به دنبال آنکه طرحی برای تدریس زبان‌های مادری در مدارس و دانشگاههای ایران به تصویب مجلس رسید، یک مقام مجلس در اظهاراتی نژادپرستانه مخالفت خود با تدریس آنچه که "زبان‌های محلی و قومی" خوانده را اعلام کرده و آن را خلاف امنیت ملی عنوان کرده است.

ایران کشوری چند ملیتی با زبان‌ها و مذاهب مختلف است اما طبق قانون اساسی آن، تنها زبان فارسی و تشیع، به عنوان زبان و مذهبی کشور معرفی شده‌اند. اقدامی که از مصادیق نژادپرستی بوده و جمهوری اسلامی آن را از نظام پهلوی به ارث برده است.

میلیون‌ها کودک کورد، آذری، بلوچ، عرب و لر و سایر گروه‌های اتنیکی ساکن مناطق غیرمرکزی ایران از حق تحصیل به زبان‌های مادری خود محروم شده‌اند. اکثر بزرگسالان غیرفارسی زبان نیز از خواندن و نوشتن به زبان مادری خود معذورند. هرگاه درخواستی از سوی فعالین سیاسی و مدنی برای آموزش به زبان مادری شده و جلوگیری از مرگ این فرهنگ‌های غنی مطرح شده، حکومت مرکزی آنها را متهم به تجزیه‌طلبی کرده و به مجازات‌های سنگین محکوم کرده است.

نگاهی به تاریخ ملل جهان نشان می‌دهد که این فقط نیروهای اشغالگر بوده‌اند که پس از تصرف مناطق با توسل به زور سلاح، زبان و آیین‌های بومی آن مناطق را ممنوع کرده و سیاست نسل‌کشی فرهنگی را در پیس گرفته‌اند. با این وجود حکومت ایران و اپوزیسیون مرکزگرای خارج از کشور نمی‌پذیرند که آنچه علیه ملل تحت ستم در ایران انجام شده است از مصادیق روشن اشغالگری و فاشیسم است.

علیرغم همه این‌ها، یک اصل در قانون اساسی فعلی ایران وجود دارد که در آن از تدریس زبان مادری به عنوان یک واحد درسی صحبت شده است. این اصل حداقلی هم روی کاغذ باقی مانده و حالا که بعد از چهل‌و‌اندی سال، مجلس طرحی را به تصویب رسانده که طبق آن زبان‌های مادری در مدارس تدریس شوند، یک مقام مجلس آمده و آن را مخالف امنیت ملی عنوان کرده است.

احمد نادری نایب رئیس کمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس شورای اسلامی که در اظهاراتی توهین‌آمیز زبان‌های کهن و اصیل مردمان غیر فارسی زبان ایران را "محلی و قومی" خوانده است، گفته امیدوار است قالیباف رئیس مجلس و مراجع بالادستی به این موضوع ورود کنند و جلوی طرحی که در مجلس تصویب شد را بگیرند.

او برای توجیه موضع خود اقدام به مقایسه ایران با کشورهای همسایه کرده و گفته طبق آمار‌ها تعداد کتب، تئاترها، مطبوعات و فیلم‌هایی که به زبان‌های محلی در ایران ساخته شده‌اند از کشوری مانند ترکیه بیشتر است. احمد نادری در حالی سعی کرده روی ایران را در قیاس با ترکیه سفید جلوه دهد که هر دو کشور در نسل‌کشی فرهنگی ملل منطقه شریکند و از نظر کوردها دو حکومت تهران و آنکارا، از یک جنس اما دو قماشند.