جمیل بایک از اعضای شورای رهبری کنفدرالیزم جوامع کردستان، سخنان رجب طیب اردوغان نخست وزیر ترکیه که گفته بود: "انجام مذاکره در امرالی و اسلو امکان‌پذیر است" را مورد ارزیابی قرار داده و گفت: "همانگونه که می‌دانیم، سخنان نخست‌وزیر صمیمانه نیست. به همین خاطر تا زمانی که تحولی ذهنیتی صورت نگیرد, مذاکرات اسلو هم بی‌فایده خواهد بود".

جمیل بایک از اعضای شورای رهبری کنفدرالیزم جوامع کردستان در مقاله خود که در سایت اینترنتی روزنامه "آزادیا ولات" منتشر شد، در رابطه با سخنان رجب طیب اردوغان نخست وزیر ترکیه در مورد دیدارهای اوسلو و امرالی گفت: "پیش از هرچیز جدیت و صمیمیت لازم است".

جمیل بایک چنین می‌نویسد: "نخست‌وزیر می‌گوید که انجام دیدار در اوسلو و امرالی امکانپذیر است. وی که چندین ماه است سخنان شدیدالحنی را بر زبان می‌راند و در تمامی سخنان خود جنبش آزادی کرد را مورد حمله قرار می‌دهد،‌ چرا هم‌اکنون چنین سخن می‌گوید؟ چه چیزی موجب شد که نخست وزیر چنین سخنانی را بر زبان آورد؟ نخست وزیر که تحت موج بازداشت‌های موسوم به KCK سیاست‌مداران دموکرات را زندانی می‌کند و کماکان تداوم می‌بخشد، هر روز حزب صلح و دموکراسی را تحقیر می‌کند، چرا امروز از دیدار با امرالی و حزب کارگران کردستان دم می‌زند؟ به خاطر اینکه پارلمانتاران حزب صلح و دموکراسی، گریلاهای حزب کارگران کردستان را در آغوش گرفته بودند، خواست تا دنیا را روی سرشان خراب کند. اما هم‌اکنون نیز از انجام دیدار اوسلو بحث می‌کند. شیوه سیاست نخست‌وزیر بدینگونه است، هنگامی که در تنگنا گرفتار شود، به چنین شیوه‌هایی روی می‌آورد. اکنون نیز می‌خواهد همگان را امیدوار کرده و مشغول سازد تا از این تنگنا رهایی یابد.

نخست‌وزیر از صمیمی نبودن خود در مرحله دیدار‌های اوسلو بحثی به میان نمی‌آورد. از رد کردن پروتکل‌هایی که به امضا رسیده بودند بحث نمی‌کند. هرچند هم‌کنون اعتراف می‌کند و می‌گوید که پ.ک.ک دیدارهای اوسلو را به بن‌بست رسانده، اما از دلایل آن بحث نمی‌کند. هرکس می‌داند که اعضای گروه فتح‌الله گولن، اسناد دیدارهای اوسلو را افشا کردند، اما هنوز هم می‌گویند که حزب کارگران کردستان آنرا افشا کرده است و اصرار نخست‌وزیر بر این مورد مشخص می‌سازد که او جدی نیست.

روزنامه زمان (چاپ ترکیه) در صحفه نخست خود خبری دال بر اینکه حزب کارگران کردستان مسئله دیدارهای اوسلو را افشا ساخته‌اند را منتشر کرد. اما بایستی دانست که به هر شکلی حقیقت آشکار خواهد شد. حتی آنها این اسناد را به حزب جمهوری‌خواه خلق نیز دادند. این حقیقت نیز آشکار خواهد شد. ریاست شورای رهبری کنفدرالیزم جوامع کردستان، بارها اظهار داشته که این اسناد را منتشر نکرده‌اند. ابتدا تخمین زدیم که اسرائیل و یا کشور دیگری این اسناد را منتشر ساخته است. اما بعدها مشخص شد که کار اعضای گروه فتح‌الله گولن و دستگاه استخبارات ملی ترک می‌باشد. بدین شیوه خواستند سازمان استخبارات ملی ترکیه را در تنگنا قرار دهند و حاکمیت و اداره آن را نیز در دست گیرند، اما اینبار نیز موفق نشدند.

رهبر ملت کرد به مدت یک سال و نیم است که تنها دو بار با خانواده خود دیدار انجام داده‌است. این امر به تنهایی اثبات می‌کند که نخست‌وزیر تا چه اندازه از ذهنیتی مستبدانه برخوردار است. اما مشخص شده است که این دیدارها تنها برای این بوده که نگرانی ملت کرد درباره زنده بودن رهبر ملت کرد رفع شود. در زمان کودتای نظامی 12 سپتامبر در ترکیه، در زندان شهر آمد خانواده‌ها حق داشتند که به مدت 15 ثانیه با زندانیان دیدار کنند. تنها برای اینکه نشان دهند که زندانی زنده است، اجازه انجام دیدارها را می‌دادند. آنچه اکنون در امرالی انجام می‌گیرد، با دوران کودتای 12 سپتامبر تفاوتی ندارد. در زمان کودتای نظامی 12 سپتامبر، هیچگاه انزوایی چندین ماهه بر زندانیان تحمیل نمی‌شد.

نخست وزیر چند روز است که می‌گوید: " می‌توانید دیدارهای اوسلو و امرالی را از سر بگیرید". برای گفتن این ادعاها در برنامه‌ تمامی کانال‌های تلویزیونی ترکیه شرکت کرد. برای اینکه بیان دارد که میان طرز تفکر رهبر ملت کرد و حزب کارگران کردستان تفاوت وجود دارد،‌سخنان عوام فریبانه‌ای را بر زبان می‌راند. حتی درصدد است بگوید آیا امرالی می‌تواند سخنان خود را به جنبش بقبولاند و می‌خواهد نگرانی‌هایی را ایجاد سازد. این نیز مشخص می‌سازد که موضع نخست وزیر صمیمانه نیست. حزب کارگران کردستان هر روز می‌گوید "سلامتی، امنیت و آزادی". نخست وزیر باید به جای اینکه در اوتوریته و اعتبار رهبر ملت کرد خللی ایجاد نماید، این شرایط را بهبود بخشد. اینگونه خواهد دید که تأثیرگذاری امرالی بر حزب کارگران کردستان تا چه اندازه است.

رهبر ملت کرد گفته بود: "من نمی‌توانم با دیداری هفته‌ای‌ و یا ماهانه با وکلایم، مرحله صلح را به پیش برم". آشکارا گفته است که در چنین شرایطی نمی‌تواند کمک کند. حتی گفته بود که مجلس بعد از انتخابات ژوئن 2011 تصمیمی اتخاذ کند تا بتوانم در امر چاره‌یابی صلح جویانه مسئله کرد نقش خود را ایفا نمایم. نخست‌وزیر ترکیه و حزب عدالت و توسعه جواب‌هایی منفی به این درخواست‌ها دادند.

سلامتی، امنیت و آزادی

عبدالله اوجالان رهبر ملت کرد می‌گوید برای این که بتوانم نقش خود را ایفا کنم،‌ بهبود شرایط سلامتی، امنیت و آزادی امری ضروری است. حزب کارگران کردستان و اقشاری که می‌خواهند مسئله کرد از طرق مسالمت‌آمیز حل شود می‌گویند، سلامتی، امنیت و آزادی. نخست وزیر می‌گوید که در زمان نخست‌وزیری اجویت حکم اعدام در ترکیه لغو شده است. او می‌گوید که این حکومت اعدام را لغو کرد، اما ما نمی‌توانیم لغو کنیم، ما تنها می‌توانیم این مجازات را عملی سازیم،‌ بحث حبس خانگی نیز قابل قبول نیست. اما رهبر ملت کرد،‌ملت و حزب کارگران کردستان از حصر خانگی نمی‌گویند, بلکه خواهان آزادی هستند. سخنان و موضع نخست‌وزیر درباره دیدارهای اوسلو و امرالی،‌تنها تاکتیکی است و از جدیت برخوردار نیست. اگر می‌خواهند که بار دیگر دیدارهای اوسلو از سر گرفته شود، بایستی شرایط سلامتی، امنیت و آزادی ایشان بهبود یابد.

اخاذی، انزوا و تهدید

دولت، عرصه سیاست و مطبوعات ترکیه در ضدیت با رهبر ملت کرد، سیاست اخاذی، انزوا و تهدید را در پیش گرفته‌اند. ‌می‌گویند که رهبری، جنبش را مورد انتقاد قرار می‌دهد! می‌گویند که رهبری نیز بخاطر انجام عملیات‌های نظامی گریلا عصبانی است. این یک دورغ بزرگ است. اگر رهبری آزاد شود در آن صورت حقایق نیز روشن خواهد شد.

رهبر ملت کرد می‌خواهد که مسئله کرد از راه‌های صلح‌آمیز حل شود، به همین خاطر سال‌هاست که در اینباره تلاش می‌کند و در این خصوص نیز شکی نیست. اما دولت ترک این تلاش‌ها را نادیده می‌گیرد. به همین خاطر رهبر ملت کرد از مرحله چهارم بحث کرد و گفت: "دولت از چاره‌یابی و حزب کارگران کردستان نیز از انجام انقلاب می‌ترسند".بدون شک رهبر ملت کرد نمی‌خواست که وضعیت به چنین سطحی برسد. وی خواهان راه‌حل عادلانه و دموکراتیک می‌باشد. صبور بوده و موضع شایسته‌ای را اخذ نمود. رهبری بیش از همه از زندگی مسالمت‌آمیز ملت کرد و ترک دفاع می‌کرد. هم اکنون رهبری خواهان راه‌حلی سیاسی، عادلانه و دموکراتیک است. اما حکومت حزب عدالت و توسعه این تلاش‌ها را نادیده گرفته و حزب کارگران کردستان نیز در برابر این موضع مقاومت می‌کند.

سیاست دموکراتیک کرد نیز بخشی از این همبستگی است

تفکیک رهبر ملت کرد و جنبش، تلاشی بی‌فایده‌ است. این سخنان تنها در راستای جنگ روانی برزبان رانده می‌شود. حقیقت ندارد. ملت کرد چنین اخبار و نظراتی را به تمسخر می‌گیرد. رهبری و جنبش آزادیخواهی یک وجود جدایی‌ناپذیرند. مبارزات فداکارانه‌ای در راه آزادی رهبر خود پیشبرد می‌دهد. سیاست دموکراتیک خلق نیز بخشی از این همبستگی است. اگر دولت ترکیه در موضع خود جدی بوده و می‌خواهد مسئله کرد را چاره‌یابی کند، بایستی در ابتدا دست از سیاست‌های استعمارگری خود بردارد. برای تجزیه حزب کارگران کردستان هر روز حزب صلح و دموکراسی را تحت فشار قرار می‌دهند تا بگویند که یک حزب تروریستی است. سپس اظهار می‌دارند که می‌توانیم با حزب کارگران کردستان و امرالی دیدار انجام دهیم, اما با حزب صلح و دموکراسی دیداری انجام نخواهیم داد! اکنون نیز درصددند تا حزب صلح و دموکراسی را از مجلس اخراج کنند! به خاطر اینکه خانواده شهدایشان از این حزب ناراحت بوده و طرفدار آن نیستند!

همانگونه که می‌دانیم، اظهارات نخست‌وزیر صمیمانه نیست. لذا تازمانی که تحولی ذهنیتی صورت نگیرد, دیدارهای اسلو هم بی‌فایده خواهد بود".