به منظور پایان دادن به انزوای رهبر خلق کورد عبدالله اوجالان و تضمین آزادی جسمانی اوجالان در زندان‌های ترکیه و باکور کوردستان، زندانیان پرونده پ‌ک‌ک و پاژک از ۲۷ نوامبر اعتصاب غذای دوره‌ای را آغاز کردند که تا ۱۵ فوریه سال 2024 ادامه خواهد یافت.

چنگیز چیچک، نماینده استانبول هَدَپ و سخنگوی کنگره دموکراتیک خلق‌ها (ه د ک) با خبرگزاری فرات (ANF) درباره اقدام برای آزادی رهبر خلق کورد عبدالله اوجالان و اعتصاب غذا در زندان‌ها صحبت کرد.

این گام، گامی برای آزادی مردم، زنان و فرودستان است

چیچک با بیان اینکه آغاز روند گام برای آزادی جسمانی رهبر خلق کورد عبدالله اوجالان توسط دوستان خلق کورد، تلاش بسیار ارزشمندی است، گفت: «مسئله کوردستان به یک مسئله جهانی تبدیل شده است. آنچه این مسئله را به یک مسئله جهانی تبدیل کرده است، مسئله جهانی مقاومت کوردها و جنبش آزادی کورد است. این گام را باید مبارزه برای آزادی بسیاری از هویت‌ها، مردمان تحت ستم، زنان و هویت‌های متفاوت دیگر نیز دانست».

چنگیز چیچک اعلام کرد، تا آزادی فیزیکی رهبر خلق کورد عبدالله اوجالان به دست نیامده، این گام به پایان نخواهد رسید و این تلاش بزرگتر از یک کمپین است.

چیچک با اعلام اینکه اقدام و اعتصاب غذای این زمان را باید فرآیندی برای رسیدن به هدف نهایی ارزیابی کرد، یادآور شد: پیشتر در نتیجه راهپیمایی‌های گملیک، اعتصاب غذا و روزه مرگ، دیداری با آقای اوجالان انجام شد. چیچک گفت: «در واقع با وجود اینکه مقاومت کردیم، به صورت موقتی نتیجه گرفتیم و وکلا یا هیئت برای مدت کوتاهی رفتند اما سیستم انزوا برداشته نشد». او سخنان خود را اینگونه ادامه داد: «دولت، مرجعیت حزب عدالت و توسعه-حزب حرکت ملی  از این موقعیت استفاده کرد و به تدریج انزوا را شدیدتر کرد، بنابراین این وضعیت جدید، روند گام جدید را نباید مانند فعالیت‌های قبلی، مانند روند قبلی فعالیت‌ها دانست. آقای اوجالان چون مذاکره کننده اصلی راه حل دموکراتیک مسئله کورد است، آزادی جسمانی او بسیار ارزشمند است.

اگر مسئله کوردها از راه مسالمت‌آمیز و دموکراتیک حل شود، با حضور آقای اوجالان حل خواهد شد. حقیقت علمی این کار اینگونه است. این کاری است که باید انجام شود. یک روند بدون آقای اوجالان، روند انحلال، روند مرگ سیاسی و انحلال سیاسی خواهد بود. ملاقات با خانواده و وکلا هدف این روند فعالیت‌ها است، اما هدف نهایی نیست. این وظیفه ماست که توازن ساختگی ایجاد شده توسط نیروهای امپریالیستی و بین‌المللی را که با انزوا و حل نکردن مسئله‌ کوردها ایجاد شده است، از بین ببریم. به نظر من اعتصاب غذا را باید اینگونه تفسیر کرد. بنابراین باید برای آزادی جسمانی آقای اوجالان در هر بخش و در هر مکانی تلاش کرد. این بسیار ارزشمند است. قبلاً فقط در زندان‌ها اتفاق می‌افتاد، اما اکنون به عنصر اصلی مقاومت هم در ترکیه، هم در باکور کوردستان، در اروپا و به طور کلی در زندان‌ها تبدیل شده است. این نیز برای نشان دادن میزان عزم برای رسیدن به نتیجه بسیار مهم است.»

اعتصاب غذا در زندان‌ها تنها مقاومت آنها نیست، بلکه دعوت از ما برای مقاومت نیز هست

چیچک به اعتصاب غذا در زندان‌های ترکیه و باکور کوردستان اشاره کرد و گفت: «مقاومت در زندان تنها مقاومت رفقا در زندان نیست، مقاومت خوبی است که جامعه را به پیوستن به مقاومت فرا می‌خواند. ما پیشتر مدام از این مسئله انتقاد می‌کردیم؛ آنهایی که به طور فیزیکی قول به دوش کشیدن بار رفقا در زندان را ندادند، اما این وضعیت عدم همراهی، رفقا در زندان را مجبور کرد با اعتصاب غذا، روزه تا سر حد مرگ، ابتکار عمل را به دست بگیرند، این هم یک پیام است. پیامی برای ما، افکار عمومی دموکراتیک و میهن‌دوستان است. وظیفه ما نیست که بار آزادی جسمانی آقای اوجالان، بار رفع انزوا را به دوش رفقای خود در زندان بسپاریم. این اعتصاب غذا هم پیامی برای ماست. این پیامی است درباره کمبودهای ما.»

چیچک اعلام کرد که از بین بردن سیستم انزوای امرالی، تامین آزادی فیزیکی اوجالان باید دستور کار اصلی همه نهادهای جنبش آزادی کوردستان و زمینه دموکراتیک باشد و گفت: «رویکرد به آقای اوجالان سرآغاز همه رویکردها به خلق کورد و مبارزات کوردها است.این جنگ، انحلال، نسل‌کشی فرهنگی و سیاسی در سراسر کوردستان در حال انجام است. شکستن انزوای امرالی به معنای شکستن سیاست‌های نسل‌کشی است. در این مورد، ما در برخی از روش‌های عمل با مشکل روبه رو شده‌ایم. زمان جدید، زمان فعالیت‌های غنی و خلاقانه خواهد بود. زمان جدید، تکرار زمان قبلی نخواهد بود، زمان جدید مبارزه خواهد بود. ما صفحات جدیدی در تاریخ باشکوه خود خواهیم نوشت.»