پروین بولدان ریاست مشترک حزب دمکراتیک خلقها گفت: ما کشور را به سمت دولتی بدون رانت، ظلم، دروغ و جنگ می بریم. اولویت اصلی ما خلاص شدن از شر حکومت AKP-MHP است.

پروین بولدان، ریاست مشترک حزب دموکراتیک خلق ها در نشست گروهی شورای حزب سخنرانی کرد. بولدان از جانباختگان زلزله یاد کرد و گفت: برای مصدومانی که در بیمارستان تحت مداوا هستند آرزوی شفا دارم. برای خلقمان ما که در سوریه و بویژە در عفرین جان خود را از دست دادند طلب آمرزش دارم.

بولدان با بیان اینکه با ریاست مشترک حزب مدحت سنجار و همه نهادهای حزبی، در مناطق زلزله همچنان فعالیت خود را دامە می دهند  گفت: بسیج بشردوستانه ای  را که آغاز کرده ایم افزایش داده و ادامه خواهیم داد. مرکز هماهنگی بحران ما شبانه روز برای کمک رسانی و کاهش رنجها به کار خود ادامه خواهد داد.

بولدان درباره سخنان رجب طیب اردوغان، رئیس حزب عدالت و توسعه که دیروز از زلزله زدگان سمسور طلب بخشش کرد، گفت: با وجود اینکه مقامات سیاسی در تلاش برای پنهان سازی آن هستند، می بینیم که هنوز کمک ها به میزان لازم به دست مصدومان و نیازمندان نمی رسد. با کمکهای اولیه، می بینیم که حکومت تلاش میکند تا روند عادی  دیده شده و زلزله فراموش شود. از همین جا می گویم؛ با گفتن این که در یکی دو روز اول، کاستی هایی وجود داشت، نمی توان خود را پاک کرد. این مشکل نه تنها یک یا دو روز، بلکه 23 روز طول کشیده است.

پولی که با شوآف هایتان جمع آوری کردید کجاست؟

بولدان در مورد پول جمع آوری شده از طریق کمپین های کمکی پرسید و گفت: آنها از طریق شواف؛ کمک ها را جمع آوری کردند. چند روزی می گذرد و هنوز مشخص نیست که چرا کمک ها به منطقه زلزله زده ارسال نشده است. زیرا نیازهای فوری روز به روز در حال افزایش است. اینجا می پرسیم پول جمع آوری شده کجاست؟ چرا به مناطق زلزله زده نرسیده؟ هنوز نیاز مبرمی به چادر، اجاق گاز، غذا، دستمال توالت، دارو، آب و سایر ملزومات وجود دارد.

نارضایتی ها حاکی از رهاکردن ویرانی هاست

بولدان با اشاره به اینکه در شهرهایی که زلزله رخ داده کار آوار برداری را بدون بیرون آوردن اجساد انجام می دهند، گفت: باید جلوی این کار گرفته شود. بولدان ادامه داد: چادرها در مکان های دور از شهرها قرار گرفته اند. شرایط و ضوابط هنوز قابل اجرا نیست. هنوز ده ها هزار نفر زیر آوارها مانده اند. مشکل سلامتی بیشتر و بیشتر می شود. مراکز توزیع کمک ها هنوز در موقعیتی نیستند که بتوانند نیازهای شهروندان را برآورده کنند. رفتیم و به چشم خودمان دیدیم که مشکلات سازماندهی فراوانی وجود دارد. هنوز اجساد بی جان زیر آوار وجود دارد. عملیات آوار برداری که بدون احترام به مردگان انجام می شود، باید فوراً متوقف شود. اول باید سراغ اجساد بروند. ما یک بار دیگر به مقامات هشدار می دهیم، شما مسئول مستقیم اجساد مفقود هستید.

فراخوان برای افزایش حمایت از زنان

بولدان در ادامه سخنان خود چنین گفت: نگرانی و ترس شهروندان از آینده در حال افزایش است. زیرا دولت جامعه را به یک بلاتکلیفی جدی سوق داد. افرادی که نقل مکان کرده اند، قربانیانی که به شهرهای دیگر نقل مکان کردهاند، نگران چیزهایی هستند که پشت سر گذاشتهاند. مشکلات برای زنان، کودکان، سالمندان و معلولان این سانحه حتی بیشتر است. بزرگترین آسیب این زلزله متوجه زنان شد. در ابتدا شوراهای زنان ما، همه تشکل های زنان حمایت مهمی کرده اند. من از زنان می خواهم که این حمایت را افزایش دهند.

باز هم افکار عمومی ترکیه به خاطر موضوع کودکان بی سرپرست در خطر است. این بچه ها کجا هستند؟ این حکومت باید به این سوال پاسخ دهد. من به ویژه به نهادهایی مانند وزارت خدمات اجتماعی و خانواده و نهادهای مربوطه هشدار می دهم. چشم از شما بر نمی داریم؛ این بچه ها تحت مسئولیت شما هستند. وزارتخانه در ابتدا مسئول اتفاقاتی است که برای آنها رخ خواهد داد. ما به عنوان حزب دمکراتیک خلقها این روند را دنبال خواهیم کرد. افکار عمومی باید در این زمینه حساس عمل کنند. برای کمیسیون فرعی حقوق کودک که زیر نظر کمیسیون تحقیقات حقوق بشر TBMM تأسیس شده است، دوستان ما درخواست هایی را ارائه کردند که فوراً جمع شوند. شورا باید وضعیت کودکان را در دستور کار خود قرار دهد و به مسئولیت خود عمل کند.

دروازه های عفرین باید باز شود

بعد از زلزله خبر خوبی از عفرین که تحت اشغال ترکیه است به گوش نمی رسد. این خبر مبنی بر اینکه کمکهای بشردوستانه توسط مزدورین مسلح برده می شود در رسانه های عمومی دست به دست شد. اینجا ما اعلام می کنیم که درهای عفرین باید فوراً به روی آژانسهای امدادی، رسانهها و سازمانهای نظارتی باز شود. نه تاریخ و نه مردم؛ کسانی که راههای رسیدن کمکهای بشردوستانه را می بندند نمی بخشند.

ما به چشم خود دیده ایم که در ایجاد موانع هیچ حد و مرزی نمی شناسند. یک شبکه پشتیبانی از ایرلند شمالی، ایتالیا، سوئیس، آلمان، اسپانیا و بسیاری از کشورهای اروپایی ایجاد شد. برای صدها هزار زلزله زده چادر فرستاده شد، کیسه خواب، غذا و بسیاری از مایحتاج دیگر توسط آفاد کنترل و مسدود شد. AFAD چادرها را کنترل و مصادره نمود. آنها روی کمک هایی که دریافت کرده بودند دست گرفتند و این گونه نشان دادند که گویا آنها کمک کرده اند. حاکمیتی که این کار را انجام داد، کتاب کمبودهای سازمان یافته در زلزله را نوشت. این هرگز فراموش نخواهد شد.

بله، ما حمایت اجتماعی را برای همه رنجها و خسارات وارد آمده افزایش خواهیم داد تا در این روند بازسازی شوند. تخریب تنها در 10 شهر صورت نگرفت؛ در همه کشور اتفاق افتاد. این رنج؛ رنج مشترک همه ماست. ما تشکیلات خود را برای یک شبکه پشتیبانی دائمی تقویت خواهیم کرد. فقط در این صورت است که می توانیم یکدیگر را نجات دهیم. اشک هایمان را با هم پاک می کنیم. زخم های خونین مان را با هم مرهم می کنیم.

آنچه زندگی و آینده ما را ویران کرد، زلزله نیست، بلکه نظام غارتگری است که برای جان انسان ارزشی قائل نیست! سیستمی که AKP-MHP برای این کشور درست کرده، عامل اصلی این فاجعه و بحران بود. آمادگی در برابر زلزله، واکنش اضطراری هنگام وقوع زلزله از نکات کلیدی این کشور است. اما این اقدامات انجام نشد. زیرا جان انسانها برای حاکمیت ارزشی ندارد. آنچه برای حکومت مهم است شهرت و عشق آنها به کاخ است.

ما با حکومتی شکست خورده روبرو هستیم که کرامت انسان برایش اهمیت ندارد، اما چادرها و وسایل کمکی برایش باارزش است. در حالی که درد و رنج ادامه دارد، بار دیگر دیدیم که دولت به دنبال رانت رفته و می خواهد با از بین بردن ویرانه ها زمینه را برای انتخابات فراهم کند. ما از همه آنها آگاه هستیم. با این فرمان که به عنوان بخشی از وضعیت اضطراری صادر شد، وزارت محیط زیست و شهرسازی مجاز شد مناطق جنگلی و کشاورزی را برای اجاره باز کند. آنها می خواهند با این کار یک غارت جدید راه بیندازند. آنها می خواهند با تمام تصمیماتی که در شرایط اضطراری گرفته شده، زلزله را به فرصتی برای تامین منافع خود تبدیل کنند.

برای زلزله نه، برای جنگ خرج می کنند

با حدود 40 میلیارد دلار مالیات زلزله می توانند امنیت زلزله را تامین کنند و ساختمان های ضد زلزله بسازند. در زلزله بار دیگر شاهد بودیم که این پول به جای حفاظت و نجات جان مردم صرف پروژه های رانت شد. آنها در جنگ خرج کرده اند و همچنان ادامه می دهند. در حالی که فاجعه زلزله ادامه داشت، بمباران شنگال نیز ادامه داشت. ما با دولتی روبرو هستیم که به جای استفاده از منابع کشور برای مردم، از آنها برای جنگ استفاده می کند. دولت مسئول این اعمال غیر انسانی علیه مردم است.

دیدیم که چگونه مردم را به نام عفو ساخت و ساز در ساختمان های فرسوده رها کردند تا بمیرند. دیدیم که پول جمع آوری شده در معافیت های ساختمانی در تبلیغات سیاسی آنها نیز استفاده می شود. آفاد که ماموریتش جستجو و نجات است به سازمانی تبدیل شد که خارج از هدفش با انتصابات نادرست؛ مورد استفاده قرار گرفت. مشخص شد که بودجه این موسسه به غیر از هزینه های بلایا برای مصارف دیگری نیز استفاده می شود. هزینه فاجعه 3 میلیارد لیر است، اما میزان مصرف شده برای کمکهای خدماتی ٢ و نیم میلیارد است. موسسه ای که باید منابع را به دستگاه های زلزله زده اختصاص دهد به نهادی تبدیل شده است که برای فعالیت های تبلیغاتی هزینه می کند. به دلیل این رویکرد مدیریتی، سازمان امداد و نجات در روزهای ٣ و ٤ به مناطق زلزله زده در هاتای رفت. دیدیم که با پرسنل کمتری از حد نیاز به آنجا رفت. مسئول این کم کاریها؛ وزارتخانه و سیستم دولتی و مستقیما نهاد ریاست جمهوری است. دولت مردم را زیر آوار رها کرد؛ آنها را در سرما و گرسنگی رها کرد.

آنها این را به عنوان سیستمی که سریع تصمیم می گیرد تبلیغ کردند. سرعت آنها معلوم شد. پس از ٧٢ ساعت توانستند وارد منطقه زلزله شوند. اما آنها هرگز در سیاه کردن صفحه نمایش، ممنوع کردن، تهدید، مسدود کردن شبکه های اجتماعی و تعیین قیم برای جایگذاری اجباری دیر نکردند! آنها ذر این زمینه هرگز دیر نکردند. مردم را نجات نمی دهند، اما دیدیم که با سازماندهی و پشتیبانی؛ چگونه به دشمنی پرداختند. به منظور جلوگیری از مشارکت دانشگاه ها در حمایت از آموزش، آنها را تعطیل کردند. زیرا ما با حکومتی دشمن آموزش و پرورش و علم روبرو هستیم. دانشجویان دانشگاه هر روز برای باز شدن دانشگاه ها و تکمیل تحصیلات خود فریاد می زنند. ما هم از اینجا هشدار می دهیم؛ فوراً دانشگاه ها را باز کنید. با آینده دانشجویان بازی نکنید.

بی شرمی قرن را در این زلزله دیدیم، بی شرمی قرن را شاهد بودیم. هیچ حس شرمندگی در آنها وجود ندارد. هیچ کس نمی داند آخرین بار کی خجالت کشیده اند. تعداد افرادی که جان خود را از دست دادند نزدیک به ٥٠ هزار نفر بود، هزاران جسد زیر آوار است. آنها یک سال دیگر حاکمیت بدون مسئولیت می خواهند. هیچ محدودیتی برای بی صداقتی وجود ندارد. ده ها هزار نفر زیر آوار مانده اند. رئیس حزب عدالت و توسعه برای طلب بخشش می آید. این مردم حق خود را به شما نمی دهند. مردم به خاطر شما جان خود را از دست دادند، چه چیزی می خواهید پرداخت کنید؟ شما مسئول به جا گذاشتن هزاران نفر زنده در ویرانه هستید! شما جهتی هستید که کمک را مسدود کرده اید. لازم نیست حسابی به مردم بدهید. شما نمی توانید به صدای "استعفای دولت" گوش کنید. تنها کاری که می توانید انجام دهید این است که استعفا دهید.

یک مقام کوچک حکومتی بیرون می آید و می گوید بازی ها باید بدون هوادار انجام شود. تنها چیزی که می دانند ممنوعیت است. مسابقات بدون حامی، سیاست بدون مخالف، ساختمان های بدون کنترل، انتخابات بدون رای دهنده، دانشگاه ها بدون دانشجو، رسانه ها بدون نمایشگر... ما هم می گوییم ترکیه بدون AKP و MHP. ترکیه ای بدون رانت، استثمار، دروغ، دزدی و جنگ. ما با ارسال نیرو شروع به التیام زخم های این فاجعه خواهیم کرد. شرط آمادگی برای زلزله خلاص شدن از شر دولت AKP-MHP در اسرع وقت است. یکی از مهمترین برنامه ها رهایی کشور از این سیستم کودتایی است.

شبکه حمایت اجتماعی، سازمان های جامعه مدنی و ابتکارات محلی ما، که بر سیستم تک نفره غلبه می کند، قدرت و انرژی مهمی را برای ساختن یک سیستم جدید به ارمغان می آورد. این امید و قدرتی است که ترکیه را از نظام تک نفره خارج می کند. با این قدرت، با این وحدت، هم زخم هایمان را با هم مرهم می کنیم و هم زندگی مشترکی را با هم می سازیم. ما به قدرت، سازمان اجتماعی، شجاعت و عزم خود ایمان داریم. هرچه زودتر این نظام کابوس وار که بلای جان این مملکت شده پایان می یابد.