امروز نخستین سالگرد اعدام دو زندانی سیاسی کرد توسط حکومت ایران است . پارسال در چنین روزی خبر اعدام حبیب الله گلپری پور از اعضای پژاک و رضا مامدی از آزادیخواهان کرد در زندان های اورمیه و سلماس به گوش رسید . شکنجه و اعدام و توحش ، لکه ننگی بر پیشانی جمهوری اسلامی ایران بوده و عزم و اراده آزادیخوهان کرد برای مقاومت و مبارزه را دو چندان کرده است .

طبق اطلاعاتی که در بیست و ششم اکتبر سال گذشته به مرکز خبر رسیدند جلادان رژیم ایران ساعت 23 شامگاه بیست و پنجم اکتبر حبیب الله گلپری پور را به بخش قرنطینه زندان اورمیه منتقل و وی را رأس ساعت 24 به چوبه دار آویختند.

 طبقه گفته زندانیان هنگامی که گلپری پور از کوریدور زندان بسوی  محل اعدام می رفت سرود ملی " ای رقیب " را زمزمه می کرد.

 پارسال در چنین روزی پیکر گلپری پور از زندان اورمیه به بیمارستان ' امام خمینی ' در این ‌شهر منتقل شد ولی مسئولان حاضر نبودند پیکر حبیب را به خانواده اش تحویل دهند . مادر و خواهر گلپری پور برای تحویل پیکر عزیزشان در مقابل زندان اورمیه نیز تحصن کردند اما پیکر حبیب هرگز به خانواده اش تحویل داده نشد و مشخص بود جمهوری اسلامی از پیکر انقلابیون کرد هم در هراس است .

 پدر و دیگر اعضای خانواده او در آنزمان از طریق تلویزیون نوروز بطور مستقیم مصادره پیکر حبیب را اقدامی ضد انسانی و محکوم توصیف کردند.

 در همان روز در زندان سلماس نیز جلادان جمهوری اسلامی ایران جنایتی مشابه انجام دادند و یک زندانی سیاسی کرد بنام رضا مامدی از اهالی روستای دیرک سلماس را به چوبه دار آویختند.

 هیچیک از اعضای خانواده و وکیل رضا مامدی نیز از اجرای حکم مطلع نبودند . رضا مامدی در سال 2009 به اتهام همکاری با پژاک دستگیر و در دادگاه به اعدام محکوم شده بود .

 اعدام رضا مامدی در حالی بود که یکسال پیش از آن در یک حادثه مشکوک آتش سوزی در منزل وی ، همسر و دو فرزندش جان خود را از دست دادند و این خبر در زندان به رضا مامدی رسید .

 رژیم ایران در چند سال گذشته شمار زیادی از زندانیان سیاسی کرد را به چوبه دار آویخته از جمله حسن حکمت دمیر نخستین عضو اعدام شدەی پژاک در سال 2007 بود .  همچنین از سال 2009 تا 2011 زندانیان سیاسی دیگری از جمله احسان فتاحیان ، فصیح یاسمنی ، فرزاد کمانگر ، شیرین علم هولی ، فرهاد وکیلی ، علی حیدریان و حسین خضری اعدام شدند .

 هنوز هم دهها زندانی سیاسی کرد در ایران به اعدام محکومند و هر لحظه خطر اجرای حکم هر یک از آنها وجود دارد .