در تاریخ کردستان متاسفانه شاهد قتل عام ها و نسل کشی های فراوانی بوده‌ایم، همه روزه و هر سال برای ملت کرد روزی تلخ و خونین است. ملت کرد یک روز را بدون خونریزی و کشتار سپری نکرده است. یکی از این جنایتهای غیرانسانی در تاریخ ملت کرد قتل عام روبوسکی است که دیروز دومین سالروز آن بود.

2 سال پیش در چنین روزی، در شبی سرد و سوزناک فصل زمستان، جنگنده های رژیم ترکیه میان شمال و جنوب کردستان حومه روستای روبوسکی را بمبارن کردند که موجب مرگ 34 تن از روستائیان عزیز میهنمان شد.

در 29 دسامبر سال 2011 چند دقیقه بعد از نصف شب تلویزیون «روژ تی وی» که بعدها با توطئه های بین اللملی لغو امتیاز شد، خبری را منتشر کرد که ملت کرد و کردستانیان را بسیار متأثر ساخت.

روستایی در میان کوههای سر به فلک کشیده کردستان که تا امروز اسمی از آن برده نشده بود با این فاجعه انسانی در کنار حلبجه، انفال، گلی زیلان، درسیم، مرعش، عامود و گلی تاری قرار گرفت؛ نام این روستا روبوسکی بود.

34 شهروند کرد حتی با وجود طوفان و سرمای زمستان به امید پیدا کردن لقمه نانی از بخشی از میهن خود به بخش دیگر رفته بودند. همراه آنها نه اسلحه نه بمب نه نارنجک و هیچ تجهیزات نظامی دیگری نبود و فقط و فقط چند لیتر نفت و بنزین حمل می‌کردند. اما متاسفانه مورد حمله وحشیانه هواپیماهای جنگی ترکیه قرار گرفتند و هر 34 هموطنمان جان خود را از دست دادند.

در میان جان باختگان 19 تن جوان بودند که عمر آنهاکمتر از 18 سال بود. مجروحین حادثه به علت دیر رسیدن آمبولانسهای دولتی جان خود را از دست دادند.

بعد از وقوع حادثه از «رجب طیب اردوغان» نخست وزیر ترکیه گرفته تا احزاب چپ، نژادپرستان، احزاب اسلامی، نویسندگان و هنرمندان و همه و همه هیچ یک بحثی از این قتل عام نکردند.

دولت «آ.ک.پ» که اولین مسئول این قتل عام است در ادامه مواضع خود در مقابل کردها به جای مجازات عاملین جنایت, خانواده قربانیان را که به یادبود عزیزان خود در محل مرگشان منومنتی قرار داده بودند را مجازات کرد.

این فاجعه چنان زخمی بر دل ملت کرد گذاشت که تمامی کردها و انسانهای بشردوست را از کوبان تا درسیم از ایلام تا سلماس و اورمیه از کانادا تا برلین از ژاپن تا آمد از قلادزه تا قندیل همه و همه خواهان پاسخگویی مسئولین و حساب‌خواهی از دولت بخاطر این قتل عام شدند.

به همین علت نسل کشی و قتل عام روبوسکی بار دیگر بمباران شیمایی سردشت، قتل عام قارنی و قلاتان، سنه خونین، حلبجه و انفال را به یاد کردها می آورد.