بنابه گزارشات «فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران» خانواده های دستگیر شده دهه ۶۰ همچنان در سلولهای انفرادی بند ۲۰۹ شکنجه گاه وزارت اطلاعات تحت شکنجه های جسمی و روحی برای گرفتن اعترافات دروغین  و پرونده سازی علیه آنها  قرار دارند.

دستگیر شدگان عبارتند از خانم اکرم سنجری ۵۵ ساله از زندانیان سیاسی دهه ۶۰ است او مبتلا به بیماری دیابت بوده و شکنجه گران رژیم معمولا برای تحت فشار قرار دادن او ، وی را از درمان محروم می کنند و فرزندش میلاد یزدان نژاد ۱۷ ساله ،خانم دینا کرمی حدودا ۵۰ ساله و فرزندش حنیف عطارزاده و یکی از جوانان دیگر به نام عاصف رضاییان ۱۸ ساله می باشد. پدر عاصف از زندانیان دهه ۶۰ می باشد.

علیرغم گذشت نزدیک به ۱۴ روز و مراجعات مکرر خانواده های آنها به شکنجه گاه وزارت اطلاعات بند ۲۰۹ و همچنین به عباس جعفری دولت آبادی دادستان که نام وی در لیست ناقضین بین المللی حقوق بشر قرار دارد  اما همچنان از روبرو شدن وپاسخگویی به آنها خوداری می کنند و حتی با آنها نمی گویند که چرا عزیزان آنها دستگیر شده اند.

در این مدت تعداد محدودی از آنها توانستند که در حضور بازجو (شکنجه گر) تماس تلفنی کنترل شده ای  که جوابها توسط بازجو تعیین می شود و زندانی به خانواده اش باید در همان کادر که تعین شده پاسخ دهد با خانواده هایشان داشته باشند  . صدای دستگیر شدگان گرفته و ناراحت بوده که نشان از تحت فشار قرار داشتن آنها است .آنها از همدیگر اطلاعی ندارند.

 روز دوشنبه ۳۰ بهمن ماه حوالی ساعت ۰۶:۳۰ صبح انبوهی از ماموران وزارت اطلاعات به منازل این دستگیرشدگان یورش بردند و بدون اینکه به خانواده های آنها علت دستگیری را بگویند آنها را به زندان اوین منتقل کردند .