تصویر

«ما صلحی شرافتمندانه می‌خواهیم»

عفیفه کارتال که دختری شهید و پسری زندانی دارد، بیان کرد که دولت ترکیه باید گام‌های ملموسی بردارد و گفت: «همه ما به صلح نیاز داریم. ما صلحی شرافتمندانه می‌خواهیم.»

صلح در کوردستان

خانواده‌هایی که در نشست «به سوی صلح: حافظه و عدالت» در شهر آمد گرد هم آمدند، برای حمایت از روند صلح فراخوان دادند.

این جنگ باید پایان یابد

نزاهت تَکه اظهار داشت که آنها برای صلح گرد هم آمده‌اند و برای صلح مبارزه می‌کنند و گفت: «ما می‌خواستیم امروز مادران سربازان و پلیس‌هایی را که جان باخته‌اند، اینجا ببینیم. آنها نیز در این جنگ فرزندان خود را از دست داده‌اند. ما می‌دانیم که وقتی مادری فرزندش را از دست می‌دهد، چه دردی می‌کشد. ما می‌خواهیم چنین برنامه‌هایی در همه جا برگزار شود. ما می‌خواهیم همه درباره صلح صحبت کنند. این جنگ باید دیگر پایان یابد. ما درد زیادی کشیده‌ایم. ما خواهان روندی از صلح هستیم که دیگر اشک‌ها سرازیر نشوند. این سرزمین به صلح نیاز دارد. همه باید برای این تلاش کنند. ما نمی‌خواهیم فرزندان‌مان را زیر خاک دفن کنیم، ما می‌خواهیم آنها را در آغوش بگیریم. اگر آتش‌بسی وجود دارد، هر دو طرف باید طبق آن عمل کنند. صلح باید دو طرفه باشد. همه زندانیان باید آزاد شوند. دولت باید فورا به این جنگ پایان دهد.»

دولت نباید این فرصت را از دست بدهد

ولی اَنجو اظهار داشت که آنها از روند صلح و راه‌حلی که رهبر آپو آغاز کرده است، حمایت می‌کنند و گفت: «ما این روند را بسیار مهم می‌دانیم و از آن حمایت می‌کنیم. ما به عنوان خانواده‌های روبوسکی همیشه طرفدار صلح بوده‌ایم. دردها نباید از هم جدا شوند. درد و خواسته یکی است. ما از هر گامی برای صلح حمایت کرده‌ایم. نه تنها کوردها، بلکه همه باید از این روند حمایت کنند. جان ما سوخت، عزیزان‌مان را از دست دادیم. باید دیگر جلوی این را گرفت. باید به طور صادقانه از این روند حمایت شود. آقای اوجالان در اینجا مسئولیتی تاریخی را بر عهده گرفت و وظیفه خود را انجام داد. دولت نباید این فرصت را از دست بدهد و باید آن را ارزیابی کند.»

همه ما به صلح نیاز داریم

عفیفه کارتال خاطرنشان کرد که دولت ترکیه باید فورا گام‌های ملموسی در راستای روند صلح بردارد و گفت: «همه ما به صلح نیاز داریم. ما صلحی شرافتمندانه می‌خواهیم. باشد که در این سرزمین دیگر صلح، خواهری و برادری باشد. من از اینجا آقای اردوغان و باغچلی را خطاب قرار می‌دهم؛ از روند صلحی که آقای اوجالان آغاز کرده است، حمایت کنید. من دختری را از دست داده‌ام، پسرم در زندان است. با وجود این همه اتفاقات، ما بر صلح اصرار داریم. ما دیگر نمی‌خواهیم مادران درد بکشند.»