در یک سال 10 شهر و 100 روستا آزاد شدند

در غرب کردستان, انقلاب مردمی در 19 ژولای 2012 آغاز و مدیریت مردمی تشکیل داد و به منظور حفظ دستاوردهای خود در سال 2013 «واحدهای مدافع خلق,ی.پ.گ» را سازماندهی و با نظمی گسترده پیشرفت کرد. واحدهای مدافع خلق در اوایل آن سال کنفرانس خود را برگزار و تصمیم بر ارتش‌شدن گرفت. این نیرو حتی در روستاها هم خود را سازماندهی کرد و علی‌رغم حملات همه‌جانبه و شدید از هر سو, مقاومتی بسیار عظیم از خود نشان داد. ی.پ.گ 5 شهر, 5 شهرستان و بیش از 100 روستا را از اشغال گروه‌های تبهکار و رژیم سوریه آزاد ساخت. همچنین ارتش زنان کرد, ی.پ.ژ را تأسیس کرد که متشکل از 5 گردان زنان بود. این پیشرفت‌ها در عرصه‌های بین‌المللی انعکاسی بسیار گسترده یافت و تأثیراتی جهانی برجای گذاشت.

هم‌اکنون «بهار خلق‌ها» که پیشاهنگی آن را کردها هستند, در سومین سال خود است. اما بخاطر دخالت‌های قدرت‌های منطقه‌ای و جهانی در انقلاب سوریه, این کشور و انقلاب را به انحراف و بحران کشاند. رژیم بعث موجودیتش را حفظ کرد, مخالفان سوری هم نتوانستند متحد شوند و تحت کنترل گروه‌های اسلام‌گرای افراطی درآمدند. 6 میلیون سوری آواره و شهرها ویران شدند. همچنین هزاران نفر با فقر و گرسنگی, بیماری , جنگ , شکنجه , ربودن و غیره روبرو شدند. این بحران به بالاترین سطح خود رسیده است.

اما برعکس سوریه, در غرب کردستان انقلاب و فعالیت‌های سازماندهی در راستای دموکراسی و آزادی از 19 ژولای 2012 آغاز شد. مجالس شهرها , روستاها و محلات تشکیل شدند و در سال 2013 به یک سیستم گسترده و سراسری مردمی مبدل شد. اساسی‌ترین ستون این سیستم هم دفاع ذاتی و مشروع بود.

ـ یک گام مهم در راستای ارتش‌شدن

اساسا در سال 12 مارس 2004 قیامی مردمی در شهر قامشلو غرب کردستان علیه رژیم سوریه صورت گرفت و نیرویی دفاعی مردمی هم در همان سال خود را سازماندهی کرد. این نیرو با آغاز قیام غرب کردستان در سال 2011 با نام «واحدهای مدافع خلق, ی.پ.گ» تشکیل و در 19 ژولای 2012 هم به شیوه‌ای رسمی اعلام موجودیت کرد. در سال 2013 هم به یکی از مهمترین نیروهای دفاع از خلق در غرب کردستان مبدل شد.

ی.پ.گ از 1 الی 5 ژانویه با حضور 336 شرکت کننده از فرماندهان و مبارزان شهرهای مختلف غرب کردستان, کنفرانس خود را برگزار کرد و به یک ارتش مبدل و برنامه و اساسنامه خود را تدوین و تصویب کرد. همچنین در این کنفرانس تأسیس «آکادمی نظامی شهید خبات» اعلام شد. همچنین پرچم ی.پ.گ برای اینکه بیانگر نمایندگی تمامی غرب کردستان باشد, تغییر یافت.

ی.پ.گ در 2011 پیمان منع گسترش سلاح‌های ممنوعه به نام ژنو و دفاع از کودکان و زنان در جنگ‌ها, توافقی صورت گرفت و می‌رود که بزودی پیمان ژنو هم از سوی این نیرو امضا شود.

ارتش زنان

از 2 الی 4 آوریل 2013 «واحدهای مدافع زنان, ی.پ.ژ» کنفرانسی برگزار و موجودیت خود را در چارچوب ی.پ.گ اعلام کرد. همچنین آکادمی دفاعی زنان به نام «شهید شیلان» تأسیس شد. پس از کنفرانس هم 2 آکادمی دیگر در شهرهای عفرین و دیرک هم برای زنان تشکیل و زنان هم روند «ارتشی‌شدن» مدرن و آزادیخواهانه را طی کردند.خبر ارتش‌شدن زنان کرد در سراسر جهان انعکاسی گسترده یافت.

حملات همه‌جانبه و مقاومت عظیم

قریب یک سال بویژه در سال 2013 حملاتی تمام عیار و همه‌جانبه علیه غرب کردستان از سوی گروه‌های تبهکار و رژیم سوریه از هر طرف آغاز شد و این درحالی بود که غرب کردستان از سوی همسایگانش بویژه ترکیه و حزب دموکرات جنوب کردستان تحت محاصره اقتصادی قرار گرفت. خلق‌کرد و خلق‌های دیگر غرب کردستان هم از سوی ی.پ.گ مورد محافظت قرار گرفتند و تمامی حملات تبهکاران با شکست روبرو شد.

نبرد گری‌زور وسریکانی

در گری‌زور از توابع گرکی‌لگی غرب کردستان نبردی از سوی ی.پ.گ علیه نظامیان رژیم بعث بشار اسد صورت گرفت. درگیری‌ها در 10 ژانویه آغاز شد و تا 15 همان ماه ادامه یافت. طی این درگیری‌ها 5 نظامی رژیم زخمی و 7 تن به تسلیم ی.پ.گ شدند.

ی.پ.گ یک گردان ارتش سوریه را در گری‌زور محاصره کردند, ولی در این هنگام 1500 عضو تبهکار گروه‌های اسلام‌گرای وابسته به القاعده با پشتیبانی ترکیه به سریکانی در 16 ژانویه حمله کردند. ی.پ.گ و ی.پ.ژ مقاومتی عظیم کرده و تبهکاران را در دو جبهه شکست دادند.

نبرد گری‌زور پس از 11 روز محاصره در 21 ژانویه به شکست نظامیان رژیم اسد انجامید. 70 نظامی تسلیم ی.پ.گ شدند. در سریکانی هم جنگ 15 روز ادامه یافت و تبهکاران از حملات محت و اربا در آن شهر عقب‌نشینی کرده و ناچارا درخواست آتش بس کردند. ی.پ.گ هم مشروط به اینکه مجلس مردمی در سریکانی تأسیس شود و گروه‌های تبهکار از آن خارج شوند, آتش بس اعلام کرد. در این جنگ بیش از 100 عضو تبهکار کشته و مقادیر زیادی مهمات را به غنیمت گرفتند.

در این درگیری همچنین 9 مبارز ی.پ.گ و 6 شهروند مدنی جانباختند.

چلاخا, تربسپی و رمیلان

ساکنان مناطق مختلف از نیروی ی.پ.گ پشتیبانی کردند. ی.پ.گ هم در چند شهر نیروهای رژیم اسد را بیرون راند. در 21 فوریه شهر چلاخا از وجود نیروهای رژیم پاکسازی شد. تمامی مراکز دولتی بعث به دست ی.پ.گ و مردم افتاد, سپس ی.پ.گ اداره شهر را به مجلس خلق تحویل داد.

در 1 مارس هم کردها, اعراب و سریانی‌های شهر «تربسپی» غرب کردستان با کمک ی.پ.گ آن نیروهای رژیم را بیرون رانده وآن شهر را هم ازاد ساختند. مردم جشن گرفتند و مجلس خلق در این شهر هم تشکیل شد.

در 2 مارس هم ی.پ.گ عملیات آزادسازی شهرستان رمیلان و چاه‌های نفت آن را آغاز کرد. در پایان همان روز شهر رمیلان توسط ی.پ.گ آزاد شد و 15 مأمور پلیس رژیم, 13 نظامی ارتش و 2 عضو سازمان استخبارات رژیم دستگیر شدند.

حلب, عفرین , تل‌تمر

در ایالت «جزیر» غرب کردستان هم نبردهایی سنگین روی داد. محلات عمدتا کردنشین اشرفیه و شیخ‌مقصود حلب مورد هدف حملات ارتش رژیم اسد و تبهکاران افراطی قرار گرفتند. رژیم در 28 مارس هر دو محله را بمباران کرد که بر اثر آن شمار زیادی از شهروندان جانباختند. سپس تبهکاران هم به حملاتی علیه ی.پ.گ و جبهه‌الاکراد دست زدند. صدها هزار نفر بخاطر این جنگ‌ها آواره شدند. شمار زیادی هم از سوی تبهکاران ربوده شدند. محاصره اقتصادی هم علیه مردم تحمیل شد. ی.پ.گ تا ماه اکتبر مقاومت کرد و کنترل آن محلات را در دست گرفت.

در 25 می تبهکاران به عفرین حمله کردند و قدرت‌های بین‌المللی و منطقه‌ای هم محاصره اقتصادی را تحمیل نمودند. درگیری‌ها در منطقه شراوای عفرین سنگین شد و در 25 می آغاز شد. خلق کردو خلق‌های منطقه علیه حملات و محاصره مقاومت و مشکلاتشان را حل کردند. ی.پ.گ هم توانست تبهکاران را از آن منطقه بیرون براند.

همچنین تبهکاران بارها در ماه می به شهرستان «تل‌تمر» حمله کردند که آن شهرستان هم توسط ی.پ.گ آزاد شد.

آزادسازی کامل سریکانی

درست موقعی که کردهای غرب کردستان مشغول جشن‌گرفتن اولین سالگرد انقلاب 19 ژولای بودند, تبهکاران باردیگر به سریکانی حمله کردند. اسلامگرایان افراطی در 16 ژولای به محله محت در سریکانی به نیروهای ی.پ.گ حمله کردند و یک مبارزه آن را ربودند. ی.پ.گ هم عملیات نظامی گسترده‌ای آغاز کرد. پس از دو روز عملیات نظامی در 17 ژولای دروازه مرزی بدست ی.پ.گ افتاد و شهرستان سریکانی بطور کامل از وجود تبهکاران وابسته به القاعده پاکسازی و آزاد شد. 25 تبهکار دستگیر شدند و 2 مبارز ی.پ.گ هم جانباختند.

گری‌سپی, تل‌حاصل و تل‌عران

گروه‌های تبهکار در در ایالت جزیر با شکست‌های پیاپی روبرو شدند, اینبار به دو شهرستان «تل‌حاصل و تل‌عران» حلب که کردنشین هستند, یورش بردند. داعش و جبهه‌النصر وابسته به القاعده در گری‌سپی هم «خانه مردم» متعلق به کردها را محاصره کردند. خواستند کردها را از آن منطقه بیرون برانند و در 20 ژولای به محلات کردها حمله کرده و صدها شهروند مدنی را ربودند. چندین خانه از جمله «خانه مردم» را منفجر و تخریب کردند.

جبهه‌الاکراد هم به مقابله با تبهکاران پرداخت. ی.پ.گ هم اعلام کرد که مقاومتهایش را گسترش می‌دهد. نبردهای گری‌سپی تا 23 ژولای ادامه یافت که بر اثر آن دهها عضو تبهکار کشته و شمار زیادی از روستاها آزاد شدند. در این حین «شروان مسلم» فرزند «صالح مسلم» ریاست مشترک حزب پ.ی.د جان باخت.

هرچند حملات تبهکاران گاهی ادامه دارد, اما این شهرستان بطور کامل تحت کنترل ی.پ.گ است.

قتل‌عام

تبهکاران در 28 ژولای به شهرستان‌های تل‌حاصل و تل‌عران که عمدتا کردنشین هستند یورش برده و شمار زیادی از کردها را قتل‌عام, اموالشان را غارت و ناموس کردها را حلال اعلام کردند. در این قتل‌عام که 5 روز به طول انجامید, بیش از 70 شهروند مدنی کرد قتل‌عام شدند و صدها خانواده خانه و کاشانه‌شان را ترک کردند. شمار زیادی هم ربوده و شکنجه شدند. آنها در مساجد اعلام کردند که مال و جان و ناموس کردها حلال است.

آغاز سلسله‌ عملیات‌های انقلابی ی.پ.

تبهکاران که تلاش می‌کردند عفرین, کوبان و جزیر را اشغال کردند, در پی مقاومت ی.پ.گ شکست خورده و عقب‌نشینی کردند. تبهکاران بازهم به رمیلان, تربسپی, دیرک, گرکی‌لگی, چلاخا, تل‌تمر و سریکانی در اوایل سپتامبر حمله کردند. خواستند کردها را بیرون برانند. تبهکاران بخاطر شکست‌های سنگین به راهکار انفجارهای انتحاری علیه مردم دست زدند.

بدنبال این درگیری‌ها, هزاران شهروند کرد به جنوب کردستان پناهنده شدند. ی.پ.گ هم به مقاومت ادامه داد. احزاب سیاسی و سازمان‌های مدنی و مردم هم به فراخوان ی.پ.گ پاسخ داده و بصورت گسترده به آن نیرو پیوستند. فرماندهی کل اعلام کرد که تا آزادسازی کامل غرب کردستان از اشغال تبهکاران به مقاومت ادامه خواهد داد.

عملیات انقلابی شهید چکژین در تربسپی

پس از بیانیه عملیات ی.پ.گ در سپتامبر برای مدت سه ماه آغاز شد. طی عملیات «شهید چکژین» در تربسپی دهها روستا از اشغال تبهکاران پاکسازی شد و بدست ی.پ.گ افتا. 14 عضو تبهکار هم کشته شدند.

عملیات در مناطقی از شهرستان کرگی‌لگی ادامه یافت. دهها روستای دیگر هم آزاد شدند. در تمامی عملیات‌ها در چلاغا, سریکانی و گری‌سپی 177 تبهکار کشته شدند.

دومین مرحله عملیات انقلابی

مرحله دومین عملیات انقلابی شهید چکژین در یادبود «شهید دلووان» صورت گرفت. در سه روز نخست عملیات در ماه سپتامبر 200 عضو تبهکار کشته شدند. روستای استراتژیک «علوک» از توابع سریکانی آزاد شد. مرحله سومین عملیات هم در 24 سپتامبر در سریکانی, تربسپی و گری‌سپی آغاز شد ودرگیری‌هایی سنگین روی داد. روستاهای حومه آن شهرستان‌ها آزاد و 37 عضو تبهکار کشته شدند.

مرحله سومین, گرکی‌لگی و تربسپی

«عملیات انتقام شهدای چلاخا وتربسپی» با هدف آزادسازی کامل روستاهای گرکی‌لگی, رمیلان, چلاخا و تربسپی از 12 اکتبر آغاز و تا 19 ماه ادامه یافت. ی.پ.گ در 14 ماه به مناسبت عید قربان آتش‌بس اعلام کرد, اما تبهکاران به مراکز ایست‌بازرسی ی.پ.گ در تل‌علو حمله کردند. در این درگیری‌ها 84 عضو تبهکار کشته شدند.

در 20 اکتبر  6 مبارز ی.پ.گ در پی حمله انفجاری تبهکاران جانباختند. ی.پ.گ هم در پاسخ به آن دهها روستای تابعه تل‌کوچر را آزاد و 10 پایگاه تبهکاران را تصرف کرد.

آزادسازی تل‌کوچر

در مرحله چهارمین عملیات انقلابی ی.پ.گ, دروازه مرزی تل‌کوچر تحت کنترل درآمد و تبهکاران وابسته به القاعده متواری شدند. پس از آن هم شهرستان تل‌کوچر و روستاهای آن بطور کامل آزاد شدند که انعکاسی بین‌المللی داشت و توازنات سیاسی را تغییر داد. دهها روستا همراه با مراکز پالایش نفت «دجله» تحت کنترل ی.پ.گ درآمدند.

سپس «عملیات انتقام شهدای سریکانی» برای گشودن راه میان دو شهرستان سریکانی و تل‌تمر آغاز شد. این عملیات در 3 نوامبر آغاز و در پی آن دهها روستا آزاد شده و تبهکاران متواری شدند.

شهرستان‌های «تل‌خلف و مناجر» هم که پایگاه‌های مهمی برای گروه‌های تبهکار بودند آزاد شدند. شهرستان «ابوراسین» واقع در میان سریکانی و تل‌تمر هم بدست ی.پ.گ افتاد که اکثر ساکنان آن عرب هستند.

روستاهای حومه قامشلو

«عملیات انتقام شهدای قامشلو و کوبان» هم در 14 نوامبر برای آزادسازی روستاهای حومه آغاز شد. دهها روستای بزرگ و کوچک از وجود تبهکاران افراطی پاکسازش شد.

همچنین در 20 نوامبر هم حمله‌ای انفجاری از سوی تبهکاران در روستای خبش از توابع تل‌تمر صورت گرفت و 8 مبارز ی.پ.گ جان باختند. ی.پ.گ هم برای انتقام در 25 نوامبر عملیاتی نظامی آغاز کرد و تمامی مناطق میان تل‌تمر ـ حسک را تحت کنترل درآورد و شهرستان «توینه» و 29 روستای آن هم درغرب حسک و تل‌تمر از وجود تبهکاران پاکسازی شد.

قدرت‌های پشتیبان گروه‌های تبهکار

بدنبال این شکست‌های پی‌درپی تبهکاران, اثبات شد که تعدادی از قدرت‌ةای جهانی و منطقه‌ای از تبهکاران پشتیبانی می‌کنند. ترکیه یکی از این کشورها است. اسناد و مدارک زیادی توسط ی.پ.گ در جنگ با تبهکاران ضبط شد که این امر را اثبات کرد. در سریکانی, حسک, گری‌سپی و عفرین مدارک شناسایی اعضای تبهکار بدست ی.پ.گ افتاد که از آن شهروندان ترکیه بود. ترکیه درحالی که دروازه‌های مرزی با عفرین را بروی کردها بسته است, شباهنگام تبهکاران را از خاک خود وارد سوریه می‌کند. اثبات شد که ترکیه برای گروه‌های تبهکار عضوگیری می‌کند تا در غرب کردستان علیه کردها بجنگند.

دو گروه داعش و جبهه‌النصر وابسته به القاعده بطور کامل از سوی ترکیه پشتیبانی می‌شوند. این گروه‌ها در تمامی حملات خود علیه ی.پ.گ شکست خوردند. حتی مخالفان سوری هم علیه کردها تصمیماتی خصمانه گرفتند. در 26 ژولای سال گذشته 70 تن از فرماندهان ارتش آزاد سوریه و گروه‌های تبهکار در دیلوک ترکیه گردهم آمده و نشستی برگزار کردند که مقامات سازمان جاسوسی ترکیه, میت هم در آن شرکت کردند. آنها حمله به کردها را برنامه‌ریزی کردند. تصاویر آن هم در اینترنت منتشر شد. پس از این نشست, در 28 ژولای تبهکاران به قتل‌عام کردها در تل‌حاصل و تل‌عران دست زدند.

این درحالی بود که حکومت اقلیم جنوب کردستان با سرکردگی حزب دموکرات دروازه مرزی سمالکا را بروی کردهای غرب کردستان بست.

برخی گروه‌های وابسته به احزاب کرد در عفرین به تبهکاران افراطی القاعده کمک کردند تا به کردها حمله کنند. همچنین حملاتی انفجاری انجام دادند. شماری از اعضای آنها توسط نیروهای امنیتی غرب کردستان بازداشت شدند که به این اعمال خود اعتراف کردند. آنها گفتند که از سوی ترکیه و حکومت جنوب کردستان حمایت می‌شوند.

همچنین «گردان 313» که از پشتیبانی کامل ترکیه برخوردار بود و برخی احزاب کردی با آن همکاری می‌کردند, در شهر عامود به اخلالگری و کشتار دست زدند. آنها در 27 ژوئن به گروه گشت ی.پ.گ حمله کردند که یک مبارز ی.پ.گ جان باخت. ی.پ.گ و نیروی امنیتی هم در سطح آن شهر عملیاتی را آغاز و شماری را دستگیر کردند. در جریان این اخلالگری 5 شهروند مدنی جانباختند.

مقاومت ی.پ.گ در سراسر غرب کردستان بویژه آزاد سازی سریکانی و پس از آن هم تل‌کوچر انعکاسی منطقه‌ای و جهانی داشت و توازنات سیاسی درغرب کردستان سوریه و خاورمیانه علیه کردهای آن بخش را تغییر داد. کردها نیرومندتر شدند و ی.پ.گ گام‌های بیشتری برای محافظت از کردها و ملت‌های منطقه از قبیل اعراب, آشوری‌ها, کلدانی‌ها و مسیحیان و ارامنه کرد.

با آزاد سازی تل‌کوچر و دروازه مرزی آن هزاران پناهنده از جنوب کردستان به غرب کردستان بازگشتند.

ادامه دارد...