۶٢ شخصیت مستقل ایران و روژهلات کوردستان با درخواست آزادی عبدالله اوجالان اعلام کردند: اکنون زمان آن فرا رسیدە است کە ما هم بە عنوان افراد آزادی‌خواە، صلح‌جو، دمکرات، برابری‌طلب و عادل گامی جدی و مٶثر جهت آزادی ایشان برداریم و بخشی از ندایی شویم جهت رسیدن ایشان و به تبع آن خلق کورد و سایر خلق‌های منطقه به آزادی و عدالتی که حق مسلم هر انسان است.

متن نامه مشترک شخصیت‌های ایرانی و کوردستانی آمده است:

"روز نهم اکتبر ١٩٩٨ میلادی، بر اثر فشارهای نظام جهانی و دولت ترکیە، عبدالله اوجالان سوریە را ترک کرد و بر اثر فشارهایی کە نظام جهانی و دستگاه‌های استخباراتی آن اعمال کردند، هیچ کشوری حاضر بە پذیرفتن ایشان نشد. سرانجام در پانزدهم فوریه ١٩٩٩ بە شیوه‌ای غیرانسانی کە نظیر آن در تاریخ کمتر دیدە شدە، اوجالان را ربوده و بە ترکیە منتقل کردند.

از ۱۹۹۹ تا کنون بیش از بیست‌وسە سال از توطئە بە اسارت گرفتن اوجالان می‌گذرد. از زمان بە اسارت گرفتن ایشان تا بە امروز، انواع شیوەهای شکنجە روحی و روانی را در برابرش اعمال نمودەاند تا بتوانند وی را به تسلیم‌شدن وادارند. در مقابل، ایشان نە تنها در قبال خواستەها و شکنجەهای توطئەگران و دولت فاشیست ترکیە سر خم ننمودە، بلکە سخت‌ترین و غیرانسانی‌ترین شرایط زندان امرالی را بە میدان و حوزه‌ای جهت نیروبخشیدن بە مبارزە و تولید اندیشە و فلسفە تبدیل کرده است. ایشان در این شرایط دشوار و غیرانسانی با بازبینی پارادایم مبارزاتی خویش، دست به ایجاد تغییر و تحولی اساسی زده و پارادایم جدید خویش را تحت عنوان «پارادایم جامعه دمکراتیک- اکولوژیک مبتنی بر آزادی زن» را فرمول‌بندی و ارائه نموده‌اند. با نوشتن بیش از شش دفاعیه‌ مفصل که آخرین آن در قالب پنج جلد ارائه گردید، در بیدادگاه‌های ترکیە در مقام یک رهبر، به دفاع از خود و خلق خویش پرداخت. در نتیجەی این شیوه از مقاومت و ایستادگی است کە دولت ترکیە «مجازاتی همانند آنچه خدایان در المپیوس بر پرومتوس اجرا کردند» اعمال نمود و حتی بدتر از آن، این مجازات‌ها نە تنها با هیچ کدام از معیارهای قوانین بین‌المللی همخوانی ندارد، بلکە نقض آشکار قوانین خود دولت ترکیە نیز می‌باشد.

ابرقدرت‌های جهان شیوه دمکراتیک و آزادیخواهانه عبدالله اوجالان برای حل مسئله کورد را تاب نیاوردند. شیوه خاص اوجالان مبتنی بر «دوستی استراتژیک خلق‌ها» بود اما دول و قدرت‌هایی که در توطئه ۱۵ فوریه ۱۹۹۹ دست داشتند، با این شیوه دمکراتیک و آزادیخواهانه شدیدا خصومت کردند و عملیات اسارت اوجالان را اجرایی نمودند. هدف آنها به زنجیرکشیدن اوجالان و محو هرگونه اتوپیای آزادی برای خلق کورد و جوامع انسانی بود. توطئه بین‌المللی علیه اوجالان، همانا عملیات برای قطع‌نمودن روند دیالکتیک پیش‌رونده مبارزات بر ضد سیستم‌های فاشیستی تلقی می‌گردد و حل مسئله کورد را مسدود نموده. مسیر طبیعی انسانی آن روند را افسونگرانه و مزورانه دچار بن‌بست ساختند، اما اوجالان با کوشش‌های بی‌دریغشان در امرالی از بن‌بست‌ها گذار نموده و پارادایم جامعه دمکراتیک و اکولوژیک مبتنی بر آزادی زن را ارزانی داشته. با این مداقه‌های مدبرانه، سرنوشت خویش و خلقش را بصورت صحیح و دیالکتیک منطبق با منطق برابری، برادری، صلح و دموکراسی تحلیل و تعیین نموده که هر گونه راهکار جنگ‌افروزانه را منع و جوامع را در مسیر شگفت‌انگیز سعادت بشری قرار می‌دهد. با این پراکسیس سیاسی دمکراتیک و بشردوستانه خویش، هرگونه شادمانی توطئه‌گران را به یأس و نومیدی مبدل ساختند. اثبات ساختند که عملیات توطئه ۱۵ فوریه ۱۹۹۹ و دوره اسارت در زندان امرالی، شیوه‌ جنگ جسورانه علیه اوجالان و خلق کورد نه که یک توطئه آشکار است. حال که نظام مبارزاتی اوجالان مبتنی بر خط‌مشی دمکراتیک و صلح‌جویانه است، بایسته و شایسته نیست، خلق‌ها از آن محروم گردانده شوند و شخصی مدبر چون ایشان بیش از این در بند و اسارت نظام خصومت و جنگ بسر برند. فلذا پیشاهنگی ایشان برای برساخت جامعه آزاد، دموکراتیک و اکولوژیک که تاج درخشان آن آزادی زن است، شایستگی آزادی هرچه سریعتر ایشان را به جهانیان گوشزد می‌نماید. سیستم خردکننده امرالی یک سیستم فشار و جنگ است که برای اسارت بیشتر اوجالان آن را جایگزین حقوق بشر ساخته‌اند. رفاقت بی‌ریا و رهبریت عاری از حقه‌بازی‌های مذبوحانه از خصایص برجسته شخصیت خاص اوجالان است که همگان را به دعوت در حمایت از ایشان فرامی‌خواند.

اوجالان تمامی زندگی خویش را وقف رهایی خلق کورد و انسانیت نمودە و آنچە را کە در توان داشتە است در طبق اخلاص نهاده و با نرم‌ها و آرمان‌های آزادی‌خواهانه‌ی جهانی یکی نموده است. امروزه بیش از پیش تاثیر افکار ایشان و شیوه‌ی مبارزاتی‌شان را می‌بینیم و به نسبت نمونه‌‌هایی همچون «تمرین دمکراسی رادیکال» در شمال کوردستان و ترکیه و «انقلاب روژآوا» و شمال سوریه بصورت محسوس قادر به ارزیابی و نقد و بررسی آن هستیم. این یعنی اینکه به بخشی از ارزش‌های انسانی و مبارزاتی خلقی تبدیل شده است. صاحب این افکار عظیم و عمل انقلابی بیش از بیست و سه سال است که در سخت‌ترین شرایط زندان بسر می‌برد. از این روست که به حکم وجدان، اخلاق، مسئولیت و منطق، همگان بایستی آنچە را کە در توان دارند جهت آزادی فیزیکی کسی بەکار بگیریم کە آزادی فکری و شخصیتی خویش را به اثبات رسانده و بە مسئولیت تاریخی خویش بەمثابەی رهبری شایستە، بەشیوەای تحسین‌برانگیز عمل نمودە است. اکنون زمان آن فرا رسیدە است کە ما هم بە عنوان افراد آزادی‌خواە، صلح‌جو، دمکرات، برابری‌طلب و عادل گامی جدی و مٶثر جهت آزادی ایشان برداریم و بخشی از ندایی شویم جهت رسیدن ایشان و به تبع آن خلق کورد و سایر خلق‌های منطقه به آزادی و عدالتی که حق مسلم هر انسان است.

در این راستا با امضای درخواست آزادی ایشان اعلام می‌داریم که آزادی حق مسلم و طبیعی هر انسانی است و کسی که نماینده‌ی یک جامعه و جمع بزرگی از انسان‌هاست بایستی آزاد باشد تا همگان بصورت عادلانه بتوانند در قبال ایشان رویکردی آزادیخواهانه در پیش بگیرند. امضای هر یک از ما ندایی وجدانی و انسانی و عادلانه است جهت رهایی عبدالله اوجالان از بند و اعتقاد عمیق به لزوم وجود شرایط انسانی و آزاد برای ایشان."

اسامی امضاکنندگان:

۱- دکتر حسین خلیقی- نویسندە و استاد دانشگاە

۲- شهریار طهماسبی ، فعال سیاسی

۳- سعداللە جهانگیری، فعال حوزە کلتوری و مدنی

۴- دکتر فریدون کرمی، عضو سازمان حقوق بشر نروژ - عضو انجمن دندانپزشکان بدون مرز

۵- ژیار جهانفرد، نویسنده و محقق

۶- آنیسا جعفری، مهر نویسنده و محقق

۷- هنرمند نایلکی، فعال سیاسی و مدنی

۸- دکتر بهروز چمن‌آرا، نویسنده و پژوهشگر

۹- سالار پاشایی، نویسندە و فعال سیاسی

۱۰- پوریا صیدی، مترجم رسمی، دانشجوی فیزیوتراپی و فعال سیاسی

۱۱- دوروتا نجویج، پرستار و فعال سیاسی

۱۲- خالید سلیمانی (خ. ئه‌‌ویندار) نویسند، شاعر و مترجم

۱۳- لقمان احمدزاده، نویسنده و شاعر

۱۴- هژیر هاشمی، روزنامه نگار و فعال سیاسی

۱۵- دکتر آزاد محمدیان، نویسنده و فعال سیاسی

۱۶- عیسی سعیده، نویسنده و روزنامه نگار

۱۷- دکتر حسیم میرزایی، نویسندە

۱۸- دکتر منصور طیفوری، نویسندە

۱۹- کوماس شهبازی، روزنامەنگار

۲۰- تورج رضایی، فعال فرهنگی و یارسان

۲۱- علی چراغی، فعال فرهنگی و سیاسی

۲۲- حامد مفاخری، فعال مدنی

۲۳- دکتر فرهاد عزتی‌زاده، نویسنده و پژوهشگر

۲۴- کریم کاکەسوری، فعال سیاسی

۲۵- بسی شاماری، مسئول دیده‌بان کمیته اجرایی دادگاه مردمی ایران تریبونال

۲۶- رحمت فاتحی، فعال سیاسی

۲۷- علی قهرمانی، مهندس شیمی

۲۸- جعفر کریمی، معلم زبان کوردی و فعال سیاسی

۲۹- سابیر بوکانی، فعال سیاسی

۳۰- رحمان محمدی، فعال سیاسی

۳۱- آمانج عزیزکندی، روشنفکر و نویسندە

۳۲- احمد صالحی، فعال سیاسی

۳۳- ساسان حیدری، فعال مدنی

۳۴- صالح بایاب، فعال سیاسی

۳۵- عدنان حسن پور، فعال سیاسی

۳۶- علی یوسفی، فعال مدنی و فرهنگی

۳۷- دکتر جبار میرانی، زبانشناس، مترجم و فعال حوزه فرهنگی

۳۸- اسعد اعظمی، فعال سیاسی

۳۹- خبات کریمی، فعال دانشجویی و سیاسی

۴۰- دکتر کریم عزتی زاده

۴۱- فرانک اردشیری، روزنامه نگار و نویسندە

۴۲- حامد کهنەپوشی، فعال سیاسی

۴۳- سعید سرهنگی، فعال سیاسی

۴۴- حسین شبق، شاعر و فعال سیاسی

۴۵- آزاد احمدپور فعال سیاسی

۴۶- رحمان غلامی، فعال سیاسی

۴۷- دکتر هیرش قادری، نویسنده و پژوهشگر

۴۸- سمکو ندیمی، جامعەشناس

۴۹- سامان محمودی مقدم، فعال مدنی

۵۰- امید عزیزی، چالاکی سیاسی

۵۱- دکتر سیڤان سعید، پرفسور از دانشگاە شانشی چین

۵۲- فرشتە محمدی، فعال سیاسی، سوسیالیست

۵۳- ایوب محبی، روزنامەنگار و فعال سیاسی

۵۴- آرش افضلی، نویسنده و شاعر

۵۵- هاشم علی ویسی- نویسندە و مترجم

۵۶- سید قاسم ارژنگ، نویسندە و شاعر

۵۷- دکتر حسن همزه‌ای «حسن لور»، هنرمند

۵۸- ناوخاس نظری، فعال سیاسی

۵۹- سیامند معینی، سیاستمدار

۶۰- عبدلرحمان حاجی احمدی، سیاستمدار

۶۱- محمد امین چیرە، چالاکی سیاسی

۶۲- کاوە کرماشانی، فعال حقوق بشر