بابیله کوشماز که به همراه خانواده‌اش در خانه‌اش در دیلوک (عنتاب) در جریان زلزله مرش-محور گرفتار شده بود، از تجربیات خود در حین و پس از زلزله گفت.

کورکماز با بیان اینکه در یک کانتینر نگهبانی متعلق به آشنایانش پناه گرفته‌اند، گفت که آنها نسبت به اکثر خلق خوش شانس بودند چرا که هزاران نفر در سرما بیرون ماندند.

کوشماز تجربیات خود در زمان زلزله را اینگونه بیان کرد: در زمان زلزله نتوانستیم از خانه خارج شویم. ما در خانه بودیم تا اینکه زلزله تمام شد و وقتی پایین آمدیم همه پایین بودند. دو روز در یک کارگاه ساختمانی ماندیم، باز هم شانس آوردیم. در کانتینر نگهبانی متعلق به آشنایانمان ماندیم. خیلی شلوغ بود، روی صندلی‌ها، با روشن کردن اجاق‌های برقی، آنجا ماندیم. من اصالتا اهل مرعش هستم و بسیاری از اقوام ما فوت کرده‌اند. نوشته بودند خانه ما تخریب نشده، کمی آسیب دیده است. اما همه جای اتاق دخترم درز برداشته است. در دیوارهای ما شکافهایی وجود دارد، پله‌های ما ترک خورده بود، اما نوشته بودند که کمی آسیب دیده و رفتند. ما به خانه خود برمی‌گردیم، اما نمی‌دانیم چگونه برویم، چگونه وارد شویم.

ما حتی نان هم پیدا نکردیم

کوشماز با تاکید بر اینکه هیچ کمکی از سوی دولت دریافت نکرده‌اند، ادامه داد: ما حتی نان هم پیدا نکردیم. بعدها یک نانوایی در روستا شروع به دادن 4 قرص نان به هر خانواده کرد. ما نان پیدا نکردیم، غذا پیدا نکردیم، خیلی‌ها سرپناهی پیدا نکردند. هوا خیلی سرد بود، برف می‌بارید، باران می‌بارید، طوفان می‌آمد. روز اول زلزله خیلی سرد بود. اگر بخواستند در ماشین بمانند نیز سوخت نبود. بدون گاز طبیعی، بدون آب. خلق هم تشنه بود و هم در سرما مانده بود. لحظات بسیار سختی بود.

"ما نیازهای خود را در خانه‌های آسیب دیده برآورده می‌کنیم"

کوشماز با بیان اینکه زنان بیش از هر کس دیگری تحت تأثیر قرار می‌گیرند، گفت: «به خصوص به عنوان زنان، مشکل توالت بزرگترین مشکل ما بود. باز هم نتوانستیم به مواد بهداشتی برسیم. نیازهایی مانند تعویض لباس و سرویس بهداشتی را بیشتر با رفتن به داخل خانه‌های آسیب‌دیده برطرف می‌کردیم. خواهرم در حال حاضر در چادر بسر می‌برد. بسیاری از خلق در خیابان ماندند. دولت به اصطلاح خانه‌های ترحیم باز کرد، اما نمی‌دانم چقدر برای زنان امن است. دولت کمکی نکرد.

کوشماز همچنین از فروش خانه‌ها به مالکانی که در زلزله خانه‌هایشان ویران و آسیب جدی دیده است با سررسید 20 ساله توسط دولت صحبت کرد و گفت: خلق سال‌ها کار می‌کنند و با تلاش خودشان خانه می‌خرند، خانه‌شان ویران می‌شود و دولت نیز خانه‌هایشان را با پول به آنها اعاده خواهد کرد. خانه‌ها و محل کسبه خلق از بین رفته، چگونه پولش را پرداخت خواهند کرد؟