رئیس مشترک د‌ف‌گ سلمان چیچک، گفت که در ترکیه آزادی مطبوعات وجود ندارد و داده‌ها این را اثبات می‌کند.

سلمان چیچک رئیس مشترک انجمن روزنامه‌نگاران دجله-فرات (د‌ف‌گ) در گفت‌وگو با خبرگزاری فرات گفت: «وقتی به گزارش‌های سازمان‌های رسانه‌ای بین‌المللی توجه می‌کنیم، می‌بینیم که در ترکیه آزادی مطبوعات وجود ندارد. ترکیه از نظر آزادی مطبوعات در بین ۱۸۰ کشور در رتبه ۱۶۵ قرار دارد.»

چیچک یکی از دلایل اصلی عدم آزادی مطبوعات را اصرار دولت آ‌ک‌پ-م‌ه‌پ بر سیاست‌های جنگی و حمله به مطبوعات برای پنهان کردن سیاست‌های منجر به فقر دانست.

چیچک اعلام کرد که دولت حزب عدالت و توسعه در سال‌های ابتدایی حکومت خود برخی از گروه‌های رسانه‌ای را خریداری کرد و با این کار کنترل سازمان‌های رسانه‌ای را در دست گرفت، گفت: «تنها تعداد کمی از سازمان‌های رسانه‌ای مخالف و رسانه‌های آزاد باقی مانده‌اند. آنها نیز با محدودیت‌های خود دست و پنجه نرم کردند و سعی کردند حقیقت را منتقل کنند. پس از انحصار رسانه‌ها، دولت به هدف خود رسیده بود؛ اما قدرت مطبوعات آزاد قابل انکار نبود، تلاش کرد تا به خلق برسد و در این راه تأثیر جدی داشت. مسئولان می‌خواهند مخالفان و مطبوعات آزاد را ساکت کنند.»

تاثیر اطلاعات نادرست

چیچک با بیان اینکه حق جامعه برای دریافت اخبار درست بسیار پایین است، زیرا فشار اطلاعات نادرست بر خلق وارد می‌شود، گفت: «متاسفانه به دلیل اینکه نهادهای رسانه‌ای تحت کنترل دولت هستند، خلق نمی‌توانند به اخبار واقعی و درست دسترسی پیدا کنند. در ترکیه وقتی اتفاقی می‌افتد، ۸ روزنامه از یک تیتر استفاده می‌کنند، این نشان می‌دهد که همه اخبار از یک جا تهیه شده است و وضعیت توسط رسانه‌ها کنترل می‌شود. مسدود کردن سایت‌های خبری اخیراً یکی از وظایف اصلی دولت بوده است.»

ما باید به صورت سازمان‌یافته مبارزه کنیم

چیچک با بیان اینکه خبرنگاران از حق خلق برای دریافت اطلاعات و اقدام در این زمینه حمایت می‌کنند ولی با فشارهای دولت مواجه می‌شوند، گفت: «روزنامه نگاران زندانی شده موضوعی جدی است. وقتی به این اواخر نگاه می‌کنیم، می‌بینیم که بیش از ۴۰ روزنامه نگار به زندان افتاده‌اند. راه سختی است و دنیا به این امر واقف است. برای جلوگیری از این فشارها، ما اهمیت سازماندهی به ویژه در پ‌ی‌ل را دیدیم. شبکه حمایتی بسیاری از سازمان‌ها در تاسیس آن ایجاد شد. انجمن روزنامه‌نگاران موزوپوتامیا، دیسک باسین ایش، اتحادیه روزنامه نگاران ترکیه و سازمان‌های رسانه‌ای بین المللی نیز حمایت کردند. این حمایت به ما نشان داد هر چه بیشتر قدرت خود را متحد کنیم، دولت یک گام به عقب برخواهد داشت. مسئولان از قدرت سازمانی بسیار می‌ترسند. برای اینکه بتوانیم از حرفه خبرنگاری دفاع کنیم باید سازمان یافته مبارزه کنیم.»