«جمیل بایک» از روسای مشترک «شورای رهبری ک.ج.ک» در مقاله این هفته خود که در روزنامه «آزادی ولات» منتشر شده, به مسایلی از قبیل بی‌توجهی دولت ترکیه نسبت به روند صلح پرداخت و خاطرنشان ساخت که مسئله کرد به انتخابات ترکیه مرتبط نخواهد شد.

بایک در ارتباط با روند چاره‌یابی دموکراتیک و صلح می‌گوید:

«رهبر ملت‌کرد, از سال 1993 تاکنون برای حل دموکراتیک مسئله کرد بی وقفه تلاش می‌کند. تاجایی که در توان داشته باشد, برای پیشبردروندصلح تلاش می‌کند و گام‌هایی سیاسی برمی‌دارد. آخرین بار در سال 2012 اوضاع سیاسی ترکیه, کردستان و خاورمیانه را مورد تحلیل قرار داد و مطابق آن گام‌هایی در راستای حل دموکراتیک برداشت. درراستای چاره‌یابی دموکراتیک هم اعلام آتش‌بس کرد و روند عقب‌نشینی گریلاها هم آغاز شد. این بود که فرصتی برای دولت ترکیه به وجود آورد که گام‌هایی مثبت بردارد.

برای اینکه دولت ترکیه گام‌هایی بردارد, جنبش کردها هم گام‌هایی یک‌طرفه برداشت. اندیشه‌ای غیر از این از سوی دولت ترکیه, به این معناست که از سیاست‌های ما چیزی نفهمیده‌اند. اگر اینگونه نمی‌بود که جنبشی که 40 سال قدمت مبارزاتی دارد, چنین گام‌هایی برمی‌داشت؟ باید همگان بر این امر واقف باشند. چه بسا سازشی هم در میان نیست, اما حقیقت وجود مبارزات 40 ساله سیاسی در میان است. رهبر خلق‌کرد زمینه را برای کسانی که قصد چاره‌یابی دموکراتیک مسئله کرد را دارند, هموار ساخته است. رهبر آپو زمینه را بطور کامل برای چاره‌یابی آماده ساخته و از این پس نوبت ترکیه است که به وظایفش عمل نماید. رهبرملت‌کرد از راهکار چاره‌یابی سیاست دموکراتیک استفاده کرده است و دولت ترکیه هم باید مطابق آن گام بردارد.

رهبر آپو و جنبش آزادی خواهی خلق‌کرد مدام از زمینه‌های سیاست‌دموکراتیک بعنوان یک ضرورت استفاده کرده. به همین دلیل بارها آتش‌بس یک‌طرفه اعلام کرده و پروژه‌هایی در راستای چاره‌یابی ارایه داده است. اما تاکنون پاسخی مثبت به آن داده نشده. دولت ترکیه اگر با هر مسئله‌ای غیر از این روبرو می‌شد, مسلما تاکنون حل کرده بود, اما همینکه بحث مسئله کرد به میان می‌آید, بازهم از حل آن سرباز می‌زنند. دلیل این امر این است که دولت ترکیه مدام استراتژی نابودی خلق‌کرد را در پیش گرفته است. هرچند راهکارها, تاکتیک‌ها و سیاست‌های خاص از روند را تغییر بدهند, اما بازهم از استراتژی نابودی خلق‌کرد دست برنمی‌دارند. تاوقتی که این استراتژی خود را تغییر ندهند, چاره‌یابی مسئله کرد غیرممکن است. چنانچه به نظر می‌رسد, دولت ترک هم به سیاستی متوسل شده که خود هم می‌داند به نتیجه‌ای نخواهد رسید, لذا پایان خود را رقم می‌زند. آنچه هم‌اکنون آشکار شده, همین مسئله است. هر چند رهبر ملت‌کرد می‌خواهد با برخوردهای معقولانه خود کاری می‌کند که دولت ترکیه را از این وضعیت بحرانی نجات دهد, اما طرف ترکیه که مدام از سیاست انکار و نابودی پیروی می‌کند, بر تداوم سیاست‌های خود اصرار می‌ورزد. هم‌اکنون هم برخوردشان با روند صلح چنین است.

رهبر ملت کرد مصرانه می‌گوید دامی به نام «دام کردها» وجود دارد. حقیقتا ترکیه را هم در این دام گرفتار ساخته‌اند. ترکیه را با عدم حل مسئله کرد, بسوی نابودی سوق می‌دهند. کردها حتی اگر هزار سال دیگر هم لازم باشد, بازهم علیه سیاست امحا مقاومت خواهد کرد و بخوبی می‌دانیم که چگونه ترکیه را در دام گرفتار می‌سازند. هرچند رهبر ملت‌کرد می‌خواهد هم کردها و هم ترک‌ها را از این دام نجات دهد, اما بازهم قدرت‌طلبان و حاکمان ترک و کردهای مزدور آنها درصدد توطئه‌چینی هستند.

برخی‌ها منافع خود را در عدم حل مسئله کرد می‌دانند, لذا مدام ترکیه را به این امر امیدوار می‌سازند که می‌ تواند کردها را نابود سازد. به همین دلیل نیروهای حاکم ترکیه تن به سیاست چاره‌یابی نمی‌دهند. هرچند چاره‌یابی امری آسان است, اما بازهم از آن دوری می‌کنند. تنها به نابودی پ.ک.ک و کردها فکر می‌کنند. می‌خواهند از آخرین فرصت در این راستا استفاده کنند. اما جنبش آزادیخواهی خلق‌کرد اجازه چنین کاری را نخواهد داد. با مواضع راسخ خود به دولت ترکیه نشان خواهد داد که سیاست‌های خصمانه‌اش بیشترین ضررها را به خود او خواهد رساند. چه‌بسا اثبات شده که دولت ترکیه غیر از این توان درک چیز دیگری ندارد.

باید دولت ترکیه هرچه زودتر گام‌هایی مثبت بردارد. باید با برداشتن چنین گام‌هایی مقاصد پاک خود در راستای چاره‌یابی را به اثبات برساند. باید به همگان نشان دهد که از دام موجود رهایی یافته , اگر نه با مقاومت عظیم خلق‌کرد روبرو خواهد شد. چه‌بسا بی‌چارگی دولت ترکیه به معنای تداوم سیاست انکار و نابودی علیه کردهاست.

مردم باور دارند که جنبش آزادیخواهی خلق‌کرد هرآنچه بر عهده وی بود, بجای آورد و به شیوه‌ای معقولانه‌تر و صبورانه عمل کرده است. مردم می‌خواهند دولت ترکیه گام‌هایی مثبت بردارد. دیگر امکان ندارد با سرپیچی از وعده‌های خود به موجودیت خود تا موقع انتخابات ادامه دهد. اگر خیال می‌کنند که می‌توانند مسئله‌ای جدی همچو مسئله کرد را به ابزاری برای رسیدن به اهداف انتخاباتی خود مبدل سازند, سخت در اشتباهند. سخن کسانی که ادعا می‌کنند دولت ترکیه گام‌هایی در زمان انتخابات برمی‌دارد, پوچ و بیهوده است. اگر دولت ترکیه می‌خواست در ده سال گذشته ده بار مسئله کرد را حل می‌کرد».