«جمیل بایک» عضو شورای رهبری «ک.ج.ک» ضمن اشاره به اخباری که در خصوص دیدار هیأت حزب صلح و دموکراسی در مطبوعات ترکیه منتشر می‌شود, گفت این گزارش‌های دروغین جهت «برهم زدن گفتگوهای کنونی است». بایک گفت:«معلوم است که برداشتن گام‌های دوجانبه, پیشبرد چاره‌یابی مسئله کرد بدون حاکمیت حزب آ.ک.پ و خودمدیریتی دموکراتیک خلق‌کرد مورد بحث قرار گرفته است». وی افزود:«مرحله چاره‌یابی با برداشتن گام از سوی دولت آغاز شود».

متن دیدار اوجالان و هیأت حزب صلح و دموکراسی که در امرالی صورت گرفت, توسط مطبوعات ترکیه منتشر شد. از طرفی در مطبوعات ترکیه بحث بر سر چگونگی درز کردن این متن است و از طرف دیگر هم «جمیل بایک» عضو شورای رهبری ک.ج.ک هم مقاله‌ ای تحلیلی در مورد این موضوع نوشت. بایک این امر را «تلاش برای برهم زدن گفتگوهای کنونی» عنوان کرد.

بایک در مقاله خود با سرتیتر «مرحله چاره‌یابی با برداشتن گامهایی از سوی دولت آغاز شود» که در روزنامه کردی زبان «آزادیا ولات» منتشر شد, دیدارهای امرالی را مورد ارزیابی قرار داده و می‌نویسد:

«متن بخشی از دیدارهای هیأت ب.د.پ با رهبر آپو در امرالی, در مطبوعات ترکیه منتشر شد. بدون‌شک آنچه منتشر شده, متن کامل نیست. اینکه چه کسانی آن را منتشر کرده و هدف آنها چه بوده, کاملا مشخص نیست.اما اینکه هدف آنها از این کار چه بوده, این است که خواسته‌اند مرحله کنونی گفتگوها را برهم زنند که تحلیلی اشتباه نخواهد بود. اما می‌توان گفت که به این هدف خود نرسیدند. تأثیراتی منفی بر طرف‌ها داشت. زیرا برخی اشخاص و نیروها موضوع گفتگوهای امرالی را خودسرانه مورد تحلیل قرار داده و اشتباه درک کردند. تحلیلاتی صورت می‌گیرد که کاملا متفاوت با دیدگاه‌ها و اهداف رهبر آپو است. چاره‌یابی به کناری, برخی نیروها که بخاطر مخاطب‌قرار دادن رهبر آپو عصبانی هستند, موضوع چاپ متن گفتگوهای امرالی در مطبوعات را بهانه و وسیله‌ای برای ایجاد آشوب قرار می‌دهند. تلاش می‌کنند که از تداوم گفتگوها با رهبری و گفتگو برای چاره‌یابی ممانعت به عمل آورند.

علی‌رغم جوانب منفی, اما از سوی دیگر انتشار متن گفتگوهای رهبری در امرالی برای درک مقاصد وی, امری مثبت است. این امر اثبات کرد که چاره‌یابی مسئله به چه چیزیهایی نیاز دارد و دیگر دولت آ.ک.پ هم نمی‌تواند صرفا برای مقاصد قدرت‌طلبانه خود از آن بهره‌گیرد. معلوم است که برداشتن گام‌های دوجانبه, پیشبرد چاره‌یابی مسئله کرد بدون حاکمیت حزب آ.ک.پ و خودمدیریتی دموکراتیک خلق‌کرد مورد بحث قرار گرفته است.

برای اینکه درک شود که رهبر آپو دارای چگونه اندیشه‌ای است, باید دیدگاه‌های فلسفی, ایدئولوژیک, و سیاسی ایشان را دانست. رهبر آپو با پارادایمی که آن را دموکراسی رادیگال, دموکراسی اجتماعی نامیده, با مسایل برخورد می‌کند. دموکراتیزه شدن را تنها راه چاره‌یابی مسایل جامعه می‌داند. فراتر از حقوق, در بنیان مسئله خواستار ساختاری دموکراتیک حقیقی است. درصدد است که حقوق ملی, اجتماعی و فرهنگی را با توسل به چنین دموکراسی‌ای حصول نماید تا مسایل موجود چاره‌یابی شوند. وقتی که از این منظر به مسئله نگریسته شود, مشاهده خواهد شود که رهبر آپو حتی در راستای کوچکترین حق هم دچار غفلت نمی‌شود. می‌خواهد در چارچوب دموکراسی‌ای سالم, همه حقوق ملی و دموکراتیک خلق‌کرد را کسب نماید.

رهبر آپو چاره‌یابی مسئله کرد را با توسل به دولت‌گرایی و یا دولت کوچک تحقق نمی‌بخشد, بلکه با حصول حقوق بنیادین بر بنیان خودمدیریتی دموکراتیک این کار را انجام می‌دهد. نوعی چاره‌یابی را می‌خواهد که طی آن ملتی بر ملت دیگر حاکم نشود و نوعی سازش دموکراتیک به میان آید. می‌خواهد در چارچوب مرزهای همان کشور, اما با مفهوم شهروندی که اسیر یک ملت نباشد, مسئله را چاره‌یابی کند.

در متن دیدارها که در مطبوعات ترکیه درز کرده و منتشر شد, می‌گوید, نباید ما تابع ملت ترک باشیم, نمی‌توان از شهروندی تابع دولت بحث به میان آورد. معلوم است که می‌خواهد به حاکمیت هویت ترک پایان دهد و باید پذیرفته شود که همه هویت‌ها در یک سطح از حقوق خود برخوردار گردند. نه می‌توان حاکمیت هویت ترک را پذیرفت و نه حاکمیت یک نیروی سیاسی بر جامعه را. هرجامعه باید بنا به توان و ظرفیت خود به خودمدیریتی و اداره خود بپردازد. نیرویی که به تحکم بپردازد, نابود می‌شود. اگر این برخوردها و دیدگاه‌های رهبری بطور صحیح درک شود, و در قانون اساسی به آن اشاره شده و مطابق آن هم برخورد شود, گامی عظیم در چاره‌یابی خواهد بود.

اردوغان می‌گوید باید گریلا از مرزهای ترکیه خارج شوند, آنگاه مرحله صلح آغاز می‌شود. آنچه هدف او است, حل مسئله کرد نیست, بلکه خارج ساختن نیروهای گریلا از داخل خاک ترکیه و تضعیف کردها است. بدون برداشتن یک گام عملی, مطرح ساختن موضوع خارج شدن گریلاها صرفا به این معناست که «من باردیگر می‌خواهم بر کردها حاکمیت سیاسی, نظامی, اجتماعی و فرهنگی برقرار سازم». این نوعی اعتراف به این است که باردیگر خود را بر جامعه تحمیل می‌کنند و دموکراسی و آزادی را رد می‌نمایند. همچنین بدان معنا است که درکی برای چاره‌یابی ندارند و صرفا بدنبال پیروی از سیاست‌های گذشته خود هستند. چنین برخوردهایی نشان می‌دهد که دولت آ.ک.پ در صدد نسل‌کشی فرهنگی علیه کردها و تداوم سیاست‌های انکار است.

رهبر آپو می‌خواهد از این سیاست‌های بی‌حاصل دولت ترکیه گذار صورت دهد و مرحله‌ای برای چاره‌یابی مسئله کرد را به میان آورد.