«دیدارهای آزادی و صلح اجتماعی» حزب مناطق دموکراتیک (دب‌پ) و حزب دموکراسی و برابری خلق‌ها (دم پارتی) ادامه دارد. در راستای همین دیدارها، نشستی مردمی در مرکز کنگره فرهنگی شهر آمد برگزار شد.

تونجَر باکرهان، رئیس مشترک دم پارتی، در این نشست سخنرانی کرد. باکرهان با اشاره به دیدارهای انجام شده با امرالی گفت: «در دیدارها، آقای اوجالان نکته بسیار مهمی را بیان کرد؛ او گفت، صاحب اصلی این مسئله، مردم ما، خلق‌های ما، مردم آمد هستند. به همین دلیل می‌گوید که قبل از تصمیم‌گیری، ابتدا با مردم ما که بار این کار را به دوش می‌کشند، صحبت کنید، بحث کنید و به نظرات و پیشنهادات آنها گوش دهید و سپس آن را با من در میان بگذارید. ما نیز به همراه هیئت خود این دیدارها را انجام می‌دهیم و نظرات و پیشنهاداتی که در اینجا ارائه می‌شوند را از طریق هیئت به دست آقای اوجالان خواهیم رساند.»

باکرهان در ادامه اظهار داشت که حاکمیت هر از گاهی به آمد اهمیت زیادی می‌دهد و اینگونه ادامه داد: «گاهی می‌گویند 'راه‌حل از آمد می‌گذرد.' برخی نیز می‌گویند 'راه اتحادیه اروپا از آمد می‌گذرد.' آمد نه تنها برای ما، بلکه برای مدیران کشور نیز بسیار مهم است. راه صلح و راه‌حل از آمد و آنکارا می‌گذرد. زیرا فرآیندهای حل و فصل و صلح همزمان با یکدیگر رایزنی می‌کنند، مذاکره می‌کنند و به نتیجه می‌رسند. آمد و آنکارا آن مراکزی هستند که این بحث‌ها در آنجا به راه‌حل تبدیل می‌شوند. ما در مورد مشکلی صحبت می‌کنیم که از نظر انرژی، اقتصادی و اجتماعی ترکیه را نابود می‌کند. ما هنوز هم این مشکل را مورد بحث قرار می‌دهیم.

در حال حاضر بحث‌های بسیار مهمی در حال انجام است. امیدوارم این بحث‌ها به روند صلح تبدیل شوند. اما این فقط با خواستن محقق نمی‌شود، باید زمینه آن فراهم شود. برای تبدیل شدن به صلحی شرافتمندانه، باید از آن محافظت کنیم. افکار شما تعیین‌کننده هستند. زیرا مردم ما راه ما را تعیین می‌کنند. هیچ مبارزه‌ای که مردم در آن حضور نداشته باشند، موفق نمی‌شود. اگر با وجود ظلم و ستم ۴۰ ساله، هنوز هم در مورد مسئله کورد صحبت می‌شود، دلیل آن این است که شما بازیگران اصلی این مسئله هستید. این رابطه بین حزب و مردم شایسته تجلیل است.

دیدارها با آقای اوجالان مهم هستند. حکومت تاکنون همیشه به مسئله کورد به عنوان یک مشکل امنیتی و اطلاعاتی نگاه می‌کرد. راه‌حل مسئله کورد از طریق مذاکره و دموکراسی برای همه بهتر خواهد بود. همه باید اراده خود را برای راه‌حل نشان دهند.

هم رسانه‌های کاخ و هم کسانی که خود را مخالف می‌نامند، چیزهای بسیار متفاوتی را مورد بحث قرار می‌دهند، اما هیچ یک از آنها به درستی صحبت نمی‌کنند. نه خواسته‌های مردم ما و نه نمایندگان آنها در آن جایی ندارند. خودشان صحبت می‌کنند و بازی می‌کنند. برخی می‌گویند جنبش کورد با آک‌پ به توافق رسیده است تا اردوغان دوباره انتخاب شود، برخی می‌گویند مسئله کورد حل شده و این مشکل اطلاعاتی و غیره است، برخی نیز فقط جنبه مسلحانه آن را مورد بحث قرار می‌دهند. ما در همه جا گفته‌ایم؛ سلاح دلیل این مسئله نیست، نتیجه آن است. اگر در مورد دلایل این مسئله صحبت شود، دیگر معنایی برای سلاح باقی نمی‌ماند. اما متاسفانه در ترکیه در مورد نتیجه صحبت می‌شود. ما نیز می‌گوییم راه‌حل مسئله کورد برای مردم ترکیه یک فرصت است. اقتصاد ترکیه تقویت خواهد شد.

مشکل صلح فقط با گفتار حل نمی‌شود. این یک مشکل قانونی و قانون اساسی است. اگر این مشکل حل شود، کوردها باید به زبان مادری خود آموزش ببینند. باید دموکراسی محلی وجود داشته باشد. نمی‌شود که هر کسی به دلخواه خود قیم را به جای اراده مردم کورد منصوب کند. ترکیه باید از تک‌گرایی دست بردارد و شهروندی برابر وجود داشته باشد. باید از دین‌گرایی دست برداشت. چنین روند اصلاحی باید فورا اجرایی شود. آماده‌سازی‌های آقای اوجالان برای بیانیه تاریخی ادامه دارد. ما از محتوای بیانیه به خوبی آگاه نیستیم، اما در این بیانیه در مورد راه‌حل مسئله کورد و دموکراتیزه شدن ترکیه صحبت خواهد شد. مسئله فقط مسئله فراخوان نیست. شاید فراخوانی داده شود. ما دیروز گفته بودیم که در این زمینه آماده‌سازی توسط آقای اوجالان وجود دارد. گفته بودیم که خود را برای یک بیانیه تاریخی آماده می‌کند. در این بیانیه تاریخی، آقای اوجالان آماده فرمول دموکراسی ترکیه و دموکراتیک کردن آن، راه‌حل از راه‌های دموکراتیک مسئله کورد و صلحی شرافتمندانه می‌شود. انشاالله به زودی در مورد راه‌حل مشکل نظرات و انتظارات خود را به اشتراک خواهد گذاشت.

ترکیه باید دست صلح را به سوی خلق‌های شمال و شرق سوریه دراز کند و به برنامه‌های ضد دموکراتیک مانند قیم‌ها نیز پایان دهد.

هر چقدر قوی‌تر باشیم، به عنوان مذاکره کننده، دست آقای اوجالان به همان اندازه بازتر خواهد شد. هر چقدر صدای خود را بلندتر کنیم، این روند به همان اندازه به روند صلح نزدیک‌تر خواهد شد. آقای اوجالان برای یک راه‌حل دائمی تلاش می‌کند. کسانی که او را دوست ندارند و نمی‌خواهند، خودشان هم می‌بینند که چگونه در آن سلول ۱۲ متری برای صلحی شرافتمندانه تلاش می‌کند، چگونه فرمول‌ها و نقشه‌ها را آماده می‌کند. آقای اوجالان نقش دشوار و مهمی را بر عهده گرفته است. نباید تمام بار را بر دوش او گذاشت. اگر این مکان مبارزه‌ای قوی را به پیش ببرد، ما بار او را سبک خواهیم کرد و مسئله را حل خواهیم کرد.

من اکنون از آقای باغچلی و حکومت می‌پرسم؛ آیا مذاکره کننده در سلول نگه داشته می‌شود؟ چگونه مذاکره خواهد کرد؟ آیا در یک سلول ۱۲ متری شرایط مذاکره وجود دارد؟ آیا با یک دیدار سالی یک بار به مدت ۲ ساعت می‌تواند وظیفه خود را به عنوان مذاکره کننده انجام دهد؟ اگر نداند جامعه چه فکر می‌کند، چگونه مذاکره خواهد کرد؟ حال که شما نیز او را به عنوان مذاکره کننده پذیرفته‌اید، پس انزوا را بردارید. باید راهی پیدا کنیم که آقای اوجالان بتواند افکار خود را با جامعه در میان بگذارد. شما به فردی که منزوی شده است می‌گویید لطفا مذاکره کنیم. چنین چیزی در هیچ جای جهان وجود ندارد. بنابراین اگر ما قوی و سازمان‌یافته باشیم، می‌توانیم این انزوا را از بین ببریم. آقای اوجالان باید در میان جامعه خود باشد. این برای ترکیه و دموکراسی خوب خواهد بود و باعث می‌شود که روند سریع‌تر پیش برود. این انزوا را بردارید و برای اینکه اوجالان با جامعه در ارتباط باشد، گام‌های ملموس و عملی بردارید تا باور کنیم که شما جدی هستید.

کسانی که سلاح را کنار می‌گذارند، چه خواهند کرد، کجا خواهند رفت، آیا پیش خانواده خود خواهند آمد؟ کسانی که می‌گویند 'بگذارید در سوریه، عراق و قندیل نمانند' آیا زمینه آن را فراهم کرده‌اند؟ صدها هزار زندانی سیاسی وجود دارد، چه بر سر آنها خواهد آمد؟ چه بر سر مسئله زبان مادری خواهد آمد، چه بر سر مدیریت‌های محلی خواهد آمد؟ چه بر سر غصب اراده توسط قیم‌ها خواهد آمد؟

آقای اوجالان آماده‌سازی جدی انجام می‌دهد. فراخوانی خواهد داد، اما من هم نمی‌دانم چه خواهد گفت. ما با صلحی شرافتمندانه و راه‌حلی دموکراتیک موافقیم.

سوال 'آیا در فراخوان چه چیزی وجود دارد' بسیار زیاد پرسیده می‌شود. بله، ما در امرالی نیستیم. ما فقط چیزهایی که هیئت گفته است را می‌دانیم. شما می‌دانید که چه چیزی در فراخوان خواهد بود؛ فراخوان آقای اوجالان در نوروز ۲۰۱۳ در مرکز مبارزه ما آمد در مقابل صدها هزار نفر خوانده شده بود. آقای اوجالان چه می‌گفت؛ 'بگذارید دیگر سلاح‌ها خاموش شوند و افکار صحبت کنند.' در این فراخوان نیز گفته خواهد شد که خشونت و درگیری از بین برداشته شود و فکر و سیاست صحبت کند و برای این نیز باید زمینه حقوقی و قانونی فراهم شود. ما به این موضوع اهمیت می‌دهیم.

تضمین کننده روند ما نیستیم، شما هستید. اگر از آن محافظت کنید، مطمئن باشید که مجبور خواهید شد گام بردارید. این درد، خون، اشک چشم و غیره پایان خواهد یافت و مشکلات از راه‌های دموکراتیک حل خواهند شد. اگر شما پشت کنید، روند ناقص خواهد ماند و آنطور که ما می‌خواهیم پیش نخواهد رفت. تضمین آن شما هستید و ما فراخوان مبارزه را به مردم خود می‌دهیم. اکنون ۴۰ سال است که ما دردهای بزرگی کشیده‌ایم و اکنون فرصتی هست. اما ریسک هم وجود دارد. فرصت، سازماندهی و قدرت ماست. خطر نیز بی‌توجهی و سکوت ماست. اگر فرصت را بخواهیم، باید از آن محافظت کنیم، کوچه به کوچه بگردیم، نزد همه مردم و باورها برویم و در خانه به خانه را بزنیم. ما اینجا هستیم و با هم خواهیم رفت. خواهیم گفت 'ما با اراده آقای اوجالان، با گفته‌های او هستیم و از آن حمایت می‌کنیم.' باور کنید آن زمان هیچ حکومتی نمی‌تواند جلوی راه‌حل این مسئله ظلم و ستم را بگیرد.»

سپس نشست به صورت غیر علنی ادامه یافت.