روز گذشته مجلس فدرال آلمان در ارتباط با کشتار حلبجه پیامی داد و گفت:«ما بخاطر این قتل‌عام بسیار غمگین هستیم و مصدومان را تنها نخواهیم گذاشت». این مجلس تنها به این پیام اکتفا کرد. شرکت «کارل کولب» آلمان ای عواملی اصلی کمک به صدام حسین و کشتار حلبجه بود, هم‌اکنون برای انعقاد پیمان‌های تجاری چندی پیش به عراق سفر کرده است. شرکت «کارل کولب» برای اینکه صدام بتواند بمب شیمیایی تولید کند, ابزار تولید را می‌خرید و به دولت وی می‌داد».

غروب روز گذشته احزاب دولت « CDU/CSUو FDP» در خصوص قتل‌عام حلبجه لایحه‌ای پیشنهادی به مجلس فدرال آلمان تحویل داد و بیشترین آرا را کسب و به تصویب رسید. در این پیشنهاد ارایه شده آمده که آلمان بخاطر قتل‌عام حلبجه بسیار متأثر شده و باید دولت به مصدومین بمباران شیمیایی حلبجه کمک کند. اما آلمان که هنوز قتل‌عام حلبجه را به رسمیت نمی‌شناسد و درحالی که یکی از عوامل واقعه بمباران شیمیایی 16 مارس 1988 حلبجه بود, تنها به اظهار تأسف اکتفا کرده است.

در 16 مارس 1988 در ساعت 11 بر اثر بمباران شیمیایی شهر حلبجه توسط رژیم صدام قریب 5 هزار تن از کردهای مدنی قتل‌عام شدند. این تسلیحات شیمیایی که موجب نابودی محیط‌زیست هم شده را صدام حسین در شرکتی در شهر «سامرا» تولید کرده است.

بمب‌های شیمیایی با استفاده از فناوری آلمانی ساخته شد

صدام حسین توانسته بود با کمک یک شرکت آلمانی فناوری ساخت تسلیحات شیمیایی را بدست آورد. شرکت 'Water Engineering Trading' هامبورگ آلمان فناوری لازم برای ساخت بمب شیمیایی را برای شرکت عراقی در سامرا فرستاده بود. به این ترتیب 20 عدد بمب دارای کلاهک شیمیایی برای بمباران حلبجه ساخته شد.

یک شرکت خارجی به نام W.E.T قطعاتی از دستگاه‌های ساخت بمب شیمیایی را به صدام حسین فروخته بود. رژیم صدام حسین برای تهیه مواد شیمیایی «خردل», وسایل لابراتواری و ماده شیمیایی را از شرکت «کارل کولب» خرید. سالها پس از قتل‌عام جلبجه, برخی از انجمن‌های بین‌المللی اعلام کردند که 52 درصد شرکت‌های آلمان در بمباران شیمیایی حلبجه سهیم بوده‌اند.

آلمان این جنایت را سرپوش گذاشت

غرب بخوبی می‌دانست که صدام حسین دارای تسلیحات شیمیایی است. یک روزنامه‌نگار نیویورک تایمز در سال 1984 اعلام کرده بود که بغداد با کمک شرکت‌های آلمانی تسلیحات شیمیایی تولید می‌کند. صدام از سال 1982 الی 86 با آلمان پیمانی برای خرید تسلیحاتی به ارزش 625 میلیون امضا کرده بود. آلمان به این بسنده نکرد و سامانه موشکی «محمودیه» را به ارزش 1.2 میلیارد دلار به عراق فروخت.

دو سال بعد از بمباران حلبجه مسئله دست‌داشتن آلمان در سال 1990 مورد بحث محافل قرار گرفت. درخواست شد که در مجلس فدرال آلمان کمیسیونی برای تحقیق در این مورد تشکیل شود, اما دولت هلموت کوهل که به تجارت اسلحه می‌پرداخت این مسئله را سرپوش گذاشت. اما دادگستری آلمان مسئله را پیگیری کرد و در سال 1990 7 تن از نمایندگان شرکت‌های «کارل کولب» و « W.E.T» را مورد بازجویی قرار داد.

اما اثبات نشد که این شرکت‌ها موشک به صدام فروخته‌اند یا نه. زیرا روند فروش بصورت غیرقانونی صورت گرفته بود. سازمان جاسوسی آلمان هم در قبال این مسئله سکوت کرد. در سال 1992 «هانس لیندکر» و «ریچارد ریکلمن» روزنامه‌نگاران آلمانی در کتاب خود به نام «تجارت مرگ» مسئله فروش تسلیحات از سوی آلمان به کشورهای خاورمیانه را مورد بحث قرار داده ومسئله فروش ابزارها و فناوری‌هایی ساخت آلمان که با استفاده از آن حلبجه بمباران شده بود را مطرح ساختند.

هم‌اکنون شرکت «کارل کولب» بازهم به عراق باز گشته و پیمان‌هایی تجاری امضا نموده است.