جمیل بایک, عضو شورای رهبری کنفدرالیسم جوامع کردستان(KCK) در خصوص گردهمایی کردها در روز 14 ژوئیه که با شعار «مقاومت دموکراتیک برای آزادی» برگزار و با حملات تروریستی دولت اردوغان و حزبش مواجه شد, گفت:«ترکیه همچو نیرویی اشغالگر شهر آمد را مملو از پلیس کرده و به شیوه‌ای وحشیانه به خلق‌کرد و نمایندگان آن حمله‌ور می‌شود. این حملات باردیگر اثبات نمود که دولت ترکیه در کردستان یک قدرت اشغالگر, فاشیست, استعمارگر و جنایت‌گار است». بایک گفت:«بدون‌شک خلق‌کرد در شهر آمد جوابی قاطع به عملکردهای تمسخر‌آمیز نخست‌وزیر و فاشیسم حزب عدالت و توسعه داد».

جمیل بایک, عضو شورای رهبری KCK در مقاله خود که در سایت اینترنتی «آزادیا ولات» منتشر شد, ضمن اشاره به فاشیسم‌ حزب عدالت و توسعه که حزب اردوغان است, گفت:«فاشیسم حزب عدالت و توسعه ادامه دارد. آنانکه این روی کریه حزب عدالت و توسعه را افشا نکرده و نفرین نکنند و در مقابله با آن سیاست‌های آن حزب اعلام موضع نکنند, هر که باشد, روی او هم کریه است». در ادامه مقاله بایک آمده:

«حزب فاشیست عدالت و توسعه به حملات خود علیه خلق‌کرد ادامه می‌دهد. همچو قدرتی اشغالگر شهر آمد را مملو از نیروهای پلیس کرده و بشیوه‌ای وحشیانه به خلق کرد و نمایندگان آن حمله‌ور می‌شود. با این حملات, باردیگر اثبات شد که دولت ترکیه در کردستان یک دولت اشغالگر , فاشیست, استعمارگر و جنایت‌کار است. حزب حاکم اردوغان با این حملات خود هرروز به لحظه نابودی خود نزدیک می‌شود. حزب اردوغان یعنی حزب عدالت و توسعه هم همانند آنهایی که در کردستان به ظلم و ستم پرداختند, با سرنوشتی ناگوار روبرو خواهند شد. آنهایی که تصور می‌کنند با رد مطالبات آزادیخواهانه خلق کرد می‌توانند زیردستشان سازند, مشخص است که از نیروی اراده‌مندی خلق‌کرد بی‌اطلاع هستند.

خلق‌کرد دهها سال است که با تقدیم شهدای بسیاری به اراده آزادیخواهانه دست یافته است. این اراده که به آسانی حصول نشده, با حملات حزب حاکم عدالت و توسعه هم نابود نخواهد شد. حقیقت این خلق با پیشاهنگی رهبر آپو آفریده شده و دیگر هیچ‌گاه از میان نخواهد رفت. مسلما حزب عدالت و توسعه هم این حقیقت را مشاهده خواهد کرد. پس از نابودیش در مقابله با اراده خلق, این حقیقت را درخواهد یافت. روزی خواهد آمد که این حزب حاکم هم خواهد گفت «این, درسی عبرت برای من است».

همانطور که می‌بینیم, نخست‌وزیر حمله به خلق‌کرد در گردهمایی 14 ژوئیه را بعنوان یک موفقیت تلقی می‌کند. فوقش آن را پیروزی‌ای از نوع «پیروزی پروس» تلقی کند. البته تمامی دیکتاتورها با ذهنیت فاشیستی خود تصور می‌کنند که می‌توانند با توسل به قدرت نظامی, پلیس, استخبارات, قدرت اقتصادی و تسلیحات جنگی همه نیرویی را نابود کنند. هم‌اکنون حکومت ترکیه و نخست‌وزیر و حزبش دچار چنین تشویش روانی‌ای شده‌اند.

همانطور که روزانه از سخنان نخست‌وزیر اردوغان پیداست, بسیار از حقیقت دور شده‌اند. درحالی که سکراتش را از دست داده می‌گوید: جنبش آزادیخواهی خلق‌کرد دشمن کردهاست. خیال می‌کند با این سخنانش, حقیقت را گفته است. درحالی که روزانه ستم‌های فراوانی علیه خلق‌کرد روا می‌دارد, درصدد است که کردهای آزادیخواه را سرکوب کند و جنبش آزادیخواهی کردها را هم دشمن خلق‌کرد معرفی نماید. نخست‌وزیر درحاکی که کماکان حق موجودیت, اراده سیاسی, حق خودمدیریتی و آموزش به زبان مادری را رد می‌کند, در کمال بی‌شرمی آنهایی که برای حصول این حقوق طبیعی دست به مبارزه می‌زنند را دشمن کردها معرفی می‌کند. با این سخنان خود خلق‌کرد را احمق تصور می‌کند. خلق‌کرد را بچه‌ای می‌داند که می‌تواند براحتی فریبش دهد.

بدون شک خلق‌کرد در شهر آمد جوابی قاطع به عملکردهای تمسخرآمیز نخست‌وزیر اردوغان و حزب فاشیستش داد. باردیگر اثبات ساختند که در مقابل ستم‌های حزب اردوغان و دولتش سرخم نمی‌کنند. خلق‌کرد در شهر آمد با مقاومت 14 ژوئیه 2012 صفحه‌ای زرین و شرافتمندانه از تاریخ را ورق زد. خلق‌کرد با روح مقاومت‌گری 28 مارس 2006 باردیگر سیلی محکمی بر صورت فاشیسم دولت اردوغان و حزبش نواخت.

این حملات حزب فاشیستی دولت اردوغان و حزبش در عین حال حمله مزدوران کرد علیه خلق‌کرد هم می‌باشد. یکی از عوامل این حملات بی‌پروای رژیم ترکیه همانا دوستی برخی مزدوران کرد با حزب حاکم و فاشیستی عدالت و توسعه و دشمنی با جنبش آزادیخواهی خلق‌کرد است. اگر حملات حزب فاشیستی عدالت و توسعه از جانب برخی خیانت‌کاران و همدستان آنان مشروع تلقی نمی‌شد, امروزه چنان حملاتی بی‌پروا و فاشیستی صورت نمی‌گرفت. حملات حزب حاکم ترکیه یعنی حزب عدالت و توسعه همانا حمله مزدوران کردی که با آنها همدست هستند, محسوب می‌شود. برخی‌ها با عملکردهای خود حملات دولت ترکیه و حزب اردوغان علیه کردها را مشروع می‌سازند. برخی‌ها با اظهار سخنانی از قبیل «ما, هم حزب عدالت و توسعه و هم حزب صلح و دموکراسی را محکوم می‌سازیم» همان موضع خیانت‌کاری را اتخاذ کرده‌اند. آنها از حملات فاشیست‌های دولت ترکیه علیه خلق‌کرد پشتیبانی می‌کنند. خلق‌کرد مبارزاتی مشروع انجام می‌دهد و حقوق دموکراتیک خود را بکار می‌گیرد. حقیقت این است که دولت اردوغان و حزبش درصدد سرکوب‌هرچه بیشتر کردها هستند. هر فردی بخواهد این حقیقت را انکار کند , شریک جرم حزب فاشیست عدالت و توسعه است.

با توجه به سوء تبلیغات و سیاه‌نمایی‌هایی که علیه خلق‌کرد قبل از فرارسیدن روز 14 ژوئیه صورت گرفت, باردیگر اثبات شد که حزب حاکم عدالت و توسعه در ترکیه و دولت اشغالگرش تا چه اندازه فاشیست می‌باشد و جنگی پلید علیه خلق‌کرد ترویج می‌دهد. حتی با سوء‌تبلیغات خود شایعه کردند که در گردهمایی «از اسلحه برای سرکوب کردها استفاده می‌شود». حتی این را هم بهانه قرار دادند و گردهمایی را ممنوع ساختند. پس از گذشت یکی دو روز با پخش تصاویری دروغین ادعا کردند که چندین قبضه اسلحه ضبط کرده‌اند. آیا این, به تنهایی اثبات نمی‌کند که جنگ پلید آنها علیه خلق‌کرد در چه سطحی درجریان است؟! آنکه به مقابله با این سیاست‌های پلید دولت اردوغان و حزب فاشیستش برنخیزد, بگذریم از دموکرات و میهن‌دوست بودن, حتی نمی‌تواند خود را انسان بنامد. آیا جهت مشروع کردن مسئله ممانعت‌های دولت و پیشبرد جنگی پلید, این عوامل و سناریوها کافی نیست؟ حتی برخی ها درحالی که خود را دموکرات و میهن‌دوست می‌نامند در مقابل این جنگ پلید و این حملات وحشیانه سکوت اختیار کردند.

هر آنکه این روی کریه حزب عدالت و توسعه را نفرین نکند و آن را محکوم نسازد و علیه سیاست‌های پلید آن اعلام موضع نکند, مسلما هر که باشد , او نیز رویش کریه است».