اسا موسا, قاضی دادگاه و راهب متهو اسائو از آفریقای جنوبی از «هیلاری کلینون» وزیر امور خارجه آمریکا که قرار است در 11 آگوست به ترکیه سفر کند, خواستند که رهبر خلق‌کرد , عبدالله اوجالان آزاد شود. موسی و اسائو خاطرنشان ساختند که آزادی اوجالان جهت برقراری صلح و دموکراسی در خاورمیانه یک گام بزرگ خواهد بود.

«اسا موسا» و راهب «متهو اسائو» از آفریقای جنوبی به منظور پرداختن به انزوای تحمیل شده بر رهبر خلق‌کرد, عبدالله اوجالان و فشارهای وارده بر خلق‌کرد, نامه‌ای سرگشاده به وزیر خارجه آمریکا هیلاری کلینتون نوشتند.

این نامه که با عنوان «آزادی برای کردها و اوجالان» آغاز می‌شود, در روزنامه «سادی ورد» آفریقایی جنوبی منتشر شد و طی آن خواسته شده که رهبر خلق‌کرد, عبدالله اوجالان که در سال 1999 توسط دولت آمریکا و سازمان سیا ربوده شده و به ترکیه تحویل داده شده, آزاد شود.

در ادامه نامه آمده:«آنها با این اقدام درصدد بودند به قیام کردها که سالهاست برای استحصال حقوق ابتدایی خود مبارزه‌می‌کنند, پایان دهند. اما هیچ‌گاه کردها دست از این حقوق خود که همانا شهروندی آزاد, آزادی فکر, آزادی سازماندهی‌شدن و حق آموزش به زبان کردی است, برنمی‌دارند».

در نامه مذکور گفته می‌شود که اوجالان 11 است که به شیوه‌ای غیرحقوقی به تنهایی در یک زندان بسر می‌برد, قریب یک سال است که ارتباط او با جهان بیرون قطع شده و وی را با انزوایی شدید روبرو ساخته‌اند و اجازه داده نمی‌شود با وکلا و خانواده خود دیدار کند. این عملکرد دولت ترکیه زیر پا گذاشتن منشور جهانی حقوق بشر و کنوانسیون حقوق بشر اروپا می‌باشد.

در نامه تأکید شده که برخی از ملت‌ها در سال‌های اخیر برای کسب حقوق و آزادیهای خود دست به قیام زده‌اند. آمریکا از برخی از آنها حمایت می‌کند و با برخی ها هم دشمنی. اما اوضاع کنونی بیشتر برای کردها در چالش و تضاد قرار گرفته است. در نامه آمده:«مبارزات کردها برای حصول حقوق انسانی و سیاسی شان در ترکیه , مدام توسط دولت با سرکوب روبرو شده است».

همچنین یاد آور می‌شود که امروزه در ترکیه بیش از 100 روزنامه‌نگار, شهرداران, بیش از 6 هزار فعال مدنی و سیاسی کردها در زندانها بسر می‌برند. کسانی که به زندان انداخته شده‌اند غیر از اینکه خواستار احقاق حقوق انسانی, فرهنگی و سیاسی برای خلق کرد شده‌اند, خواسته‌ای دیگر نداشته‌اند. در بخشی دیگر از نامه گفته می‌شود:«اگر هم‌اکنون آمریکا ادعا می‌کند که مشعل آزادی در دستان اوست, پس باید تلاش کند که روزنامه‌نگاران, شهرداران, وکلای حقوق بشر و نمایندگان زندانی که به شیوه‌ای غیرحقوقی و ظالمانه به زندان انداخته‌شده‌اند را آزاد نماید. چراکه نمایندگان و شهرداران به شیوه‌ای دموکراتیک از جانب مردم انتخاب شده‌بودند.».

در ادامه آمده:«امیدها به سر نرسیده». همچنین این نامه یادآور می‌شود که از سال 2008 تا 2011 دولت ترکیه با اوجالان و حزب پ.ک.ک که متأسفانه آمریکا مهر «تروریست» بر آنها زده, مذاکراتی را شروع کرد اما بی‌نتیجه ماند.

این نامه در مورد پ.ک.ک و اوجالان می‌گوید:«ما آنها را در چارچوب حقوق بین‌المللی, مبارزان راه آزادی می‌دانیم. آنها تروریست نیستند». در ادامه گفته می‌شود:«نقشه راه برای مذاکره» که توسط اوجالان برای چاره‌یابی صلح‌جویانه مسئله کرد تدوین شد, حاوی پیشنهادات «مهم و معقول» است.

موسا و اسائو در نامه خود ضمن اشاره به آغاز مذاکرات پ.ک.ک و دولت ترکیه , می‌گویند:«ما تأکید می‌کنیم که اوجالان هم همانند ماندلا نمی‌تواند درحالی که زنجیر در دست و پایش بسته شده, پای میز مذاکره بنشیند».

آنها در نامه خود از آمریکا می‌خواهند که در قبال اوضاع و مسئله سلامت جسمانی اوجالان سکوت اختیار نکند و خطاب به کلینتون می‌گویند:«حکومت شما در قبال به اسارت درآوردن غیرقانونی اخلاقا مسئول است. حکومتتان می‌تواند اشتباه‌تان در سال 1999 را تصحیح کند و از مطالبات سیاسی و انسانی خلق‌کرد حمایت کند. باید خواسته‌ ملت کرد جهت آزادی اوجالان بجای آورده شود. تلاش‌های اوجالان جهت پیشبرد چاره‌یابی مسئله کرد از طرق صلح‌جویانه و سیاسی, بسیار پراهمیت است. مسلما آزادی اوجالان برای تحقق دموکراسی و آزادی گامی بسیار حیاتی خواهد بود».