هیئت مدیره مرکزی حزب برابری و دموکراسی خلق‌ها (دم پارتی) با صدور بیانیه‌ای یاد شهدای ماه می و شهدای مبارزه آزادی را گرامی داشت. متن این بیانیه به شرح زیر است:

«کادرهای پیشرو مبارزه انقلاب و دموکراسی ترکیه، انقلابیونی که نامشان در حافظه خلق‌ها جای گرفته است، امروز نیز راه ما را روشن می‌کنند. ده‌ها انقلابی، سوسیالیست و میهن‌دوست که برای زندگی برابر، آزاد، عادلانه، دموکراتیک و مشترک خلق‌های ترکیه مبارزه کردند و برای این هدف جان خود را از دست دادند، مسئولیت‌ها و وظایف بزرگی را بر دوش همه ما گذاشتند. به‌ویژه دین ما به شهدای ماه می بسیار زیاد است.

ماه می یکی از ماه‌هایی است که نام بسیاری از انقلابیون در مبارزه دموکراسی و انقلاب جاودانه شده است. کسانی که به همین دلیل جان خود را از دست داده‌اند، در صفحات پاک تاریخ به عنوان امید ارزش‌های مشترک و روزهای بهتر جای گرفته‌اند. افرادی چون دنیز گزمیش، حسین اینان، یوسف آسلان، ابراهیم کایپاک‌کایا، حقی کارَر، چهارها (فرهاد کورتای، محمود زنگین، اشرف آنییک و نجمی اونَر) و صدها انقلابی دیگر در ماه می علیه یکپارچگی و فاشیسم مبارزه کردند و جان خود را از دست دادند.

دنیز گزمیش و رفقایش در ۶ می ۱۹۷۲ در پای چوبه دار گفتند: 'زنده باد خواهری-برادری خلق‌های ترک و کورد' و این سخن فراخوان مبارزه مشترک علیه انکار بود و هنوز هم مبارزه ما را روشن می‌کند. ابراهیم کایپاک‌کایا در ۱۸ می ۱۹۷۳ در زندان آمد آتش انقلاب و آزادی را شعله‌ور کرد و برای اعتقاد خود عقب‌نشینی نکرد. او به عنوان نام مقاومت در حافظه جمعی ما جای گرفت و نام خود را با حروف زرین در تاریخ مبارزه ثبت کرد. سینان جَمگیل و رفقایش در ۳۱ می ۱۹۷۱ در منطقه نورحق در برابر هرگونه واکنش، یکپارچگی و نادیده‌انگاری، نماد آزادی و مقاومت شدند. حقی کارر که بدون تردید در مبارزه مشترک خلق‌های ترک و کورد شرکت کرد، در ۱۸ می ۱۹۷۷ در دیلوک در نتیجه یک توطئه به قتل رسید. او بذر مبارزه انترناسیونالیستی را در این سرزمین‌ها کاشت. فرهاد کورتای، محمود زنگین، اشرف آنییک و نجمی اونَر که با وجود تمام ظلم و وحشیگری کودتای نظامی ۱۲ سپتامبر ۱۹۸۰ سر فرود نیاوردند و به عنوان چهارها در صفحات تاریخ جای گرفتند. آنها با بدن خود به مشعل آزادی تبدیل شدند.

این نام‌ها که هر یک از آنها به یادبود شرافت در مبارزه خلق‌های ما تبدیل شده‌اند و صدها انقلابی که نامشان را ذکر نکردیم، مشعل راه آینده مشترک و آزاد خلق‌های ما شده‌اند. ما در شخص دنیز گزمیش، حسین اینان، یوسف آسلان، ابراهیم کایپاک‌کایا، سینان جمگیل، حقی کارر و چهارها، با احترام در برابر یاد و خاطره تمام انقلابیون جان‌باخته ماه می سر تعظیم فرود می‌آوریم. میراث آنها همواره در مبارزه ما زنده خواهد ماند. ما با بزرگ کردن میراث مبارزه و امید به پیروزی که آنها به جا گذاشته‌اند، قطعا دموکراسی، آزادی و برابری را به این سرزمین‌ها خواهیم آورد. بزرگترین قول ما به آنها بنا کردن صلح و جامعه دموکراتیک است.»