«فراخوان صلح و جامعه دموکراتیک» رهبر آپو در ۲۷ فوریه، امید زیادی به مردم بخشید. مردمی که در طول جنگ پنجاه ساله رنج زیادی کشیده‌اند، به کسانی تبدیل شده‌اند که بیشترین حمایت را از صلح می‌کنند. خانواده‌هایی که فرزندانشان را در جنگ از دست داده‌اند، بیشترین حمایت را از روند صلح می‌کنند.

یکی از این خانواده‌ها، مقبوله گونر است که در منطقه سور شهر آمد زندگی می‌کند. دایه مقبوله، پسرش ییلماز گونر را در جنگ از دست داده است. خانه‌ای که مقبوله گونر در آن زندگی می‌کند، بارها توسط پلیس هدف قرار گرفته و یکی از پسرانش دستگیر و به زندان فرستاده شده است. با وجود همه این فشارها و ظلم‌ها، او هرگز از خواست و مبارزه خود برای صلح دست نکشید.

پسر مقبوله گونر، ییلماز گونر (هَرَکول جانشِر) در سال ۲۰۱۰ به صفوف پ‌ک‌ک پیوست و هنگامی که داعش به مناطق خودمدیریتی شمال و شرق سوریه حمله کرد، به کوبانی رفت. او در این جنگ به شدت مجروح شد و در ۳ مارس ۲۰۱۵ به شهادت رسید و در روژاوا به خاک سپرده شد.

«پسرم مردمش را خیلی دوست داشت»

مقبوله گونر اظهار داشت که پسرش بچه‌ها و مردمش را خیلی دوست داشت و در مورد پسرش گفت: «پسرم خیلی عاشق درس خواندن بود. او تحصیلات دانشگاهی را به پایان رساند و به مَلاتیه رفت. او همزمان کار می‌کرد و درس می‌خواند. در ملاتیه، او با دوستانش انجمنی برای آموزش کودکانی که وضعیت مالی ضعیفی داشتند، تأسیس کرد.

او بچه‌ها را خیلی دوست داشت، برای تحصیل آنها مبارزه می‌کرد. پس از چند سال، پلیس به انجمن حمله کرد و همه دوستانش را دستگیر کرد. پسرم گفت که به زندان نمی‌رود و به پ‌ک‌ک پیوست. مانند هر جوان کورد، او حزب را خیلی دوست داشت. پسرم مورد علاقه همه بود. او از صمیم قلب عاشق مردمش بود.»

«ما از مسیر رهبر آپو به سوی صلح حمایت می‌کنیم»

مقبوله گونر با بیان اینکه روند صلح آغاز شده توسط رهبر آپو بسیار مهم و تاریخی است، گفت: «راه رهبر آپو همه ما را خوشحال کرده است. ما از این مسیر حمایت می‌کنیم. ما می‌خواهیم این جنگ همین حالا پایان یابد. ما می‌خواهیم این روند به طور مسالمت‌آمیز به پایان برسد. ما فرزندانمان را از دست دادیم، نمی‌خواهیم نوه‌هایمان را از دست بدهیم. این دنیا برای همه ما کافی است.

بگذارید فرزندانمان دیگر نمیرند، مادران دیگر گریه نکنند. نه تنها مادران گریلاها، بلکه مادران سربازان نیز دیگر گریه نمی‌کنند. من از مسئولان دولت ترکیه می‌خواهم: همین حالا اقدام کنید و این مشکل را حل کنید. نگذارید کسی بمیرد. آنها دردی را که ما متحمل شدیم تحمل نکرده‌اند. این خونریزی تا کی ادامه خواهد داشت؟ دیگر بس است. این سرزمین، سرزمین ماست. فرزندان ما برای سرزمین، فرهنگ و زبان خود جنگیدند. پسر من نیز برای مردمش جنگید.»

«تا آخرین نفس، از صلح خواهیم گفت»

مقبوله گونر تأکید کرد که دولت اکنون باید گام‌های مشخصی برای یافتن راه‌حل بردارد و گفت: «آنها جز دیدار با رهبر آپو کاری انجام نمی‌دهند. اکنون باید فراتر از این برای صلح گام بردارند. آنها درباره صلح صحبت می‌کنند، اما هر روز هواپیماهای جنگی به پرواز در می‌آورند. آنها هیچ صداقتی ندارند. اگر واقعاً صادق هستند، نباید هواپیماهای جنگی به پرواز درآورند. امید ما برای صلح همیشه وجود دارد. اول از همه، آنها باید رهبر آپو و همه زندانیان سیاسی را آزاد کنند. صلح نمی‌تواند یکجانبه باشد. ما تا آخرین کلاممان از صلح خواهیم گفت.»