اوجالان دستیابی بە هویت و آزادی را منوط بە شرط مهم نبرد انقلابی خلق دانستە و سر این بارە می گوید: اگر نبرد انقلابی خلق وجود نمیداشت، انسان قادر نبود از آزادی و هویت دم بزند و کوردس
عبدالە اوجالان رهبر خلق کورد در فرایند آغاز مبارزە و مراحل دشوار طی شدە، اهمیت بسیار والایی را برای نبرد انقلابی خلق و نتایج آن قایل شدە است.
تجربە حزب کارگران کوردستان در نبرد انقلابی خلق و نتایج آن
اوجالان درصدد است خروج و بیرون آمدن از آنکارا را کە همراە با دشواری و زحمت بودند نشان بدهد و فاش میکند کە این مرحلە یکی از دشوارترین دورەهای این فرایند بودە است." زمانیکە من از دشواریها سخن میگویم، منظورم نیروی بزرگ و فشارسنگین نیست، بە دلیل غلبە فاشیسم هر اندازە کە وارد شدن بە اینجا دشوار بود بە همان اندازە هم خروج از اینجا دشوار بود. کە با کدام روحیە و فرهنگ قدم برداشتە شود، این مسئلە بسیار مهم بود. حزب کارگران کوردستان سالهای دهه ١٩٧٠ در کوردستان و ترکیە ایئولوژیک بود، ایدئولوژی مبتنی بر دولت محوری و ملت سوسیالیستی را پذیرفتە بود. این پ.ک.ک.، همراە با تمها و اهداف نا مشخص ایدئولوژیک خود، بە اندازە کافی توانستە بود کە برای انسانها و مبارزە امید بخش باشد. اگر نبرد را مد نظر قرار نمیدادیم، ما نمیتوانستیم بە آزادی هم دست پیدا کنیم، اجازە بدهیم کە حیات آزاد و هویتمان دست پیدا کنیم. در نتیجە هر اندازە هم کە خطر در پی داشت، ما حداقل در شکل، توانستە بودیم کە بە هویت کوردیمان را بە دست بیاوریم. از همین رو بود ما وارد نبرد ازادی و هویت شدیم. هویت و آزادیی کە انکار شدە بود و برای از میان برداشتن بخشهای بجا ماندە از آن نبردی برای نابودی در جریان بود.
در چنین وضعیتی بود کە موجودیت و آزادی دو مفهوم بە عنوان دو مفهوم درهم تنیدە ظاهر شدند کە بدون یکدیگر امکان وجود آنها قابل تصور نبود. اگر خواهان ازادی هستی باید از موجودیت برخوردار باشی، اگر خواهان موجودیت خود هستی، باید بتوانی بە آزادی خود دست یابی و در کسب آن بە پیروزی نائل شوی. کاملا آشکار بود کە در مقابلە با رهیافتهای سیستم برای نابودی و انکار، بە انحای مختلف نیز هم کە بودە باشد، مبارزە با شیوەها و ابزارهای مختلف تاثیرگذاریهای آنان را از میان می برد و این رویکرد برای دستیابی بە موجودیت، هویت و آزادی لازم بود.
نبرد انقلابی خلق برای دستیابی بە آزادی و هویت
عبدالە اوجالان، رهبر خلق کورد با اشارە بە نبرد انقلابی خلق و ناگزیری آن میگوید: ما نسبت بە آغاز نبرد انقلابی خلق هیجگونە تردیدی نداشتیم. در صورتیکە چنین فرایندی آغاز نمیشد، نمیتوانستیم نە از هویت و نە از آزادی چیزی بگوییم، کوردستان بخشی از سرزمین و میهنی بود کە پیشاپیش اشغال شدە بود. در چنین وضعیتی، اگر ادعایی هر چند کوچک نیز وجود داشتە باشد، تنها از طریق خشونت میتوان خود را حفظ کرد. حزب کارگران کوردستان بە شیوەای ناگزیر، مجبور شد خود را در قالب نیرویی شبە نظامی سازماندهی کند. در غیر اینصورت نمیتوانست حتی برای یک روز هم کە شدە، بر پا بماند. و اگر هم موجودیت خود را حفظ میکرد، با نیروهای دیگر هیچ تمایزی نمیداشت و در نهایت نابود می شد. در نبرد کلاسیک خلقی تاکتیکهای گریلایی معمولی، ارتش را با محدودیتها و تهدیداتی مواجە میکرد. رویدادهایی کە رخ دادند این مسئلە را مبرهن ساخت. اما بە منظور پیشبرد نبرد خلق، هم در بعد ایجاد ارتباطات استراتژیک و هم بە ویژە در بعد یافتن همکاریهای تاکتیکی و لجستیکی و آموزشی، شرایط هم مساعد بودند.
نبرد خلقی انقلابی و ائتلاف
بدون تردید گروهها و افراد قهرمانی از سنت خلق ترک بە صحنە آمدە و خود را بە عنوان چپ معرفی می کنند و در صفوف آزادی و هویت انترناسیونالیستی پ.ک.ک جای می گیرند. با حزب کارگران کوردستان ائتلاف ایجاد می کنند و متحد می شوند. بە ویژە افرادی مانند کمال پیر و هقی کارر، و بسیاری از افراد و هوالان دیگر زن و مرد کە اصالتا ترک بودە و مانند ارزشمندترین کادرهای پ.ک.ک تا سرحد شهادت در صفوف مبارزە جای گرفتە و جنگیدند. در میان صفوف حزب کارگران کوردستان هم اکنون هم بسیاری از هوالان و رفقای ما حضور دارند. و نە فقط میان کورد و ترک، نیروهای سوسیالیست و دمکراتیک، بلکە میان تمام نیروهای خلقی و اجتماعی بە نحو معناداری ایفای نقش کردە و انسجام ایجاد می کنند، از همین رو مدیریتی درست و اصولی و تاریخی و اجتماعی نیازمند است.
نبرد انقلابی خلق راە را برای مفهوم پردازی ملت دمکراتیک گشود
یکی از نتایج تجربە نبرد انقلابی خلق کە پ.ک.ک پیشاهنگی آن را عهدەدار شدە است دست یابی بە این مهم است کە راە را برای مفهوم پردازی مفهوم ملت دمکراتیک گشود. با نیروهای خلق نبرد را ادامە دادیم؛ اعم از نبرد با فئودالها و بورژواهای داخلی و همچنین طبقەای کە فراتر از ما قرار داشت. گام برداشتن و حرکت ما بە سوی بعد ملی مفهوم نبرد انقلابی خلق را نا متعین نمی ساخت. بە جای ملت بورژوازی، تدریجا مفهومی مانند ملت دمکراتیک شکل گرفت. مقولە ملت دمکراتیک هم در بعد طبقاتی و هم نیز در بعد دستیابی بە راە حلی برای مسئلە ملی، مدل بدیلی را خلق کرد و مفهوم ملت دمکراتیک را بە مهمترین مفهوم مدرنیتە دمکراتیک بدل کرد.
مرزهای میان کورد در هر چهار بخش کوردستان با شکل گیری ملت دمکراتیک از میان رفتند. مرز برای ملت-دولتها حایز اهمیت بسیار هستند، اما برای ملت دمکراتیک از چنین اهمیتی برخوردار نیستند. ملت دمکراتیک در ذهن خلق بە مثابە مهمترین انقلاب ذهنیتی مطرح و مفهوم پردازی شد و خودمدیریتی دمکراتیک نیز مانند مهمترین مفهوم در تمما بخشهای کوردستان شکل گرفت.
مفهوم نبرد انقلابی خلق و شکل گیری مبارز
بر همین اساس بود کە ما زندگی و برخودان را بە مبنایی برای حرکتمان تبدیل کردیم. اگرچە باسور کوردستان بە هزینە ما، بە فدرالیسم دست یافتە بود، جنگ آنها علیە نیروهای ما در این بخش نتوانست بە نابودی جنبش ما منجر شود. برعکس ما توانستیم در باشور کوردستان جایگاە خود را یافتە و تکثیر شود. ارتش ترک نیز در بعد استرتژیک مانع از پیروزی نظامی شدە بود، اما از طرف دیگر چون راە را برای شکلگیری کوردستان فدرال باز گذاشتە بود، متحمل ضربە استراتژیک دیگری شد. و حزب کارگران کوردستان هم نیروی سیاسی و نظامی خود را کاملا حفظ کردە بود. در صحنە بین المللی هم کاملا شناختە شدە بود و در بسیاری از کشورها هم مستقر شدە بود و دیگر از آن جا هم خارج نمیشد. در روژهلات کوردستان، عراق و سوریە نقش حزب پیشاهنگ را بر دوش گرفتە بود. از حمایت اکثریت کوردها در اروپا برخوردار شدە بود و در بسیاری از کشورهای بالکان، قفقاز و آسیای میانە بە جایگاهی دست یافت کە نمایندگی خود را ایجاد کند. اگرچە مانع از پیروزی نظامی حزب کارگران کوردستان شدە بودند، اما این مسئلە بە این معنا نبود کە توانستەاند مانع از پیشروی و پیروزی آن شوند. برعکس، نتوانستە بودند کە مانع از حرکت آن در مسیر دستیابی بە شایستگی و کسب تجربەای شوند کە راە را برای برداشتن گامهای بزرگتر بروی این جنبس ببندند. این جنبش توانستە بود کە ظرفیت و پتانسیل دستیابی بە آن را پیدا کند.
