رهبر ملت‌کرد, عبدالله  اوجالان در گردهمایی نوروز شهر «آمد» شمال کردستان که در آن بیش از 2 میلیون نفر گردهم آمده بودند, پیام صلح خود را اعلام کرد و بدنبال آن «مراد کارایلان» ریاست شورای رهبری ک.ج.ک هم در 23 مارس رسما اعلام آتش‌بس کرد. پس از این تحوات در ترکیه مرحله‌ای نوین آغاز شد. هرچند چنین مرحله‌ای را کردها آغاز کردند, در عین حال در ترکیه هم تحولاتی به میان آمد. پس از گفتگوهای طورانی توسط دولت, کمیسیون «عقلا و معتمدین» تشکیل داده شد, اما همچنان برای تضمین سالم بودن مرحله نوین و برقراری صلحی شرافتمندانه بایستی ترکیه را از وجود برخی نیروها پاکسازی کرد. چه‌بسا کارایلان هم در مصاحبه با «حسن جمال» روزنامه‌نگار ترک گفته بود که باید مسئله قتل‌های فاعل مجهول شفاف‌سازی شود.

یکی از بزرگترین موانع بر سر راه مرحله صلح, وجود نیروهای «جنگ ویژه» است. هرچند برخی جناح‌ها وجود چنین نیروهایی را کم‌اهمیت جلوه می‌دهند, اما کردها خواستار این هستند که حقیقت وجودی این نیروها مورد تحقیق قرار گرفته و شفاف گردد. چه‌بسا این مسئله به مثابه ریارویی ترکیه با خود است. درخواست کردها این است که برای پیشبرد سالم مرحله صلح و تضمین امنیتی آینده آن, بایستی جنگ 35 سال گذشته که از سوی برخی نیروهای «جنگ ویژه» که علیه خلق‌کرد بصورت ناجوانمردانه و بی‌رحمانه و برخلاف قانون موجود ترویج داده شده, مورد تحقیق قرار گرفته و شفاف‌سازی گردد.

بویژه در ربع آخر قرن بیستم, نیروهای جنگ ویژه ترکیه علیه خلق‌کرد به ترور دولتی دست زده‌اند که امروزه باید توسط یک مرکز صلح دموکراتیک مورد تحقیق قرار گیرد. این نیرو بزرگترین مانع در شمال کردستان و ترکیه است. این نیروها بعنوان یک جبهه جنگ علیه خلق‌کرد مدام به توطئه‌ای ضد کردی دست زده‌اند.

بدون‌شک این توطئه دارای ابعاد نظامی, سیاسی, اقتصادی و رسانه‌ای است که دارای بخش مدیریت هم هست. اشخاصی از قبیل «تانسو چیللر, دوغان گورش, عبدالقادر آکسو, محمود یلدرم (یشیل), محمد آغار و اونال ارکان هریک از روسای مدیریت عملی این توطئه و یا مهره اصلی مزدوری برای عملی کردن آن بوده اند. به همین دلیل محاکمه آنها شرط اساسی است. بویژه یکی از عاملین ترویج جنگ ویژه, «اونال ارکان» است که در جنایات فاعل‌مجهول دست دارد.

اونال ارکان کوردیناتور توطئه و جبهه مزدوری و ستم «چیللر و گورش» بود که در سالهای 1991 و 1995 در کردستان به قتل‌عام دست می‌زدند. این فرد در دوران کودتای 12 سپتامبر ترکیه هم به جنایات ضدانسانی زیادی دست زد. او وقتی که رئیس پلیس استانبول بود, علیه کردها به قتل‌عام دست زد و جنگ ویژه را به نوعی ترور سیستماتیزه علیه کردها تغییر داد.

در مرحله کنونی که چاره‌یابی مسئله کرد مورد بحث قرار می‌گیرد, تلاش‌هایی دموکراتیک از سوی افکار عمومی ادامه دارد. چه‌بسا گروه‌های جنایتکار و مزدور از قبیل «گروه خنجر و گروه اوتوکن» که دارای سابقه‌ای سیاه در دولت هستند, به نیروهایی از قبیل «ژیتم, نیروی ویژه, حزب‌الله و نیروهای جنگ‌ویژه» وابسته هستند و توسط اینها تشکیل شده‌اند. این نیروها و گروه‌ها در درون دستگاه‌های دولتی در گذشته و حال به جنایات فاعل‌مجهول دست زدند اند که امروزه هم بزرگترین مانع برسر راه تحقق صلح و آشتی هستند. جنایات آنها در وقایعی از قبیل «قره‌دنیز, هاتای و کردستان» افشا شد. چه‌بسا قتل‌عام سه زن سیاستمدار کرد در پاریس همه ریشه آن به آنکارا و نیروهای ویژه و جنگ ویژه برمی‌گردد که به آن دست زده‌اند.

در مرحله کنونی صلح دموکراتیک, یکی از امیدهای افکار عمومی این است که جنایات فوق‌الذکر بویژه در دوران کودتای 12 سپتامبر در کردستان و ترکیه که توسط نیروهای جنگ ویژه صورت گرفته, شفاف‌سازی شده و رفع گردد.