در 8 مارس روز جهانی زن «زعفران محمدی» فرزند «عبدالله» اهل روستای «هزارخانی» از توابع شهرستان «سروآباد» مریوان مقابل دیدگان مردم و با استفاده از اسلحه‌هایی که در دست خانواده او بود, کشته شد. گزارشگر ANF توانست جزئیات بیشتری از نحوه به قتل‌ رساندن این زن بدست آورد.

در 8 مارس روز جهانی زن کشتن «زعفران محمدی» فرزند عبدالله اهل روستای «هزارخانی» از توابع شهرستان سروآباد مریوان در شرق کردستان آن هم مقابل دیدگان مردم آن روستا, بسیار پرسش‌برانگیز است. مسئله اساسی این است که انتخاب چنین روزی که روز جهانی زن است در حالی که رژیم به احتمال زیاد از آن مسئله خبر داشته, مسئله را مبهم‌تر ساخته است. دوم اینکه این زن دارای 5 فرزند بوده و مقابل دیدگان اهالی روستا توسط خانواده‌اش کشته می‌شود, اما کسی جرأت دخالت و ممانعت از آن را ندارد. این موارد در کنار مواردی دیگر موجب شد که منابعی فعال این واقعه را مورد تحقیق قراردهند تا مسئله را روشن‌ سازند.

بنا به گزارش‌هایی که به دست خبرگزاری فرات رسیده, این منابع فعال دست به تحقیقاتی زده‌اند و به نتایجی قابل توجه و تأمل رسیده‌اند که شایان اتخاذ موضع است.

«زعفران محمدی» با اسلحه دولت کشته شد

زعفران محمدی در دوران جوانی با مردی ازدواج می‌کند و صاحب 5 فرزند می‌گردد. خانواده او به لحاظ مالی بسیار در مضیقه بوده‌اند. شوهر زعفران نسبت به او بدگمان می‌گردد و همین امر باعث می‌شود که به او اجازه ندهد از خانه خارج شود و یا به خانه بستگان و حتی خواهر و برادرانش برود. حتی اجازه نداده به خانه خواهرش که ازدواج کرده‌بود, برود. سطح واپس‌گرایی, فشارهای روانی, فیزیکی وغیره باعث می‌شود که زعفران از شوهر خود طلاق بگیرد.

پس از گذشت مدتی از طلاق, می‌خواهد با فردی دیگر زندگی مشترک تشکیل دهد, اما توسط خانواده‌ پدرش با ممانعت جدی روبرو می‌شود. حتی زعفران و مردی که باید با آن ازدواج کند را مورد تهدید قرار می‌دهند تا با هم ازدواج نکنند. پس از مدتی زعفران با آن مردی که قرار است ازدواج کند, فرار می‌کند و به روستای «سیف سفلی» از توابع مریوان می‌روند.

این دو به مدت یک هفته در روستای سیف می‌مانند, که از سوی خانواده و بستگانشان مورد تعقیب قرار گرفته و بنا به گزارش‌ همان منابع فعال, آن مرد پا به فرار می‌گزارد اما زعفران را به خانه پدرش در روستای «هزارخانی» بازمی‌گردانند.

خانواده زعفران دارای اسلحه بوده‌اند که توسط دولت به آنها داده شده و مجوز رسمی داشته.

پس از اینکه زعفران را به روستای زادگاهش هزارخانی باز می‌گردانند, همانجا مقابل دیدگان اهالی او را می‌کشند و مردم را تهدید می‌کنند که هر کس از آنها ممانعت کند, او را هم می‌کشند. اهالی روستا هم از ترس رژیم ایران و هم بخاطر اینکه خانواده آن زن دارای اسلحه‌ می باشند, نمی‌توانند از قتل زعفران ممانعت کنند. به این‌ترتیب زعفران در روز 8 مارس کشته می‌شود.

عدم برگزاری مراسم خاکسپاری

بنا به گزارش گزارشگر خبرگزاری فرات, پس از کشتن زعفران, حتی مطابق دستورات دینی و آداب و رسوم اجتماعی با پیکر او برخورد نمی‌کنند و بدون شستن پیکرش او را به شیوه‌ای غیروجدانی به خاک می‌سپارند.

خانواده زعفران حتی مراسم ترحیم برگزار نمی‌کنند و بنا به گزارش‌هایی که به دستمان رسیده, هنوز هم هیچ مرجع رسمی و دولتی در زمینه قتل آن زن اقدامی نکرده است.

همچنین بنا به تحقیقات انجام شده و اطلاعاتی که به دستمان رسیده, خانواده زن مقتول بخاطر اینکه عضو نهادها و ادارات دولتی می‌باشند و دولت هم اسلحه در اختیارشان گذاشته, بدون هیچ ترس و واهمه‌ای به کشتن زعفران محمدی اقدام نموده‌اند و امر جالب توجه این است که این قتل در روز جهانی زن صورت گرفته است که رژیم از برگزاری هرگونه مراسمی به مناسبت آن روز ممانعت به عمل می‌آورد.