دبیرکل FLC CGIL، دی کونکا اظهار داشت که تاثیر فراخوان رهبر آپو به یک منطقه محدود نمی‌شود، گفت: «پایان دادن به فعالیت‌ها تحت نام پ‌ک‌ک پایان نیست، بلکه آغازی نو است. اوجالان و پ‌ک‌ک از مرزها عبور می‌کنند، راه‌حلی برای بحران دموکراسی در جهان ارائه می‌دهند.»
ماسیمیلیانو دی کونکا، دبیرکل اتحادیه کارگران آموزش و پرورش ایتالیا (FLC CGIL) در لومباردیا، در گفتگو با خبرگزاری فرات (ANF) درباره فراخوان «صلح و جامعه دموکراتیک» رهبر آپو صحبت کرد. وی خاطرنشان کرد که تصمیمات دوازدهمین کنگره حزب کارگران کوردستان (پ‌ک‌ک) و فراخوان ۲۷ فوریه رهبر آپو برای حل دموکراتیک مسئله کورد، فرصتی بزرگ است. دی کونکا اظهار داشت که برای موفقیت این روند، دولت ترکیه باید گام‌های مشخصی بردارد. او بر اهمیت اندیشه و آزادی رهبر آپو تاکید کرد و گفت: «اندیشه‌های اوجالان راه‌حلی برای بحران کنونی دموکراسی ارائه می‌دهد.»
«پایان نیست، بلکه آغازی نو است»
دی کونکا تصریح کرد که پایان دادن به فعالیت‌ها تحت نام پ‌ک‌ک پایان نیست، بلکه آغازی نو است و گفت: «معیارها و تصمیماتی که در دوازدهمین کنگره پ‌ک‌ک گرفته شد، به نظر من فوق‌العاده است. دست کشیدن از خشونت و پذیرش گفتگویی که مردم را به هم نزدیک کند، بهترین راه‌حل در این زمان است. این پایان یک دوره یا یک حزب نیست، بلکه آغاز یک مسیر جدید سیاسی است.
این یک پایان نیست، بلکه آغازی نو است. این یکی از شعارها و گفته‌های کنگره است. به ویژه، من درک می‌کنم که این می‌تواند کسانی را بترساند که خشونت و استعمار را تنها راه‌حل در جنگ‌های بین‌المللی می‌بینند. در برابر این، اوجالان گامی برای گفتگو پیشنهاد می‌کند که می‌تواند راه مشترکی برای پیشرفت باز کند و این تنها راه‌حل است. دوازدهمین کنگره هدف خود را آغاز یک جنبش آزادی‌بخش گسترده‌تر قرار داده است؛ من این را درک می‌کنم و از آن حمایت می‌کنم.»
دی کونکا اظهار داشت که اندیشه‌های رهبر آپو قدرتی دارد که می‌تواند به تمامی جنگ‌های جهان پایان دهد و گفت: «فراخوان اوجالان که در کنگره پ‌ک‌ک پذیرفته شد، نه تنها برای خلق کورد، بلکه به طور کلی از منظر سیاست وحدت، نشانه‌ای از یک تحول مهم است. خلق کورد می‌تواند نمونه‌ای از سیاست اجتماعی باشد که راهی دموکراتیک و واقعی را به سایر کشورها ارائه دهد؛ این راهی است که می‌تواند به جنگ‌های جهان پایان دهد.»
دی کونکا تاکید کرد که برای موفقیت این روند، مسئولیت بزرگی بر دوش جامعه بین‌المللی است و گفت: «پ‌ک‌ک مسئولیت بزرگی را به عهده گرفت. دولت ترکیه باید تصمیم بگیرد؛ یا به سمت دموکراسی روی آورد یا در رژیم کنونی باقی بماند. این کار آسانی نیست و تنها به دست دولت ترکیه انجام نمی‌شود. جامعه بین‌المللی نیز باید به معیارهای بین‌المللی احترام بگذارد. از این رو، اروپا باید نقش قوی‌تری ایفا کند، سازمان ملل متحد باید فعال‌تر شود تا دولت ترکیه مطابق با معیارهای بین‌المللی عمل کند. اظهارات پ‌ک‌ک یا اوجالان برای تغییر کافی نیست؛ باید از این روند حمایت شود.»
«اولین گام باید آزادی اوجالان باشد»
دی کونکا اظهار داشت که برای موفقیت این روند، گام‌های سیاسی و حقوقی دولت ترکیه مهم خواهد بود و به عنوان گام اولیه گفت که رهبر آپو و زندانیان سیاسی باید آزاد شوند. دی کونکا گفت: «طرف مقابل، یعنی دولت ترکیه نیز باید تغییراتی ایجاد کند. اولین کاری که باید انجام دهد، آزادی اوجالان و آزادی زندانیان سیاسی است.»
ماسیمیلیانو دی کونکا، دبیرکل FLC CGIL در لومباردیا، بر اهمیت اندیشه‌های رهبر آپو تاکید کرد و گفت: «به نظر من، بسیاری از جنگ‌هایی که اکنون در اوکراین، فلسطین و آفریقا در جریان است، با مرزها و ایده دولت مرتبط است. به همین دلیل اوجالان به ماهیت مشکل پرداخت. تا زمانی که مرزهای سیاسی و ملی وجود داشته باشند، جنگ‌ها نیز وجود خواهند داشت. زیرا یک مرز ملی و سیاسی در عین حال مرزهای مالکیت را نیز تعیین می‌کند. در مقابل این، جامعه‌ای که همه چیز را مشترک می‌سازد، جامعه‌ای است که موانع و مرزی در برابرش نیست. بنابراین برای زندگی مشترک می‌توان از یک فدراسیون فرهنگی سخن گفت. اندیشه بنیادی دیگر اوجالان پیش از هر چیز از زنان و جوانان آغاز می‌شود. وقتی امروز به صحنه بین‌المللی نگاه می‌کنیم، فقط مردان و سلاح وجود دارد. در حالی که باید راه‌حل متفاوتی یافت. آشکار است که جامعه با سلطه مردانه به بن‌بست رسیده و نمی‌تواند آینده‌ای بهتر ارائه دهد. در عوض، باید از جوانانی که آینده را نمایندگی می‌کنند و از زنانی که خارج از جامعه رانده می‌شوند، آغاز کرد. این دو اندیشه بنیادی اوجالان - کنفدرالیسم دموکراتیک و جامعه‌ای که از زنان و جوانان آغاز می‌شود - اندیشه‌های انقلابی هستند که حاکمان را می‌ترساند.»
«راه‌حل در اندیشه‌های اوجالان است»
دی کونکا اظهار داشت که باید بر روی اندیشه‌های رهبر آپو تحقیق شود و از آن حمایت شود و گفت: «اندیشه‌های اوجالان باید مورد تحقیق، انتشار و ادامه قرار گیرند. اندیشه‌های اوجالان تنها به مسئله کورد مربوط نیستند. بی‌گمان مسئله کورد یک مسئله مهم است. اما امروز مسئله اساسی، مسئله دموکراسی است. زیرا امروز ما مشارکت را از دست داده‌ایم، راه‌های مشارکت مردم در دموکراسی را از دست داده‌ایم. در حالی که باید راه‌حل جدیدی یافت و این راه‌حل نیز در اندیشه‌های اوجالان، در مانیفست‌های اوست.»
