رهبر خلق کورد عبدالله اوجالان در جریان توطئه بینالمللی که از روز ۹ اکتبر ۱۹۹۸ آغاز شد و در ۱۵ فوریه ۱۹۹۹ منجر به اسارت ایشان شد، به جزیره امرالی منتقل شدند و از آن روز تاکنون ۲۵ سال کامل از حبس ایشان میگذرد. چندین کشور ابرقدرت جهان در این توطئه دست داشتند. با وجود گذشت ۲۵ سال اما هم دول توطئهگر و هم ترکیه در نظر ندارند با رعایت حتی قوانین بینالمللی، رهبر آپو را آزاد کنند. به همین دلیل قوانین را دور میزنند و زیرپا میگذارند.
فعال سیاسی، دکتر طاهر اردلان که در کشور فرانسه بسر میبرد در مصاحبهای که با «وتار مدیا» انجام داده حمایت خود از کمپین بینالمللی «آزادی برای اوجالان» را اعلام داشت و گفت وظیفهی هر فرد آزادیخواه و دمکراسیطلب کورد است که خواستار آزادی رهبر خلق کورد عبدالله اوجالان شود.
متن کامل سخنان دکتر طاهر اردلان:
موضوع سخن ما کمپین آزادی یکی از رهبران کورد، جناب اوجالان است. ربودن و اسارت جناب اوجالان در کینیا طی توطئه مشترک سه دستگاه اطلاعاتی موساد، سیا و میت یعنی دستگاههای جاسوسی اسراییل، آمریکا و ترکیه انجام گرفت. طبق هر معیاری و بنا به همه قوانین بینالمللی، این اقدام در قالب اعمال تروریستی جای میگیرد. سرکوب، کشتار و ترور روشنفکران و فعالان کورد در خارج از کشور در اروپا بویژه در فرانسه، روژاوا و روژهلات کوردستان که بدست دولت اشغالگر ترکیه انجام میگیرد، مصداق بارز تروریسم دولتی است.
روزی خواهد آمد که در یک دادگاه عادلانه و خلقی، کوردها این حق را داشته باشند که خواهان تعریف صحیح تروریسم شوند. تروریست، آن شخص و یا سازمانی نیست که برای آزادی و حقوق ملی مبارزه میکند، بلکه آن مراکز جاسوسی و دولتهای اشغالگری هستند که با تعرض به چند مرز بینالدولی، یک آزادیخواه کورد را تحویل دولت نژادپرست ترکیه میدهند که احکام قضایی سنگین علیه جناب اوجالان صادر نموده و با خطر جانی روبرو ساخته. بنا به همه قوانین حقوقی و قضایی، چنین عملکردی ضدقانونی است و نباید شکل گیرد، پس شایان مجازات است.
با این اوصاف، اسراییل و آمریکا جهت جبران جرمها و جنایتهایشان لازم است برای خارجساختن نام پکک از فهرست سازمانهای تروریسمی و نیز آزادی جناب اوجالان گام بردارند و تصمیمات لازم اتخاذ کنند. این موضوع جزو جوانب خارجی بحث ماست که آن کشورها را دربرمیگیرد که به نوعی در آن جنایت شریک هستند. جنبه دوم، امور داخلی کوردهاست. انقلاب ملی و آزادیخواهانه کورد در دهههای گذشته هر بار در یک بخش کوردستان ظهور کرده. رمز پیروزی ملی نیز در آن بوده که در کل از آن بخشی حمایت کنند که در همان زمان فعال بوده، اما متأسفانه این امر تحقق نیافت و شاهد آن نشدیم. بنابراین، امروز مقاومت روژاوا در زمینه ملی و بینالمللی مهمترین نقش را دارد. لذا بایستی هر فرد و سازمان کورد از آن جنبش حمایت کنند و به منافع هریک از اشغالگران میهنمان که بر ضد منافع بخشهای دیگر کوردستان است، توجه نکنند. در واقع دوست و دشمن هم میدانند که مبارزات روژاوا یعنی وجود پکک که او نیز نقش بارزی در مقاومت روژاوا دارد.
ما کوردهای مقیم فرانسه دو سال پیش درخواستی رسمی را به ریاست جمهوری فرانسه تقدیم کردیم و خواستیم برای خارج ساختن نام پکک از فهرست سازمانهای تروریستی، تلاش کند. پاسخ مشخصی ندادند که البته قابل انتظار هم بود زیرا متأسفانه ابرقدرتها با ترکیه روابطی فرصتطلبانه و منفعتپرستانه در تمامی زمینههای سیاسی، اقتصادی و نظامی دارند. بنابراین آن مقوله به همگرایی چند کشور ابرقدرت نیاز دارد تا بتوانند موثر واقع شوند. البته کوردها و دوستان ما هم مطالباتی مشابه مطالبات ما را در چند کشور چون اتریش، نروژ و چندین کشور دیگر تقدیم زمامداران آنها کردند. مشخص است که تا وقتی که پکک جزو فهرست سیاه تروریسم باشد؛
اولا، پیروزی کوردها در روژاوا و جنوب کوردستان دشوار خواهد بود، چون ترکیه به بهانه جنگ علیه تروریسم، به تعرضات خود به آن دو بخش کوردستان ادامه خواهد داد.
دوما، تاوقتی که پکک جزو آن فهرست سیاه باشد، آزادی جناب اوجالان ناممکن خواهد بود. زیرا جهان خارج، خصوصا ابرقدرتها در حمایت از ترکیه، ایشان را یک تروریست قلمداد خواهند کرد.
مسلما پرچمدار مبارزات کوردها امروز روژاوای کوردستان است. روژاوا هم یعنی پکک، پکک هم به آزادی خود و رهبرش نیاز دارد تا قادر به ادامه مبارزات باشد. اما متأسفانه بنا به درخواست دولت نژادپرست ترکیه، با مجازات بینالمللی روبرو گردانده شدهاند.
به امید اتحاد ملی جهت حمایت از کمپین خارج ساختن نام پکک از فهرست سیاه و با آروزی آزادی جناب اوجالان.