درآمدهای سرشار اماکن مذهبی به کجا می‌روند؟
اماکن مذهبی در ایران گزارشی از سود و زیان خود نمی‌دهند
در فواصل زمانی مختلف می‌شنویم که شخصی با حکم خامنه‌ای به تولیت یک آستان می‌رسد. اما خبرها عمدتا محدود به همین عزل و نصب‌ها بوده و جزئیات چندانی از میزان درآمدها و سرنوشت آنها به دست نمی‌آید. این پول‌ها به کجا می‌روند و چطور خرج می‌شوند؟
با حکم علی خامنه‌ای رهبر نظام ایران، شخصی بنام قاضی عسکر به تولیت آستان حضرت عبدالعظیم منصوب شد.
تولیت یعنی کسی که برای اداره کردن مال موقوفه تعیین می‌گردد. املاک موقوفه هم طبیعتا باید دارایی عمومی به حساب بیاید و درآمد سرشار آنها همگانی باشد.
درآمد این اماکن مذهبی چقدر است و سودش به کجا می‌رود؟ میزان درآمد روشن نیست اما اینکه به کجا می‌رود روشن است.
آستان‌ها گزارشی در مورد سود و زیان خود نمی‌دهند و از مالیات هم معاف هستند. بنابراین میزان درآمد آنها مشخص نیست.
درآمد نامعلوم آنها به همان جا می‌رود که برایشان منصوب گماشته‌اند، یعنی بیت علی خامنه‌ای.
درآمدها گرچه مشخص نیست اما دستکم مشخص است در کجا بلعیده می‌شود.
با اینهمه، "میزان درآمدها" همواره سئوالی مطرح در افکار عمومی بوده و هست.
ابراهیم رئیسی مدتی قبل از آنکه به ریاست قوه قضائیه و سپس ریاست جمهوری منصوب شود، مسئول آستان قدس رضوی بود؛ بزرگترین بنیاد مذهبی و در عین حال بزرگترین بنگاه اقتصادی در ایران. تحقیقات نشان می‌دهد تمامی امتیازهای انحصاری در چنگ آستان قدس رضوی است.
کارخانه‌های داروسازی یکی از انحصارهای در رکاب این آستان است. داروهایی که گاها در بازار نایاب شده و قیمت آنها سربه فلک می‌کشد.
کارخانه‌های داروسازی از محل درآمدهای حرم امام هشتم شیعیان در مشهد و با سرمایه مردم ساخته شدند. بنابریان تولیداتشان باید در خدمت مردم می‌بود نه اینکه داروهای تولیدی را به هر قیمتی به همان مردم بفروشند و حتی اجازه بدهند بیماران مستمند بخاطر نداشتن هزینه‌های درمان، جان خود را جلوی بیمارستان‌ها از دست بدهند.
