16 سال پیش از این در شهر هولیر جنوب کردستان، یک بیمارستان و برخی از سازه‌ها در این شهر مورد حمله ‌مسلحانه‌ قرار گرفتند.

 در نتیجه ‌این حمله دهها تن از گریلاهای مجروح در بیمارستان و تعدادی روزنامه‌نگار در این شهر به‌ قتل رسیدند و تعداد زیادی نیز مفقود شدند.

 علیرغم گذشت 16 سال از قتل عام هولیر تاکنون مسئولان این اقدام غیر انسانی، محاکمه‌ نشده‌اند.

 16 سال از قتل عام هولیر که ‌همچون صفحه ‌سیاهی در تاریخ ملت کرد است، سپری می‌شود.

در ماه می سال 1997و دو روز پس از آغاز حملات نظامی ارتش ترکیه علیه‌ جنوب کردستان ، نیروهای پارت دمکرات کردستان به ‌همراه نظامیان ارتش ترکیه حملات دو روزه ای علیه مبارزین آزادیخواه کردستان انجام دادند.

 نیروهای پ.د.ک و ارتش ترک همزمان، مرکز اتحادیه ‌ملی دمکراتیک کردستان، ‌مرکز فرهنگی مزوپوتامیای هولیر،دفتر نمایندگی پ.ک.ک، جمعیت یاژک، روزنامه‌های "ولات" و "ولات روژ" و بیمارستان هلال احمر این شهر را مورد حمله‌ قرار دادند.

 در نتیجه ‌این حملات دهها فرد غیر مسلح به‌ قتل رسیدند. تنها در بیمارستان هلال احمر این شهر 9 گریلای مجروح و بیمار پ.ک.ک هدف گلوله ‌قرار گرفته‌ و کشته ‌شدند.

 پس از این حملات موج دستگیری‌ها آغاز شد و تاکنون نیز پس از سپری شدن 15 سال هیچ خبری از دستگیر شدگان این عملیات به دست نیامده ‌است.

 قتل عام هولیر همزمان مسیر را بر آغاز جنگی شدید هموار کرد.

 در 17 ماه می در پاسخ به‌ کشتار هولیر یکی از گریلاهای پ.ک.ک پایگاه پ.د.ک را مورد حمله ‌قرار داد. همچنین خواهر و برادری که‌ از هواداران پ.ک.ک بودند طی یک عملیات فدایی نیروهای پ.د.ک را هدف قرار دادند.

 یکی از کادرهای پ.ک.ک هم به نام عمر اوزسوکمنلر با کد اوزان هنگامی که ‌نیروهای پ.د.ک قصد دستگیریش را داشتند نارنجکی را در دستان خود منفجر کرد .

 گریلای دیگری نیز با کد دجله در‌ درگیری به خاطر تسلیم نشدن به ‌این نیروها، نارنجکی را در دستان خود منفجر کرد .

 نیروهای پ.د.ک همچنین 18 گریلای پ.ک.ک را که‌ به اسارت گرفته‌ بودند، در اقدامی ضد بشری قتل عام کردند.

 در آن روزها افراد غیرنظامی نیز مورد حمله ‌قرار گرفتند.

 هواپیماهای ارتش ترک نواحی رواندوز را بمباران کردند و مردم بسیاری به ‌قتل رسیدند.

 از سوی دیگر هزاران تن از پناهجویانی که‌ از سرکوب ارتش ترکیه‌ گریخته‌ و به‌ جنوب کردستان پناه برده‌ بودند، تحت فشارهای شدیدی قرار گرفتند.

 نیروهای پ.د.ک با محاصره‌ کمپ پناهجویان نینوا از ورود هرگونه‌ مواد خوراکی و دارو به ‌این کمپ جلوگیری کردند.

 به‌ علت کمبود مواد خوراکی و دارو ظرف تنها چند روز، 17 کودک خردسال جان خود را از دست دادند.

از طرفی نیروهای سازمان ملل نیز به جای دفاع و حمایت از پناهندگان، کمپ را ترک کردند.

 با وجود آنکه ‌15 سال از کشتار هولیر سپری شده ‌، اما تاکنون به‌ طور دقیق مشخص نیست که ‌چند نفر در جریان این قتل عام‌ها کشته ‌شدند.

 برخی از منابع تعداد کشته‌ها را 50 نفر و برخی دیگر 60 نفر خوانده‌اند.

 همچنین تاکنون هیچ اطلاعی از سرنوشت مفقود شدگان پس از این یورش‌ها و نیز مشخصات بسیاری از کشته‌شدگان در دست نیست.

 خانواده‌های جانباختگان و مفقودین نیز همچنان چشم انتظارند تا نام مسئولین و عاملان این جنایات افشا و مورد دادرسی قرار گیرند.