برای اینکه انزوای تحمیلی بر جناب عبدالله اوجالان به پایان برسد و آزادی جسمانی او عملی شود تا مسئله کورد از طریق راه دمکراتیک به رهیافت برسد، مبارزه می‌کنند.»
گزیجی بیان داشت که سیاست انزوایی که عمیق‌تر شده است اجازه نفس کشیدن به جامعه نمی‌دهد و ابراز داشت که مقبوله اوزر ۸۲ ساله، خدیجه یلدز ۷۵ ساله، بسرا ارول ۶۵ ساله و حنیفه ارسلان ۷۶ ساله علیرغم سن زیادشان و بیماری‌هایی که به آن مبتلا هستند، بدلیل سیاست‌های انزوا در زندان نگه داشته می‌شوند. گزیجی یادآور شد که زندانیان سیاسی علیرغم تمام فشار و سرکوب‌ها، کنش‌های خود را ادامه می‌دهند و ایچنین به سخنان خود ادامه داد: «کسانی که می‌خواهند برای کنش‌های زنان در زندان زنان شاکران مانع‌سازی کنند، با تحمیل مجازات‌هایی همچون مجازات انظباطی و سلول انفرادی در داخل انزوا بر رفقای ما انزوایی دیگر را نیز تحمیل می‌کنند. تمام تحمیلات فاشیستی در زندان زنان شاکران برای شکست دادن مبارزه زنان و سرکوب زنان است.»
گزیجی ابراز کرد که آنها حملات را به هیچ‌وجه قبول نخواهند کرد و چنین گفت: «ما در مقابل زندان‌ها و در هر شرایطی مبارزه خواهیم نمود. مجازات سلول انفرادی باید هرچه زودتر ازمیان برداشته شود، به این تحمیلات خود پایان بدهید، انزوای تحمیلی در امرالی را از میان برداشته و مسئله کورد را از راه‌های دمکراتیک به رهیافت برسانید. مطالبات زندانیان سیاسی مطالبات میلیون‌ها نفر است.»
جنبش زنان آزاد (ت‌ژ‌آ)، حزب برابری و دمکراسی خلق‌ها (دم پارتی)، مادران صلح، جمعیت مددکار و پشتیبانی از خانواده‌های زندانیان و محکومان اژه (EGE-TUHAYDER)، حزب مناطق دمکراتیک (دب‌پ)، شعبه جمعیت حقوق‌دانان برای آزادی (OHD) در ازمیر، ژن‌آرت و جمعیت مددکاری و پشتیبانی از خانواده‌هایی که بستگان خود را از دست داده‌اند در آناتولی (ANYAKAY-DER) در این مراسم شرکت کردند.
