پریحان کوجا، نماینده مرسین حزب برابری و دموکراسی خلق‌ها (هدپ) بیان کرد که ما باید از واکنش کلاسیک محکومیت و خشم فراتر برویم و افزود که مبارزه مردم ستمدیده در جنگ‌ها باید بدون قید و شرط حمایت شود.
در حمله اسرائیل به بیمارستان الاهلی غزه در شامگاه ۱۷ اکتبر، نزدیک به ۵۰۰ غیرنظامی جان خود را از دست دادند و صدها نفر زخمی شدند. اسرائیل مدعی شد که این حمله را انجام نداده است و به ویژه آمریکا، آلمان و کشورهای غربی از اسرائیل حمایت کردند. تا جایی که جو بایدن، رئیس جمهور آمریکا به اسرائیل رفت و حمایت خود را تکرار کرد. در حالی که رهبران دولت‌ها حمایت خود را تجدید کردند، در بسیاری از نقاط جهان به این حمله اسرائیل اعتراض شد. در حالی که ده‌ها یهودی که در ساختمان کنگره آمریکا تحصن کردند و درخواست آتش‌بس از اسرائیل کردند بازداشت شدند، آلمان و فرانسه تظاهرات در حمایت از فلسطین را ممنوع کردند. در یونان، ترکیه و خاورمیانه، معترضان ضد جنگ به خیابان‌ها آمدند.
ما از پریحان کوجا، معاون مرسین هدپ و سخنگوی حزب آزادی اجتماعی (TÖP) در مورد همه این تحولات و نگرش نسبت به این جنگ و نگرش قدرت سیاسی در ترکیه پرسیدیم.
یکی از وحشیانه‌ترین حملات تاریخ به فلسطین توسط اسرائیل انجام شد. قبل از هر چیز در مورد این حمله چه می‌گویید؟ موضعی که چپ‌ها، سوسیالیست‌ها، میهن‌دوستان و دمکرات‌ها در ترکیه باید اتخاذ کنند چیست؟
این واقعاً یکی از وحشیانه‌ترین حملات است. ضربه زدن به بیمارستان‌ها، کشتار غیرنظامیان، و کشتن آگاهانه کودکان معمولاً جنایات جنگی جدی است. با این حال، در این مرحله ما به جهانی رسیده‌ایم که از کنترل خارج شده است. در این دنیای خارج از کنترل، نه تنها جنگ در گستره وسیع‌تری گسترش می‌یابد، بلکه تمامی هنجارهای حقوقی ظاهری نیز یکی یکی حذف می‌شوند. در حالی که فاشیسم در مقیاس جهانی جایی برای مانور پیدا می‌کند، روش‌های خود را مسلط می‌کند.
ما باید از واکنش کلاسیک محکومیت و خشم فراتر برویم. در اطراف ما جنگ است. فکر کنید؛ این احتمال وجود دارد که قدرت‌هایی مانند حزب الله، ایران و آمریکا هر لحظه به این جنگ بپیوندند. در واقع چنین تابلویی می‌تواند جنگ جهانی را که به طور مداوم آغاز می‌شود، تسریع کند.
تصویری که اشاره کردم همچنین می‌تواند منجر به فریب و گرفتار شدن هرچه بیشتر در تله‌های ایدئولوژیک طبقات حاکم شود. موضع روشنی که باید اتخاذ کنیم این است؛ اول حمایت بی‌قید و شرط از مبارزه مردم ستمدیده است. دوم، تبلیغ و سازماندهی آن است. سوم، ضمن استقبال از مبارزه مردم مستعمره‌شده، لازم است میدان را به دیگران نبازیم. آرمان فلسطین از ابتدا آرمان چپ بوده است.
غرب در پشت اسراییل قرار دارد، به ویژه ایالات متحده. نظر شما در مورد این نگرش غرب چیست؟ بر این اساس، قدرت سیاسی در ترکیه نیز از الفاظ تند علیه اسرائیل استفاده می‌کند، اما توافقات دوجانبه و تجارت در سطح بالایی قرار دارد. در مورد این نگرش چه می‌گویید؟
در نظام سرمایه‌داری امپریالیستی، دولت‌ها، یعنی نمایندگان طبقه حاکم، هیچ احساسی ندارند. منافع طبقاتی وجود دارد. هر کاری که منافع طبقاتی‌شان ایجاب کند انجام می‌دهند. غرب سال‌هاست که آدامس حقوق بشر را می‌جود. اما در فضای بحران چهره واقعی خود را نشان داد. پناهندگان را در دریا غرق کرد، از کشتار مردم فلسطین حمایت کرد، باعث تجزیه اوکراین شد و سوریه و عراق را به قبرستان خلق‌ها تبدیل کرد. ترکیه نیز در مورد همه این مسائل نگرش مشابهی داشت. زیرا عقلانیت آنها اقتضا می‌کند. چند هزار نفری که به طرز وحشیانه‌ای در فلسطین به قتل رسیده‌اند، برای آنها فقط اعداد و ارقام است.
سری سریا اوندر، در پارلمان ترکیه گفت: برای کسانی که می‌گویند بیایید به فلسطین برویم، ۱۵ نماینده از جمله من ممنوع الخروج شده‌اند. لفاظی‌های ضدجنگ آ‌ک‌پ و شرکای حاکم آن که چنین اقداماتی را در مورد نمایندگان خود اعمال می‌کنند و یک روز قبل حکم جنگ دیگری را صادر کرده‌اند، چقدر واقع بینانه است؟
تقلب بزرگی وجود دارد. ما باید این را در همه جا و همیشه نشان دهیم. آنها نمی‌توانند تحریم‌های سختی را علیه اسرائیل اعمال کنند زیرا صرف نظر از اینکه از کجا بیاید به دلار وابسته هستند. آنها به چند میلیارد دلاری که از اسرائیل بیاید نیاز دارند. آنها به چندین میلیارد دلار از کشورهای خلیج نیاز دارند. اما این فقط موضوع منفعت نیست. آنها می‌دانند که اگر با اسرائیل سختگیر شوند، این بار نگرش سختی علیه آنها شکل خواهد گرفت. آنچه در فلسطین و روژاوا اتفاق می‌افتد بسیار شبیه هم است. کشتار غیرنظامیان؟ تو (حکومت ترکیه) هم همین را انجام دادی. بمباران شهرک‌ها؟ تو هم همین را انجام دادی. در اینجا یک قانون نانوشته وجود دارد. همه باید مرتکب جرم شوند، اما هیچکس نباید کسی را برای ارتکاب جرم تحت فشار قرار دهد. احتمالاً به محکومیت‌های معمول و لفاظی متقابله می‌خندند.
