امید: انتقام همه قتل‌عام‌ها را می‌گیریم-تکمیلی-
عضو کمیته مرکزی پ‌ک‌ک؛ هلین امید اظهار داشت که قتل‌عام‌های دولت ترکیه دشمنی آشکار این دولت را با کوردها نشان می‌دهد و گفت: «ما انتقام همه قتل‌عام‌ها را می‌گیریم.»
هلین امید عضو کمیته رهبری حزب کارگران کوردستان (پ‌ک‌ک) به‌مناسبت سالیاد کشتار پاریس در شبکه مدیا خبر به ارزیابی پرداخت و ضمن گرامیداشت یاد و خاطره اوین گویی، میر پرور و عبدالرحمان کزل گفت: «ما انتقام همه قتل‌عام‌ها را می‌گیریم.»
هلین امین عنوان کرد که دولت ترکیه نه تنها برای کوردها بلکه برای خلق‌های جهان مشکل‌ساز و دارای ماهیتی جنایتکارانه است. نیز افزود که قتل‌عام مرعش، قتل‌عام ۱۹ دسامبر در زندان‌های ترکیه، قتل‌عام روبوسکی و قتل‌عام پاریس نشاندهنده این موضوع است.
هلین امید ابراز داشت که دولت جمهوری ترکیه از آغاز تاسیسش تاکنون، دولتی است که علیه خلق‌های منطقه تاسیس شده و افزود که خلق‌های ساکن در ترکیه باید این حقیقت را بدانند.
ارزیابی‌های هلین امید بدین شرح است:
ابتدا به مقاومت امرالی درود می‌فرستم. در انتهای یک سال دیگر هستیم. در سال ۲۰۲۳ در راستای آزادی جسمانی رهبر آپو و حل مسئله کورد، مقاومت بزرگی آغاز شد. موضع مقاومتگرانه رهبر آپو در زندان امرالی به منبع الهام این اقدامات مبدل شده است. در این زمینه ما یک سال را سپری کرده و وارد سال دیگری می‌شویم. سال نو را به رهبر آپو تبریک می‌گویم.
عملیات دهم دسامبر خیلی ارزشمند بود
سیستم نسل‌کشی امرالی با تمام شدت خود ادامه دارد. لذا سال ۲۰۲۳ در حقیقت چنین بود. یعنی در جهت کارزار «زمان؛ زمان آزادی است» پیش رفت. این استراتژی و رویکرد درستی بود. هم برای حل مسئله کورد و هم برای آزادی جسمانی رهبر آپو، ما اقداماتمان را جلو می‌بریم. به‌مثابه مرحله‌ای مهم از کمپین «زمان زمان آزادی است»، دوستان ما کمپین مهمی را آغاز کردند. گفتند آزادی برای رهبر آپو و حل سیاسی برای مسئله کورد. این خیلی ارزشمند بود و مانند یک جشن برای آن؛ در دهم دسامبر در سراسر جهان روز خواندن آثار رهبر آپو برگزار شد. این خیلی ارزشمند و با معنی بود. دهم دسامبر همزمان روز جهانی حقوق بشر است. همه، افکار و ایده‌های رهبر آپو را با اشتیاق خوانده و به بحث گذاشتند. باید این روال ادامه یابد.
کوردها باید هم آثار رهبر آپو را بخوانند و هم آن را عملی کنند
بله در مناطق زیادی از جهان خوانده شدند. اما در کوردستان، ترکیه، سوریه و خاورمیانه در حد نیاز نبود. آنچنان که چیزی به این صورت وجود دارد؛ رهبر آپو خود از این جغرافیا برخواسته است، خودش از ماست و از میان ما بالا آمده است و این روشن است. بدین ترتیب یک مورد را فراموش کرده‌ایم. قطعا نه درست، بلکه اشتباه است. الگوی رهبر آپو با یکبار خواندن به کاملی درک نمی‌شود. هر چه بیشتر می‌خوانیم و مورد بحث قرار می‌دهیم و بیشتر در آن عمیق می‌شویم؛ می‌بینیم که سطوح و لایه‌های متنوعی دارد. ما به‌عنوان گریلاهای این الگو، سالی یکبار دفاعیات را می‌خوانیم. همیشه ارزیابی‌های رهبر آپو را مطالعه می‌کنیم. همواره زندگی رهبر آپو را به بحث می‌گذاریم. سعی می‌کنیم نتیجه به‌دست آوریم. ما این‌گونه خود را رشد می‌دهیم، خود را تقویت می‌کنیم، سعی می‌کنیم آنگونه زندگی کنیم و همواره این‌ها را مد نظر می‌گیریم. می‌گوییم که این مباحث را خوانده بودیم؛ اما فلان بحث را ندیده بودیم. مثلا در کتاب دفاعیات چنین مواردی پیش می‌آمد. چرا این را ندیدیم؟ چگونه این را متوجه نشدیم؟ هر چه ذهن انسان رشد می‌کند نوع نگاه شما به مسائل تغییر می‌کند، جایی که به آن نگاه می‌کنی، تغییر می‌کند. الگوی بدیل رهبر آپو مانند یک دریاست. لذا جامعه کوردستان و مردم منطقه باید در چارچوب الگوی رهبر آپو، جهان اطراف خود را بشناسند و بر اساس شیوه زندگی و طرز فکر وی خود را مهیا کنند. هرچند این نیز کافی نیست. مثلاً بگوییم در آن سوی دنیا درک ایده‌های رهبر آپو برای خلق‌ها، مردم، روشنفکران و متفکرین معنادار و ارزشمند است. اما برای مردم ما در منطقه و مخصوصا برای کوردها تنها درک آن کافی نیست، فهمیدن واقعی یعنی انجام آن. یعنی انسان باید آن بدیل را اجرایی کند، یعنی باید سیستم فکری رهبر آپو را عملی سازد. اگر ما رهبر آپو را به عنوان رهبر حساب می‌کنیم، وی را دوست داریم، افکارش را درست می‌دانیم، آنگاه وی را فهمیده‌ایم و باید در پراتیک و عملکرد خود به نماینده او مبدل شده و به وظایف خود عمل کنیم.
مسئله مجازات انضباطی در زندان امرالی هنوز در دستور کار است و در واقع ما نیز در حد کفایت، واکنش نداریم. مراجعات وکلاء و درخواست ملاقات ادامه دارد. مراجعات خانواده رهبر آپو سه رفیق دیگر محبوس در امرالی ادامه دارد. ۳ سال است یک انزوای مطلق حاکم است. در واقع واژه‌ی انزوا برای این مورد کم و ناقص است. سیاست گروگان‌گیری در قبال رهبر آپو اجرا می‌شود. در حقیقت بدین وسیله خلق کورد را شکنجه می‌کنند.
یکی از مسئولین CPT با اُزگور پلیتیکا گفتگو کرده بود. این مسئول مورد اشاره، ۳تا۵ سال پیش با رهبر آپو ملاقات داشته و شرایط وی را دنبال نموده است. می‌گوید شرایطی بوده که قطعا هیچ انسانی نمی‌تواند در آن بماند. حالا چند سال گذشته و شرایط شکنجه سخت‌تر شده است. تجرید و ایزولاسیون امرالی شدیدتر شده است و حالا به وضعیت سیستم نسل‌کشی رسیده است. در چنین شرایطی ما نباید به چیزی غیر از آزادی رهبر آپو فکر نکنیم. سیاست دولت ترکیه این است که می‌خواهد ما را به یک نشست محکوم نماید. از این به بعد به‌عنوان یک خلق و جنبش، نباید جز آزادی رهبرمان چیزی را قبول کنیم. خلقمان باید انواع اقدامات خود را به‌کار بگیرد و مطابق شرایط لازم، وارد پروسه مبارزاتی شود و فعالیت‌هایش در این راستا باشد. معتقدم که خلقمان بیش از آنچه باید، به وظایفش عمل می‌کند. بدون آزادی جسمانی رهبر آپو، آنها نیز نمی‌توانند نفس راحتی بکشند. ارتباط تنگاتنگی در این مورد برقرار است. بر این اساس به همه کسی که در این کمپین شرکت نموده و برای توسعه آن در تلاش هستند، یکبار دیگر درود می‌فرستم و برایشان آرزوی توفیق دارم.
بدون مقاومت در امرالی نمی‌توان سیاست ترکیه را ارزیابی کرد
چیزی که سیاست و اقتصاد ترکیه را مشخص می‌کند، یعنی آنچه که تمام حقیقت ترکیه را تعیین می‌کند، جنگ است. جنگ نسل‌کشی که علیه خلق کورد در حال اجرا است نیز بسیار تعیین کننده است.
به همان شکل، مبارزه با این جنگ نسل‌کشی نیز بسیار تعیین کننده است. در واقع این اساساً وجود دارد. بدون مقاومت و موضع امرالی هیچ کس نمی‌تواند سیاست ترکیه را ارزیابی نماید. به آن مرتبط است. در ترکیه چنین ذهنیت اشتباه و نادرستی از دمکراسی ایجاد می‌شود که انگار سیاست در چارچوب یک سیستم دمکراتیک اجرا و انجام می‌شود و انسان‌ها را فریب می‌دهند. یعنی انگار چنین چیزی وجود دارد. در ترکیه همه چیز به این شکل است. بزرگترین چیزی که سیاست و تحولات ترکیه را تعیین می‌کند، جنگ و این وضعیتی است که ۸ سال است ادامه دارد.
هر کوردی که با آکپ همکاری نماید ضد هویت و شکوه و کرامت خود است
این روزها مصادف با سالگرد مبارزه برای خودمدیریتی است. به ویژه یاد شهدایمان را در جزیر گرامی می‌داریم. این یک نقطه شکست دادن بود، به عنوان مثال، اکنون جهان روی جنگ غزه متمرکز شده است. با این حال، ۸ سال پیش، ترکیه شهرها و محله‌های داخل مرزهای خود را بمباران می‌کرد، کودکان را می‌کشت، پیکر مادران را روی زمین رها می‌کرد، انسان‌ها را در زیرزمین‌ها سوزاند. نشان داد که دارای چنین حقیقتی نسل‌کش کننده‌ای است، گام اول طرح و برنامه‌ی تخریب و شکست در شهرها انجام چنین جنگی بود. این‌گونه چهره‌ی نسل‌کش کننده‌ی خود را به ما نشان داد. انسان می‌توانند قبل از سال ۲۰۱۵ درباره‌ی حزب عدالت و توسعه‌ی (آکپ) متفاوتی صحبت نماید. حزب عدالت و توسعه‌ای که هنوز کاملاً نتوانسته دولت را تحت کنترل درآورد، هنوز در تلاش است تا قدرت خود را در درون دولت نشان دهد. اما پس از آن، هر کوردی که با آکپ همکاری نماید، قطعا کوردی است که بر ضد هویت، موجودیت و شکوه و کرامت خود است. می‌توانم این را به راحتی بگویم. این برای امروز نیز صدق می‌کند. آکپ با ذهنیت کولونیالیستی خود می‌خواست دولت را تحت امر خود درآورد و سیاست جنگی ویژه‌ای را علیه کوردها اجرا کرد. اما پس از سال ۲۰۱۵ تصمیم به اجرای فاشیسم شدید، دیکتاتوری فردگرایانه و در صورت لزوم نسل‌کشی کوردها را در سطح جسمانی اجرا نماید. از آن روز تا کنون، در این ۸ سال، مراحل زیادی از جنگ به وجود آمده است. ۸ سال است که جنگ در همین سطح ادامه دارد. در ۲ سال گذشته، نقشه‌ها و برنامه‌های اشغال‌گرایانه را به وضوح نشان می‌دهند. اکنون دستور کار بر مناطق حفاظتی میدیا و از بین بردن گریلا متمرکز است. در سال ۲۰۲۳ در واقع آنها در این چارچوب برخورد کردند. اما موفق نشدند.
با انجام عملیات جنگ ویژه دستور کار را تغییر می‌دهند
اخیرا یکی از رفقا از قرارگاه مرکزی حفاظت خلق این را اعلام کرد. دشمن در سال ۲۰۲۳ چنین برنامه‌ای داشت، اما موفق نشد. حقیقتا نیز به این شکل است. اما قطعا آنچه که می‌خواستند برآورده نشد. ما نیز به طور کل نتوانستیم آنها را به عقب‌نشینی وادار نماییم. چنین حقیقتی در میان است. یعنی جنگ با تمامی سختی‌هایش ادامه دارد و این نیز تأثیر زیادی بر جامعه گذاشته است. برای مثال تأثیرات آن بر اقتصاد بسیار واضح است. در ترکیه اکثر انسان‌ها در گرسنگی بسر می‌برند یا تحت بدهی قرار دارند.
حقیقت ترکیه اینچنین مطرح شده است. اما اکنون چه می‌کنند؟ از طریق عملیات جنگ ویژه دستورکارها را تغییر می‌دهند. برای این‌که به موضوع اقتصادی اشاره کنم این را بیان نمودم.
گروه ثروتمندان برای اقتصاد جنگ به دولت کمک می‌کنند
برای مثال در مورد پرونده‌ی دیلان پولات، ناگهان گروهی از ثروتمندان دروغین را در ترکیه نشان دادند. اکنون انگار دارند از درآمد آنها عملیات انجام می‌دهند. برای مثال زنجیره عملیات‌های وزارت داخله را ببینید. هر روز عملیات ادامه دارد، گویی در ۲۵ سال گذشته، انگار شخص دیگری ترکیه را اداره کرده است. خود آکپ این را مطرح کرده است، ما در مورد این حقایق صحبت می‌کنیم که ترکیه در مدت ۲۵ سال گذشته که با تمامی سازمان‌های جنایتکار کمک کرده است و به آنها قدرت می‌بخشد و از این طریق ترکیه را در دوران تاریکی قرار داده است. یک مافیای چینی در استانبول بازداشت شد! نمی‌دانم، یک گروه کلمبیایی تاجر مواد مخدر است یا این‌که خود حکومت آکپ این‌ها را ایجاد کرده است.
تمامی این‌ها برای خدمت به اقتصاد جنگ است. برای این‌که از هر طریق ممکن جنگ ایجاد نماید این کارها را انجام می‌دهد. اکنون نیز عملیات انجام می‌دهد و خود را طوری نشان می‌دهد که انگار حافظ سیستم و قانون است. یعنی حکومتی است که تا این حد رسوا و تاریک است. چند روز پیش یکی از رفقا صحبت می‌کرد و گفت، ما شاهد دولت‌های زیادی در ترکیه بوده‌ایم، یعنی ما به عنوان حزب کارگران کوردستان (پ‌ک‌ک) حکومت‌های زیادی در ترکیه را شکست داده‌ایم. حکومت آکپ طولانی‌ترین حکومت ترکیه بوده است. این یک واقعیت همراه با دروغی است که می‌گوید من مسئله‌ی کورد را حل خواهم کرد. تمامی حکومت‌های ترکیه یعنی ج‌ه‌پ و تمامی احزاب دیگر از سال ۱۹۲۳ تا کنون دارای یک بلوک توطئه‌ی مشترک هستند. این در تمامی حکومت‌های جمهوری به مانند هم بوده است. اما حکومت حزب عدالت و توسعه (آکپ) و حزب حرکت ملی (م‌ه‌پ)، سیاست جنگ توطئه‌گرانه و جنگ ویژه را پیش می‌برند و به طور واضح و آشکار دشمنی انجام می‌دهند.
نه تنها علیه کورد، نه تنها برای ادامه دادن به جنگ، اما ببینید، سرمایه‌ی اسلام گرایان در داخل آکپ قوی‌تر و بیشتر شده است و دست روی ثروت‌های ترکیه گذاشتند. برای ادامه دادن به کارهایشان، همواره کورد را به عنوان تهدیدی علیه کارها و پروژه‌هایشان معرفی می‌کنند و از این طریق جامعه ترکیه را فریب می‌دهند.
هر اندازه طریقت‌ها با دولت همکاری کردند، به همان اندازه از حیث موجودیت دمکراتیک خود دور شدند
در واقع ابعاد جامعه بسیار زیاد هستند. برای مثال حوزه آموزش. اکنون چه چیزی در دستور کار است؟ برای مثال جوانان کورد. برای این‌که به کوه نروند، با طریقت آنها را آشنا می‌کنند. وزارت آموزش و پرورش در سخنان خود در انجمن گفت: «ما به آنها ان‌جی‌او (نهادهای غیردولتی) می‌گوییم.»
از آنجا کە رهبر آپو در ارزیابی‌هایش، جماعت و طریقت‌ها را به عنوان بخش‌های اجتماعی خارج از دولت (غیر دولتی) تعریف می‌نمود، ما هم می‌توانیم مانند سازمان‌های مردم نهاد مورد مداقه قرار دهیم. اما در دوران آکپ، یعنی آیین و ناسیونالیسم آنچنان با موقعیت‌گرایی و دولت گره خورده بودند که جنبه‌ی پاک وجدانی یا بعد اخلاقی برای آنان باقی نمانده است. به همین دلیل نارضایتی وجود دارد. هم گروه‌های آیینی و هم سایر سازمان‌های غیردولتی باید فاصله خود را از دولت حفظ کنند. اتحادیه‌ها و انجمن‌ها اگر چنین کاری انجام دهند، به نماد دمکراسی تبدیل خواهند شد. اما اگر اینچنین نکنند با تکیه بر منافعشان ذوب شده و از بین خواهند رفت. بنابراین وزارت آموزش و پرورش به صراحت می‌گوید که جوانان کورد نباید به کوه بروند، از این رو از طریقت حمایت می‌کنند.
این طریقت‌ها مبنای افکار اسلام سیاسی را تشکیل می‌دهند، کانون‌های تشکیل دهنده هستند. از این رو طریقت در ترکیه بسیار قوی شدە است. می‌خواهم روی یک موضوع تمرکز کنم. بیانیه‌ی وزارت آموزش و پرورش، سخنان استاندار سِرت را به خلق یادآوری می‌کند، که گفته بود بە جای اینکە بە کوە بروند، بهتر است تن فروشی نمایند. این را به یک پسر ۱۳ ساله گفته است. آنها هر کاری انجام می‌دهند تا جوانان کورد نتوانند حقیقت، موجودیت، هویت، کرامت و آزادی خود را بشناسند. این یک اتفاق بسیار کثیف است. از هر روشی برای ممانعت از جوانان استفاده می‌کنند. بر این اساس از جامعه‌ی کورد درخواست می‌کنم. بیایید هوشیار باشیم. از این طریق نمی‌توان از کودکان محافظت کرد. از خانواده‌هایمان انتقاد می‌گیرم این نوع برخورد را نمی‌پذیریم. جامعه‌ی ما، جامعه‌ی کورد و ترک باید مقاومت کنند و برای حفاظت از کرامتشان باید بپاخیزند. سازمانیابی اجتماعی سنتی ما نباید بە این شکل از هم پاشیدە شود.
ما از خانواده‌ی ناسیونالیستی که به آن خانواده‌ی کلاسیک گفته می‌شود انتقاد می‌کنیم. زیرا در ساختارهای خانواده‌ی ناسیونالیستی، مردسالاری غالب و زنان برده به وجود می‌آید. به همین دلیل است که ما نظریه‌ی همزیستی را حفظ می‌کنیم. تاکید داریم که الگوی خانواده مبتنی بر همزیستی باید توسعه یابد. اما می‌دانیم که از ابتدای وجود اجتماعی، خانواده وجود داشته است. قبایل نیز یک خانواده بوده‌اند. به این معنا خانواده همیشه در جامعه وجود داشته و خواهد داشت. خانواده نهادی نیست که آن را پایان داد، بلکه نهادی است که باید دموکراتیزه شود.
رویکرد ما بر این اساس ایجاد شده است. آکپ-م‌ه‌پ ظاهر می‌شوند و علیه ما تبلیغات سیاه منتشر می‌کنند، می‌گویند که ما خانواده را رد می‌کنیم، کمونیست هستیم، بی‌دین هستیم. در واقع چنین نیست. زیرا جامعه ما را به خوبی می‌شناسد، نمی‌خواهیم این مسائل را تکرار کنیم. اما من همچنان می‌خواهم توجه را به این موضوع جلب کنم. ما چنین سیاستی نداریم، اما الگوی فعلی خانواده را ضعیف می‌بینیم. مثلا رهبر آپو بیشترین انتقاد را از چه چیزی گرفته است؟ می‌گفت: «کودکانی که با این الگوی خانواده تربیت و بزرگ می‌شوند، نمی‌توانند به صورت تاثیرگذار بجنگند. نمی‌توانند موجودیت و هویت خود را حفظ کنند.» لازم است این انتقادات در دستور کار زندگی ما قرار بگیرند. اکنون خطرات بیش‌تری وجود دارد. اکنون سردرگمی بیش‌تری وجود دارد. با در نظر گرفتن این واقعیت‌ها باید علیه این سیاست‌ها بیاستیم.
با مهاجرت کورد بودن مورد هدف قرار می‌گیرد
موضوع دیگری که بسیار مهم است، مهاجرت است. سیاست اخراج خلق کورد از کوردستان اجرا می‌شود، به ویژه در باکور کوردستان و در هر چهار بخش کوردستان این سیاست در حال انجام است. سعی می‌کنند این کار را با جنگ و درگیری انجام دهند، می‌خواهند کسانی که دست به مهاجرت می‌زنند، جنگ منطقه را عامل و بهانه‌ی مهاجرت بدانند. می‌خواهند جامعه‌ی کورد را به چه چیزی محکوم کنند؟ می‌خواهند که خلق کورد از نظر بیولوژیکی به زندگی خود ادامه دهد و در برابر اعمال دولت سکوت نماید. این یک موضوع بسیار قدیمی و عقب مانده است. جامعه که با نسل‌کشی و جنگ روبرو است و در معرض تهدید نابودی قرار دارد، چگونه از خود محافظت نماید تا از نظر بیولوژیکی زنده بماند؟ مراکز نسل‌کشی همیشه این بازی‌ها را با جامعه کورد انجام می‌دهند. باید زندگی معنادار شود. با تخلیه‌ی مکان‌هایی که در آن زندگی می‌کردیم و از کودکی از آن خاطره داریم، نتوانستند زندگی معنادار را بسازند. دولت ترکیه برخی راه‌ها را برای تخلیه کوردستان به ویژه برای گروه‌های انقلابی باز می‌کند. کار می کنند تا جوانان کورد را به کوچ وادارند و به خارج از کوردستان بروند، این نیز فقط به این منظور است تا انسان مقاومت کننده در کوردستان باقی نماند. می‌خواهند در مرزی‌های روژآوا، خط مرزی ایران-روسیه، در بخشی از سرحد خود را مستقر نمایند و خلق کورد را از بین ببرند.
هزاران سال است که کوردها در این منطقه زندگی می‌کنند. اساسی‌ترین ویژگی کورد این است که قدیمی‌ترین خلق در منطقه است، با وجود تمامی حملات و نسل‌کشی‌ها سرزمین خود را ترک نکرده است. این خلقی که انقلاب نئولوتیک را توسعه داد و بشریت را از مرگ نجات داد، خلق کورد بود. خلقی که برای اولین بار انقلاب زنان را به وجود آوردند همین خلق بودند. به همین دلیل است منطقه‌ی خود را ترک نمی‌کند. دولت ترکیه نتوانست در این کار نیز موفق شود. در واقع این یک پروژه صد ساله بود. هدفشان اخراج کورد از منطقه است.
به طور خلاصه این را می‌خواهم به جوانان کورد بگویم سرزمینتان را ترک نکنید. در هر جایی که هستید باید به خود و نیروهای کورد باور داشته باشید. مبارزه کنید و از خود حفاظت و دفاع نماید. هر کسی می‌تواند از خود دفاع نماید. دفاع از خود تنها کار گریلا نیست. هر موجود زنده‌ای وظیفه‌ی خود حفاظتی بر عهده دارد. بنابراین نباید فریب تکنولوژی که دشمن در برابرتان قرار می‌دهد را بخورید. بزرگترین تکنیک انسان است. تاکنون تکنولوژی شبیه انسان ظهور نکرده است. به همین دلیل است که ما به عنوان انسان باید به وجود خود باور داشته باشیم، به انسانیت خود باور داشته باشیم. بر این اساس از جوانان می‌خواهم که برای آزادی رهبر آپو مقاومت کنند و موفقیت بدست آورند.
حملات علیه شیخ سعید یک عملیات جنگ ویژه است
م‌ه‌پ علیه شیخ سعید حملاتی انجام می‌دهد، در مقابل این حملات هودا-پار را مطرح می‌کنند. ما نمی‌گوییم هودا-پار بلکه بهتر است حزب کنترا بگوییم. محال است که آنها از شیخ سعید صیانت نمایند. دلیل حملات این است: می‌خواهند تأثیرات مبارزات آزادی ما را از بین ببرند. رهبر آپو ارزیابی‌های بسیار مهمی از شیخ سعید انجام داده است همچنین جنبش ما نیز به همان شکل شیخ سعید را مورد ارزیابی قرار داده است. پس از تأسیس جمهوری، در شخصیت شیخ سعید علیه خلق کورد، توطئه و خیانت صورت گرفت. این سیاست از آن زمان تاکنون ادامه دارد. همان‌گونه که شما نیز می‌دانید روز توطئه علیه رهبر آپو ۱۵ فوریه است. توطئه علیه شیخ سعید نیز در همان روز آغاز شده است. شیخ سعید ۲۹ ژوئن اعدام شد. روز صادر شدن حکم علیه رهبر آپو و اجرای آن نیز روز ۲۹ ژوئن بود. به دلیل این‌که ما مبارزه می‌کنیم، تلاش می‌کنند این کار را با گذشت زمان انجام دهند. شیخ سعید یکی از پیشگامان جامعه‌ی کورد است. در بین جامعه شخصیتی مشهور است و جامعه نیز دوستش دارد. وی فردی است که با هویت کوردی خود شناخته می‌شود. به این دلیل نیز حملات علیه شیخ سعید عملیات جنگ ویژه است.
زندانیان در زندان از رهبر آپو صیانت می‌کنند
قبل از هر چیز با عشق و محبت به رفقای زندان درود می‌فرستم. غیر ممکن بود در چنین کارزاری زندان بدون موضع باشد. از آغاز مبارزاتمان تا کنون مقاومت زندان‌ها جایگاه ویژه و مهمی در تاریخ مبارزات ما ایفا نموده است و در مقاومت سال ۱۹۸۲ تا کنون زندان به قعله‌ی مقاومت بوده است. مقاومت زندان‌ها همیشه برای جامعه‌ی ما منشا و منبع قدرت و اراده بوده است. اراده‌ی آزاد و مبارزات آزادی‌خواهانه‌ی ما همیشه سیاست‌های دشمن را شکست داده است. با فعالیت فداکارانەی «شما نمی‌توانید روز ما را تاریک نماید» اراده‌ی آزاد در برابر توطئه‌ی بین‌المللی به ایفای نقش پرداخت. در تمامی زندان‌های ترکیه و کوردستان در چارچوب حمایت از رهبر آپو، زندان‌ها به میدان مقاومت تغییر کردند. تا کنون نیز رفقای ما با چنین فرم و اراده‌ی بزرگی به فعالیت‌های خود ادامه می‌دهند.
من از همگان می‌خواهم با این مسئله جدی برخورد کنند. در برابر مسئلەی زندان‌ها از دشمن و دولت ترکیە می‌خواهم جدی برخورد نماید. مقاومت رفقای ما در زندان شوخی نیست. به سبب این‌که انسان‌ها از طریق بدنشان به مقاومت می‌پردازند، این فعالیت شبهه هیچ چیز دیگری نیست.
من می‌خواهم توجه را به این موضوع جلب کنم. رفقای ما در زندان برای زندگی خود چنین فعالیتی را شروع نکرده‌اند. مدت‌هاست در زندان‌ها دشمن حقوق بشر را تضییع می‌کند، سعی می‌کند فرصت‌های زندگی را محدود کند، انزوا وجود دارد، رفقایشان در زندان‌های تیپ (اس، اف و ام) زندانی می‌شوند. رفقای ما برای این مسائل دست به اعتصاب غذا نزده‌اند. آنها برای آزادی جسمانی رهبر آپو و راه‌حل سیاسی مسئله‌ی کورد از طریق دمکراتیک دست به اعتصاب غذا زده‌اند.
باید خود را از تأثیرات جنگ ویژه حفظ نماییم
بله، ما درک می‌کنیم. در کوردستان و ترکیه فشار زیادی وجود دارد. دولت ترکیه مستقیماً همه چیز را ممنوع می‌کند. برای مثال ممکن است شرکت در فعالیت‌های حمایتی از رهبری آپو سخت و مشکل باشد. اما ما همچنان باید مقاومت کنیم. این حق مثل شیر مادر حلال است. درست و مشروع است که خلق کورد برای رهبر آپو فعالیت‌هایی انجام دهند. بنابراین همه باید بتوانند آشکارا از رهبر آپو حمایت کنند و باید بتواند فعالیت‌های را به طور واضح و آشکار انجام دهند. اگر این تصمیم گرفته شود در مقابل دولت ترکیه که دوران بسیار ضعیفی را پشت سر می‌گذارد، پیروز خواهیم شد.
چیزهای زیادی هستند که تحت تاثیر جنگ ویژه قرار دارند. به عنوان مثال این تفکر را نزد انسان ایجاد می‌کند که «ما هرکاری انجام دهیم این دولت تغییر نمی‌کند،، هیچ چیز انجام نمی‌دهد.» جنگ ویژه چنین نتیجه‌ای را به بار می‌آورد. بسیار مهم است که انسان به موفقیت خود ایمان داشته باشد و اراده، فعالیت و تشکیلات خود را مایه موفقیت قرار دهد. جامعه‌ی کورد در این زمینه تجربه‌ی زیادی دارد. فقط باید بتوانید این را مبنای زندگی روزمره‌ی خود قرار دهد. مقاومت زندانیان و فعالیت‌های رفقای ما چنین فرصتی ایجاد می‌کند. من یک بار دیگر به تمامی مادران، زنان، سالخوردگان و جوانانی که در این فعالیت‌ها شرکت کرده‌اند، درود می‌فرستم و برایشان آرزوی موفقیت دارم. باید فعالیت‌های خود را بزرگ‌تر و قوی‌تر نماییم.
انتقام تمامی قتل‌عام‌ها را می‌گیریم
ابتدا یاد رفیق اوین، میر پرور و عبدالرحمان قزل را گرامی میدارم. تردیدی وجود ندارد که خلق کورد در اروپا تدارکات جدی را برای محکوم کردن این قتل‌عام انجام خواهند داد. در ۲۳ دسامبر فعالیت‌های گسترده‌ای در راستای محکوم کردن این قتل‌عام صورت خواهد گرفت.
با انجام اولین قتل‌عام در پاریس، یعنی با ترور کردن رفیق سکینه جانسز در ۹ ژانویه، روند تازه‌ای آغاز شد. یعنی سازمان استخباراتی دولت ترکیه (میت) به صراحت اعلام کرده است که به یک نیروی عملیاتی در خارج از مرزهای خود تبدیل شده است و نه تنها پیشگامان و نمایندگان خلق کورد را بلکه میهن‌دوستان را نیز در لیست افراد مورد هدف قرار داده است.
رهبر گفته بود: «آن گلوله‌ای که به سکینه شلیک کرده‌اند، مثل این است که با آن به من شلیک کرده باشند.» رفیق اوین نیز یکی از کادرهای برجسته و پیشگام ما بود. زمانی که می‌گوییم قتل‌عام فورا تعداد زیادی از مردم جلوی چشم ما ظاهر می‌شود، این اشتباه است. در این‌جا بشریت است که به قتل می‌رسد. انسان‌هایی که مبارزات آزادی‌خواهانه‌ی خلق‌ها را پیش می‌برند، در کوچه‌ها ترور می‌شوند. این مشکل بزرگی برای بشریت است. دولت ترکیه نه تنها برای کورد به مشکل تبدیل شده است بلکه برای تمامی خلق‌های جهان به مشکل تبدیل شده و دارای شخصیتی قاتل است. قتل‌عام مَرش، قتل‌عام ۱۹ دسامبر در زندان‌ها، قتل‌عام روبوسکی و قتل‌عام پاریس نمونه‌هایی از آن است. من می‌گویم که حساب تمامی این قتل‌عام‌ها را خواهیم گرفت.
