«جمیل بایک» عضو شورای رهبری «ک.ج.ک» گفت خلق کرد در سایه انقلاب غرب کردستان با یک آزمون ملی روبرو شده است. وی گفت:«غرب کردستان, فلسطین کردهاست. همانطور که همه اعراب , جهان اسلام و انسانیت دموکراسی‌خواه پشتیبان خلق فلسطین است, باید همه کردها و نیروهای دموکراسی‌خواه هم حامی و پشتیبان خلق کرد در غرب کردستان باشند».

جمیل بایک, عضو شورای رهبری ک.ج.ک افزایش حملات اخیر گروه‌های تبهکار علیه غرب کردستان را مورد ارزیابی قرار داد. وی تصریح کرد که گروه‌های تبهکار با بستن دروازه‌های مرزی جنوب ـ غرب کردستان روحیه گرفته و دست به حمله زدند. بایک در مقاله خود که در روزنامه «آزادیا ولات» منتشر شد, سکوت خلق‌کرد در قبال وقایع اخیر غرب کردستان را مورد انتقاد قرار داد و گفت که در هر چهاربخش کردستان, خلق‌کرد با آزمونی ملی روبرو شده است. بایک می‌گوید:

«کردهای غرب کردستان انقلابی ملی ـ دموکراتیک را با جوانب عمیق اجتماعی متحقق ساخت. تاریخ تاکنون بسیار کم شاهد چنان انقلابی بوده که تمامی بخش‌های جامعه را دربرگیرد.

به همین خاطر همه خلق‌های منطقه و جهان با شگفتی مسایل آن را دنبال می‌کنند, اما دشمنان منطقه‌ای و دشمنان آزادی و دموکراسی در سوریه علیه این انقلاب می‌تازند و می‌خواهند آن را فروپاشند. حملات اخیر گروه‌های مسلح  تبهکار در استان عفرین شبیه حملات صلیبی است. این حملات, حملات نیروهای واپس‌گرای داخل و خارج سوریه است. می‌خواهند این انقلاب را در نطفه خفه سازند.

متأسفانه برخی گروه‌های کُرد مارژینال و متقلب بخاطر چنین حملاتی خوشحال می شوند. حتی گفته می‌شود که از گروه‌های یورشگر هم پشتیبانی می‌کنند. نه تنها کردهای غرب کردستان, بلکه تمامی خلق‌کرد با آزمونی ملی دموکراتیک روبرو شده و برخی می‌گویند: ما کرد هستیم, اما با انقلاب غرب کردستان از در دشمنی درمی‌آیند. آنها پلیدی خیانت را نمایاندند.

نیم میلیون کردی که در شهر حلب مقیم هستند, اهل استان عفرین غرب کردستان هستند. پس از حملات گروه‌های تبهکار و رژیم اسدع صدها عفرینی به روستاهایشان و شهر عفرین بازگشتند. هم‌اکنون جمعیت عفرین از مرز یک میلیون گذشته است. پس از کوچ اجباری صدها هزار نفر به عفرین, مشکلاتی عدیده از قبیل خورکاک و پوشاک و دارو سربرآورد. همچنین مردم با کمبود آب آشامیدنی, برق و نیازهای اولیه روزانه ربرو می‌باشند.

در این اثنا بود که دروازه‌های مرزی میان جنوب و غرب کردستان هم بسته شد. با بستن این مرزها, مدام خلق‌کرد در غرب کردستان مورد تهدید قرار می‌گیرند. حکومت اقلیم جنوب کردستان هم برضد منافع خلق‌کرد غرب کردستان و به نفع یکی دو گروه متقلب این مرزها را بسته است.

درحالی که مردم عفرین با گرسنگی و مشکلات مضاعف دست و پنجه نرم می‌کنند, دروازه‌های مرزی بصورت غیرمسئولانه بسته شد. لذا گروه‌های تبهکار از این فرصت با خوشحالی استفاده کرده و علیه کردها دست به حمله زدند. اثبات شد که بستن مرزها جرأت و روحیه گروه‌های تبهکار را افزایش داده.

هدف آنها این است که خلقی را به تسلیم‌پذیر سازند که در تنگنای معیشتی قرار گرفته‌اند. بدون شک خلق‌ عفرین مقاومت خواهد کرد. شکستن مقاومت این خلق هم کاری آسان نیست. زیرا کردها می‌دانند که اگر مقاومت نکنند, چه بلایی بسر آنها خواهد آمد.

برخی‌ها که از این حملات خوشحال می‌شوند, آن گروه‌ها را تشویق به حمله می‌کنند. هم دولت ترکیه و هم دولت سوریه آن گروه‌ها را تشویق و تحریک به حمله می‌کنند. ترکیه می‌خواهد کردها و رژیم سوریه هم می‌خواهد مخالفان در این جنگ تضعیف شوند. حتی آمریکا و غرب هم می‌خواهند این جنگ طولانی‌تر شود تا هم رژیم و هم مخالفان چنان تضعیف شوند که براحتی به خواسته‌های آنها تن در دهند.

به همین دلیل در سوریه مشخص نیست که چه‌کسی جانبدار کیست. کماکان پلیدترین جنگ قرن حاضر در سوریه در جریان است. همه قدرت‌ها و دولت‌ها و جریانان در این جنگ دستی دارند.

کردها می‌خواهند در جریان انقلاب سوریه, بعنوان نیروی سوم درگیر جنگ کنونی نشوند. با هیچ نیرویی دشمن نیستند و در کنار آنها هم قرار نمی‌گیرند, می‌خواهند سیستم آزادیخواهانه خود را متحقق سازند. جنگ پلید سوریه حقیقت این سیاست‌های نیروها و گروه‌ها را بصورت شفاف آشکار ساخته است. هم دشمنان کردها و هم برخی گروه‌ها می‌خواهند کردها را گرفتار این جنگ سازند و کردها را از موقعیت سیاسی کنونی خارج سازند. این است که همه روزه بصورت اخلالگرانه حملاتی جدیدتر انجام می‌دهند.

علی‌رغم این  حملات, اما کردها بازهم بر مواضع آزادیخواهانه خود به عنوان نیروی سوم مصرند. خلق و نیروهای دموکراسی‌خواه نشان می‌دهند که یک نیروی سوم هستند و جانبدار هیچ طرفی نیستند و صرفا می‌خواهند حیاتی آزاد و دموکراتیک بنیان نهند. چنین مواضعی نه تنها برای کردها بلکه برای همه خلق‌های خاورمیانه  مهم است. لذا مقاومتی از آن همه خلق‌ها است که بسیار باارزش و پرمعنا می‌باشد.

هم واپس‌گرایان منطقه‌ای و هم واپس‌گرایان بین‌المللی موجودیت یکدیگر را تهدیدی برای خود می‌دانند و چه‌بسا می‌خواهند مردم هم در رویارویی با طرف مقابلشان در کنار آنها قرار گیرند. واپس‌گرایان منطقه‌ای خطاب به مردم می‌گویند:«اگر تو نمی‌خواهیم خائین و همکار دشمن من باشی باید درکنار من قرار گیری». واپس‌گرایان بین‌المللی هم می‌گویند‌«اگر می‌خواهی از قدرت‌طلبی دسپوتیسم نجات یابی باید جانبدار من باشی».

هر یک از این نیروها و قدرت‌های واپس‌گرا خود را بر مردم تحمیل می‌کنند. می‌خواهند مردم و جامعه در میان هر دوی آنها یکی را انتخاب و گرفتار شود. کردها در غرب کردستان اثبات کردند که هیچ یک از آن گزینه‌های واپس‌گرای منطقه‌ای و خارجی را نمی‌پذیرند و با مواضعی خودمدیر و مستقل راه سوم را در پیش گرفتند و خواهان اعاده حقوق سیاسی, فرهنگی و اقتصادی خود هستند.

چنان موضعی به تنهایی برای کردها بسیار شرافتمندانه و باارزش است. به همین خاطر باید خلق‌کرد مقاومت کردهای غرب کردستان را مقاومت خود بداند و از آن پشتیبانی کند.

بدون‌شک باید کردها در همه بخش‌های میهنمان از این مقاومت حمایت کرده و از آن صاحبداری کنند.

اما می‌بینیم که حساسیت کردهای بخش‌های دیگر نسبت به فشارها علیه غرب کردستان کم است. چه‌بسا دروازه‌های مرزی بسته شده ولی واکنش بر ضد آن از سوی خلقمان مشاهده نمی‌شود. صدها زن, کودک, پیر و جوان توسط گروه‌های مزدور و تبهکار ربوده می‌شوند, اما بازهم کردهای دیگر بخش‌ها سکوت اختیار کرده‌اند.

چنین سکوتی قابل قبول نیست. غرب کردستان, فلسطین کردهاست. همانطور که همه اعراب , جهان اسلام و انسانیت دموکراسی‌خواه پشتیبان خلق فلسطین است, باید همه کردها و نیروهای دموکراسی‌خواه هم حامی و پشتیبان خلق کرد در غرب کردستان باشند.

پیروزی انقلاب غرب کردستان به معنای پیروزی مقاومت و مبارزات همه خلق‌ها می‌باشد.»