پروفسور «شبنم فینجانی» گفت طرف کردها در مرحله چاره‌یابی نقشی مثبت ایفا کرده. وی خاطرنشان ساخت که باید دولت را تحت فشار قرار دهند تا گام‌هایی بردارد. فینجانی افزود که در کنفرانس صلح آنکارا در مورد راهکارهای پایدار ساختن صلح بحث و گفتگو خواهند کرد.

قرار است در راستای چاره‌یابی مسئله کرد در روزهای 25 و 26 می در شهر آنکارا «کنفرانس صلح و دموکراسی» برگزار شود. از جمله کسانی که به این کنفرانس دعوت شده, «پروفسور شبنم فینجانی» رئیس سازمان حقوق بشر ترکیه است. وی در مصاحبه با گزارشگر فرات به اهمیت مرحله صلح و دموکراسی اشاره کرد.

کردها فعال‌تر هستند

فینجانی گفت کردها در پیشبرد مرحله صلح نقش مهم‌تری برعهده گرفته‌اند. وی افزود:«کردها شهدای زیادی تقدیم کرده‌ا ند. هزاران کرد قتل‌عام شده‌اند, روستاهایشان به آتش کشیده شده؛ هزاران تن هم شکنجه و یا مفقود شده‌اند. اما بازهم کردها اثبات کردند که جانبدار صلح هستند و این امر موجب امیدواری بیشتر ما می‌شود. علی‌رغم این همه قتل‌عام‌ها, بازهم کردها در روند چاره‌یابی فعالانه‌تر عمل می‌کنند. این امر موجب نیرومندی احساسات ما در قبال کردها می‌شود. از سوی دیگر نسبت به دولت ترکیه نوعی بی‌اعتمادی در میان هست. ما از کودکی به دولت اعتماد نداشته‌ایم».

پروفسور فینجانی گفت که باید دولت ترکیه در مرحله صلح, از هرگونه واقعه‌ای اخلالگرانه جلوگیری کند. کردها فعالتر هستند و تلاش بیشتری می‌کنند, اما دولت نه. جنگ سی‌ساله بر جامعه تأثیری عمیق برجای گذاشته است. می‌دانیم که صلح کاری دشوار است. بخوبی دیدیم که صلح در ایرلند, اسپانیا, آفریقای جنوبی, و فیلیپین تا چه اندازه به سختی برقرار شد. پس برای پیشبرد صلح باید تلاش مضاعف کرد».

نقشه راه پس از دوران صلح

فینجانی همچنین گفت که کنفرانس صلح و دموکراسی برای خدمت به مرحله کنونی و بعد از آن بسیار حیاتی است. وی گفت که کنفرانس صلح , درواقع نقشه‌راهی خواهد بود برای دوران بعد از حل مسئله. ما به وظایف خود عمل می‌کنیم. باید قراردادی اجتماعی تدوین کرد. باید همه ضررها و آسیب‌های اجتماعی ناشی از جنگ جبران شوند.

عدول از مرحله صلح غیرممکن است

پروفسور فینجانی رئیس کل سازمان حقوق بشر ترکیه, گفت دیگر نمی‌توان از مرحله صلح عدول کرد. وی افزود:«حقیقت این است که عدول از هیچ مرحله‌ای ممکن نیست. هرچند ما می‌گوییم که عقب‌مانده‌ایم, اما مرحله صلح خودبخود پیش می‌رود. مرحله کنونی پیشرفتی چند برابر از گذشته دارد. شاید مشکلات و دشواری‌هایی به میان آید, اما عدول از مرحله غیرممکن است. جنبش‌های اجتماعی محکوم به پیشرفت هستند. مسئله مهم این است که ما تاچه اندازه می‌توانیم مسایل را ترقی بخشیم».