ماه می در مبارزات آزادیخواهانه کردستان, ماه شهداست. شمار زیادی از پیشاهنگان جنبش آزادیخواهی در این ماه جان خود را از دست دادند. یکی دیگر این از وقایع دردناک خلق کرد در روز 16 می روی داد. در روز 16 می 1997 در شهر هولیر, نیروهای پیشمرگه «حزب دموکرات» با حمایت ارتش ترکیه به اعضای جنبش آزادیخواهی و خلق‌کرد حمله کردند که بر اثر آن شمار زیادی قتل عام شدند. بخاطر اینکه از سرنوشت شمار زیادی از قربانیان این حمله و قتل‌عام خبری در دست نیست, آمار قتل‌عام شدگان دقیق نمی‌باشد. «روژگار زاگرس» عضو کوردیناسیون پاژک گفت که قتل‌عام هولیر بر ضد فعالیت‌های هرچهار بخش کردستان صورت گرفت. وی افزود:«اما خلق‌کرد هیچ‌گاه امید خود به اتحاد را از دست ندادند».

زاگروس در مورد قتل‌عام هولیر در مصاحبه با خبرگزاری فرات گفت که قدرت‌های استثمارگر در خاورمیانه در راستای منافع قدرت‌طلبانه خود قریب 200 سال است که میان ملت‌ها جنگ را گسترش می‌دهند. زاگرس گفت که کردستان هم هدف این سیاست‌ها قرار گرفته و افزود:«این نیروها درصددند با نابودی خلق‌کرد, خلق‌های خاورمیانه را از هم دور سازند, اما پس از اینکه خلق‌کرد با پیشاهنگی پ.ک.ک اتحادی منسجم یافتع قدرت‌های جهانی با دولت‌های حاکم برکردستان به توطئه دست زدند. خلق‌کرد گام‌هایی بزرگ برای اتحاد برداشت و علیه قدرت‌های بزرگ دست به قیام زدند. در سال‌های 1992, 95 و 97 به توطئه‌هایی دست زدند. بویژه در دهه نود بویژه در سال 96 پس از شهادت رفیق زیلان , در جنوب کردستان دست به قتل‌عامی بزرگ زدند. این درحالی بود که اتحاد کردها هم منسجم‌تر شده بود. زنان در جنوب کردستان پیرو لیلا قاسم مبارزاتی را آغاز کرده بودند و آن مبارزات را در صفوف پ.ک.ک هم ادامه دادند. این امر موجب ترس و واهمه استثمارگران شد. برای اینکه بر پیکر جنبش مبارزاتی ضربه‌ای بزنند, خواستند جنگ داخلی در کردستان براه بیاندازند. لذا نیروهای ارتش ترکیه و حزب دموکرات کردستان در 14 ماه می 1997 به حمله علیه پ.ک.ک دست زدند».

زاگرس همچنین افزود که حملات در منطقه گارا از توابع «مناطق دفاعی مدیا» آغاز شد و در 16 می هم در هولیر قتل‌عام صورت گرفت. وی افزود:«ارتش ترکیه با تسلیحات مجهر و تانک جنگی وارد هولیر شد. نیروهای حزب دموکرات به این مراکز حمله کردند: اتحادیه ملی دموکراتیک کردستانع مرکز فرهنگی مزوپوتامیا, مرکز روزنامه ولات, هلال احمر کردستان, مرکز روابط خارجی ی.ن.د.ک, مرکز حزب زنان در جنوب کردستان (یاژک), اتحادیه دانشجویان میهن‌دوست کردستان و بیمارستان. این مراکز و سازمان‌ها فعالیت‌های خود را هرچه نیرومندانه در جنوب کردستان پیشبرد می‌دادند. بیش از پیش مبارزاتشان ارتقاء می‌یافت. با آغاز حملات رفقای آن مراکز مقاومتی عظیم کردند.».

زاگرس در ادامه سخنان خود گفت:«حمله به افراد مدنی در هیچ قانونی جنگی وجود ندارد. جنبه حقوقی هم ندارد. آنهایی که جانباختند, همه غیرنظامی بودند. شمار زیادی از آنها زخمی و در بیمارستان بودند. شمار زیادی از کادرهای پیشاهنگ هر چهاربخش کردستان در این مراکز مشغول فعالیت بودند. در پی این قتل‌عام, از سرنوشت بیش از 100 تن خبری در دست نیست. حزب دموکرات هم در این مورد هیچ پاسخی صریح نمی‌دهد.»

زاگرس در ادامه خاطرنشان ساخت که این جنگ تنها به قدرت‌های حاکم بر کردستان خدمت کرده و می‌کند و افزود:«خلق‌کرد در جنوب کردستان این واقعه اسفناک را از یاد نخواهد برد. بخوبی می‌دانیم که قدرت‌های حاکم تنها در راستای منافع قدرت‌طلبانه خود به چنین جنگی دست زدند. خلق‌کرد هم هیچگاه از مبارزات خود دست برنمی‌دارد. شعارهای اتحاد ملی بیش از گذشته برای مقابله با این توطئه سرداده می‌شود. رفقای ما که در این حملات جان خود را از دست دادند, برای آزادی کردستان تا آخرین نفس مبارزه کردند. رفیق «هیلین» و «برمال» اهل شمال کردستان بودند و در جنوب برای ملت کرد در مبارزه بودند. رفقا: لیلا, روناهی و روزا هم اهل غرب کردستان بودند. رفیق روزا در روزنامه «ولات» کار می‌کرد. رفقا : روشن, آرام, برخودان, روکن و پیمان هم اهل جنوب کردستان بودند. شمار دیگری از رفقای ما هم شهید شدند. ما سوگند می خوریم که به مبارزات آنها ادامه دهیم».

روژگار زاگرس در خاتمه سخنانش گفت:«ما هم‌اکنون در مرحله‌‌ای تاریخی بسر می‌بریم. من در چنین مرحله‌ای خطاب به حزب دموکرات کردستان می‌گویم که خلق‌کرد هنوز هم داغ آن قتل‌عام را بردل دارند. مردم می‌خواهند از سرنوشت فرزندان‌خود مطلع شوند. افرادی که از سرنوشت‌شان خبری در دست نیست, چه بر سرشان آمده؟ خلق‌کرد در جنوب کردستان آشکارا فریاد اتحاد ملی برآورده. لذا ما از همه زنان کرد و خاورمیانه می‌خواهیم که برای خنثی نمودن توطئه‌ها علیه خلق‌ها به پیشاهنگی بپردازند. مگر اینگونه نیروی واقعی آنها اثبات شده و مبارزات گسترش یابد».