حزب حیات آزاد کوردستان (پژاک) به مناسبت ۲۵ نوامبر روز جهانی «مبارزه با خشونت علیه زنان» بیانیه‌ای منتشر نمود و تمامی زنان را فرا خواند که برای به پیروزی رساندن جنبش آزادیخواهی زنان، به وظایف پیشاهنگی خویش عمل نمایند و در تمامی میادین و کارزارها حضور به هم برسانند.

متن کامل بیانیه‌ی پژاک به شرح زیر می‌باشد:

«امروز «آزادی زنان» در سرفصل تمامی مبارزات آزادیخواهانه خلق‌ها در ایران قراردارد. به همین دلیل نیز ارتقای مبارزات در سراسر ایران و شرق کردستان به مناسبت روز جهانی «مبارزه با خشونت علیه زنان» یکی از فرصت‌ها و اولویت‌هایی است که باید بدان پرداخته شود. در این راستا، تغییر ذهنیت زن‌ستیزانه که بدست نظام جمهوری ولایی ایران ترویج یافته، جهت برچیدن اسباب سلطه این نظام و گشودن راه برای حصول تمامی آزادیها، بسیار حیاتی است.

آنچه امروز به بخشی بزرگ و اساسی از رنسانس در خاورمیانه مبدل شده و بنیان آن را تشکیل می‌دهد، مبارزه برای آزادی زنان است. این مبارزه، تمامی حوزه‌های سیاسی، اجتماعی و فرهنگی را دربرگرفته و نویددهنده یک افق درخشان برای خلق‌ها می‌باشد. نظام‌های سلطه‌گر و مرتجع در خاورمیانه با این رویه زن‌ستیزی امروز رویاروی مبارزات زنان پیشاهنگ و پیشتاز قرارگرفته‌اند. انقلاب زنان کُرد امروز نیرومندانه امیدبخش تمامی انقلاب‌های خلق‌ها و زنان در خاورمیانه شده و جنبش‌های بزرگ زنان خصوصا در ایران شکل گرفته‌اند. شکی نیست که انقلاب «ژن ژیان آزادی» در ایران و شرق کردستان مکمل انقلاب‌های سراسر خاورمیانه است و به انحاء مختلف علیه مردسالاری و نظام‌های سرکوبگر ادامه خواهد یافت.

ایدئولوژی آزادی زنان امروزه کلیت پارادایم «جامعه دمکراتیک و اکولوژیک مبتنی بر آزادی‌ زن» را شکل داده است که معمار بزرگ آن، رهبر آپو می‌باشد و پیشتازی و پیشاهنگی زنان کُرد الگوی جنبش کُردی زنان را همانند مسئله کُرد و همپای آن، جهانی ساخته‌ است. این امر ثابت می‌کند که بدون انقلاب آزادی زنان، هیچ انقلابی در کردستان، ایران و خاورمیانه شکل نخواهد گرفت و جنبش جهانی زنان ناقص خواهد ماند.

هم‌اکنون بزرگترین حربه نظام ولایی جهت سرکوب زنان و تداوم زن‌ستیزی، حربه زندان و اعدام می‌باشد. هم‌اکنون شمار زیادی از فعالین سیاسی و مدنی زن در زندان‌ها و شکنجه‌گاه‌های نظام ولایی ایران بسر می‌برند و شماری از آنها با خطر اعدام روبرو هستند. مبارزه با این سلطه‌گری و حمایت از زنان زندانی مسلما به کارزارهای بین‌المللی گسترده نیاز دارد که مکمل مبارزات داخل ایران باشد. واکنش رژیم به فعالین زن به این دلیل است که این زنان پیشاهنگی گسترده‌ای را در سراسر ایران آغاز کرده‌اند که بنیان مردسالاری و نظام زن‌ستیزشان را به لرزه درآورده است. قطعا تنها راه، تداوم این مبارزات است چون اگر متوقف گردد زنان جامعه بیشتر تحت سرکوب قرار خواهند گرفت و خطرات زیادی به دنبال خواهد داشت. بنابراین لازم است فعالیت‌های زنان در تمامی عرصه‌ها بصورت جنبشی و با اتکای بر سازماندهی گسترده جامعه پیش برود. جامعه در این سالها نشان داده که تغییر بزرگی کرده و از خط‌مشی آزادیخواهی زنان حمایت می‌نماید.

امروز زنان شرق کردستان بعنوان پیشتازان قیام زنان ایران، بار سنگین‌تری بردوش کشیده‌اند. بی‌شک به یمن این مبارزات،‌ آفتاب آزادی به دست زنان طلوع خواهد کرد و طلیعه آن، همه جوامع و خلق‌ها را منتفع خواهد ساخت. امروز جنبش آزادیخواهی کُردی به واسطه انقلاب زنان آزاد کُرد در سطح خاورمیانه و جهان شناخته شده است لذا وظایف سنگین‌ترین بر دوش زنان کُرد است. به همان اندازه، به دلیل تداوم سلطه از سوی نظام‌های فاشیست، خطرات زیادی در مقابل فرصت‌های دمکراتیک و انقلابی قراردارد. پس لازم است سطح سازماندهی زنان بیش از پیش ارتقاء یابد.

در کنار این موارد و به مناسبت این روز جهانی، تمامی مردان نیز بایستی به بازنگری نگرش، برخورد، رویکرد و اعمال خویش در مقابل زنان پرداخته و مطابق روحیه‌ی این عصر که عصر آزادی زنان است، به خودسازی دست زنند. اصرار بر مردسالاری واپسگرایانه بوده و در ضدیت قطعی با روحیه‌ی انقلابی است که جملگی ما بدان احساس نیاز می‌کنیم. درک صحیح از آزادی زنان و به تبع آن آزادی تمامی انسان‌ها لازمه‌ی انسانیتی است که باید در پیش بگیریم. در پیش گرفتن رویکرد دمکراتیک در حیات و سیاست و تمامی عرصه‌ها لطفی نیست که به زنان ارازانی داشته شود، بلکه برگشتن بر روی ریل انسانیتی است که شانس آن نصیب مردان شده اگر از آن استفاده کنند. در جهانی که زنان تحت نام‌های مختلف و از جمله «ناموس» کشته می‌شوند، مردان نمی‌توانند ادعای آزادی و انسانیت داشته باشند. انسانیت متشکل از زنان و مردان است، بدون زنان و حقوق آنان و آزادی‌شان، انسانیت ناقص‌العضو خواهد بود و در نتیجه انسانیت نخواهد بود! در کنار انتقاد از حاکمیت و نظام مردسالار جهانی باید در سطح پایین‌تر شخصیت و برخوردهای مردسالارانه‌ی تک‌تک مردان و زنان تحت‌تأثیر مردسالاری را نیز به بوته‌ی نقد گذاشت و قطعا از آن عبور نمود. این امر باید از روابط دو انسان گرفته تا مناسبات درون گروه‌ها و محافل و احزاب نمود یابد. بدون این امر قطعا نمی‌توان از آزادی و مساوات سخن راند.

حزب حیات آزاد کردستان (پژاک) به مناسبت ۲۵ نوامبر روز جهانی «مبارزه با خشونت علیه زنان» تمامی زنان را فرامی‌خواند که برای به پیروزی رساندن جنبش آزادیخواهی زنان، به وظایف پیشاهنگی خویش عمل نمایند و در تمامی میادین و کارزارها حضور به هم برسانند. آنچه امروز برای ایران و شرق کردستان نیاز مبرم است، پیشبرد دمکراسی‌خواهی از طریق تداوم انقلاب خلق‌ها و زنان است. لذا وظایف زنان بیش از همه سنگین‌تر است. تحت‌ستم‌بودن خلق‌های ایران ارتباط تنگاتنگی با تحت‌ستم بودن زنان دارد. با این حال، زنان نیروی تحقق دمکراتیزاسیون و شکل‌گیری جامعه آزاد در ایران هستند و نیاز هست که علیه نظام زن‌ستیز و سرکوب‌گر صفوف خویش را تقویت نمایند. اکنون که خاورمیانه علی‌رغم خطر جنگ‌های ویرانگر رویاروی بزرگترین تحولات و تغییرات قرارگرفته، حضور زنان در همه صحنه‌ها شرط بنیادین کسب دستاوردهای انقلابی در ایران است. همچنین بر زنان کُرد است که به مناسبت ۲۵ نوامبر برای آزادی رهبر آپو معمار ایدئولوژی آزادی زن با شعار «ژن، ژیان، آزادی» در تمامی عرصه‌ها سخت‌کوشانه حضور به هم برسانند. حضور زنان در صفوف انقلاب آزادیخواهی خلق ‌کُرد، تضمین‌کننده پیروزی حتمی آن است و از هم‌اکنون امیدبخش بزرگ این راه صحیح و زیبا شده است.»