با توجه به سرکوب‌هایی که در انتخابات سال 88 علیه اصلاح‌طلبان صورت گرفت, بعید نبود که در مرحله حساس کنونی هرگونه جریان غیراصول‌گرا حذف شود. چراکه در سال 88 وضعیت همانند مرحله کنونی نبود و آن موقع نظرها این بود که هنوز نوبت به سوریه است و بعد از آن ایران. اما هم‌اکنون که انقلاب و جنگ بطور همزمان گریبانگیر سوریه شده, دیگر نوبت به ایران رسیده است. پس بعید نیست که اینهمه رد صلاحیت و از صافی گذراندن برای چیشت.

برخلاف انتخابات قبلی که جدال میان اصلاح‌طلبی و اصولگرایی بود, در انتخابات 92 جدال بر سر کنار رفتن جریان‌های «میانه‌رو» و «انحرافی» با سرکردگی هاشمی و احمدی‌نژاد ـ مشایی است. اصل قضیه این است که نظام ایران درصورتی که هرگونه میانه‌روی و اصلاح طلبی را بربتاند, بنیانش سست خواهد شد و در سراشیبی سقوط خواهد افتاد. لذا هردو را حذف کرد تا از مرحله «سوریه‌ای شدن» جلوگیری کند. در انتخابات سال 88 رژیم ایران تنها از یک چیز واهمه داشت و آن این بود که از اصلاح‌طلبی حمایت گسترده شود. این امر اثبات کرد که «سیاست بایکوت انتخابات» در واقع خفه‌کردن هرگونه صدای اعتراض بجای نیرومندساختن آن بود و رژیم از این امر بسیار قانع و خوشحال بود. بویژه چنین سیاستی از سوی اپوزیسیون خارج از کشور و بسیاری احزاب کردی از ترس ایران کاست. هم‌اکنون هم که ایران درصدد خفه‌کردن کوچک‌ترین صدای اعتراض حتی اگر از سوی هاشمی و مشایی و یا خاتمی باشد نه مردم, هرگونه بایکوت به معنای به سکوت واداشتن صدای مردم است. البته بایکوت در صورتی عاقلانه می‌نماید که برخلاف دوره‌های قبلی فقط اصولگرایان در صحنه مانده باشد که انتخابات کنونی, چنین به نظر می‌رسد.

درواقع رد صلاحیت هاشمی و رفسنجانی در روز سه شنبه 21 می نه, بلکه پیشتر از آن صورت گرفت. اینکه قبل از اعلام رد صلاحیت رفسنجانی به او هشدار داده‌اند که از کاندیدا توری انصراف بدهد, خود دال بر آن است. چه‌بسا رحیم‌مشایی از همان اوان کار و با توجه به تنش‌هایی که در چندسال گذشته با «مکتب ایرانیش» ایجاد کرد, بعید نبود که رد صلاحیت شود.

فاطمه هاشمی دختر اکبر هاشمی رفسنجانی رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام می‌گوید که از ساعت‌های اولیه صبح سه‌شنبه ۳۱ اردیبهشت، برای پدرش پیغام آوردند که حتما باید از کاندیداتوری در انتخابات ریاست جمهوری انصراف دهد، اما او نپذیرفت.

بطور همزمان هم تعدادی از اعضای ستاد انتخاباتی هاشمی رفسنجانی بازداشت شدند, میرحسین موسوی و همراهان او تا زمان برگزاری انتخابات ممنوع‌ملاقات شدند, فضای شهر تهران و چند شهر دیگر چهره نظامی بخود گرفت, بسیاری از زندانیان جریان اصلاح‌طلبی که در مرخصی بودند بازهم به زندان احضار شدند, از سوی دیگر چندین سایت اینترنتی فیلتر (از جمله سایت بازتاب و آینده) و یا دست‌اندرکاران آن دستگیر شدند همه این موارد و نیز اینکه قبل از رد صلاحیت به افکار عمومی اعلام کردند که هاشمی کهولت سن دارد تا اذهان را نرم کرده و به مسئله رد صلاحیت عادت دهند. خلاصه آنچه در خاتمه ماند همانی بود که در سال 88 بعد از انتخابات باقی‌ماندند. کاری که می‌بایست رژیم بعد از بلوای انتخابات می‌کرد, هم‌اکنون انجام داد. همه چیز را صافی کرد. هشدار می‌دهد که غیر از اصولگرایی منتسب به خامنه‌ای هیچ جریان و فکر دیگری را برنمی‌تابند. همه این کارها برای این است که از شکل‌گیری جنبش اعتراضی جلوگیری کرده و از نطفه خفه سازند تا کار به قیام خیابانی کشیده نشود. زیرا هاشمی رفسنجانی از حمایت طیف‌های وسیعی از میانه‌روها, اصلاح طلبان و بخشی از اصولگرایان برخوردار بود. این بود که کلیدی‌ترین شخصیت نظام ایران حذف شد. جبهه مشارکت، سازمان مجاهدین انقلاب اسلامی، مجمع روحانیون مبارز، شورای مشورتی اصلاح‌طلبان و شورای هماهنگی اصلاحات، حمایت خود را از نامزدی هاشمی رفسنجانی در انتخابات ریاست جمهوری اعلام کرده اند. از سویی ستاد اصولگرایان همراه هاشمی رفسنجانی به ریاست علی مطهری هم صبح‌سه شنبه اعلام موجودیت کرده بود. پیشتر با قوت گرفتن حضور هاشمی در انتخابات موجی از حملات به او ازسوی اوصلگرایان شکل گرفته بود. عمده انتقادها به مواضع او در برابر برخورد حاکمیت با اعتراض‌های پس از انتخابات ریاست جمهوری سال ۸۸ باز می‌گردد. هاشمی در دوره نا آرامی‌های پس از انتخابات، در خطبه‌های آخرین نماز جمعه خود، با انتقاد از سرکوب اعتراض‌ها، خواستار آزادی زندانیان سیاسی شد. پس از آن به او اجازه اقامه نماز جمعه داده نشد. هاشمی همواره اعلام کرده که همچنان بر مواضع آخرین نماز جمعه خود پایبند است.

تنها نمایندگان خامنه‌ای باقی ماندند

صلاحیت هشت نفر از نامزدهای انتخابات ریاست جمهوری، احراز شده که هاشمی رفسنجانی  و مشایی در میان آنها نیست. هشت نامزدی که برای انتخابات ریاست جمهوری ایران تایید صلاحیت شده‌اند به نوعی منصوبین آیت الله خامنه‌ای هستند.

سعید جلیلی نماینده آیت الله خامنه‌ای در شورای امنیت ملی است؛ حسن روحانی دومین نماینده آیت‌الله خامنه‌ای در شورای امنیت ملی است.علی اکبر ولایتی مشاور امور بین‌المللی آیت‌الله خامنه ای‌است. غلامعلی حداد عادل مشاور عالی آیت الله خامنه است. محمد باقر قالیباف شهردار منصوب و مستقیم آیت‌الله خامنه‌ای در تهران است. محسن رضایی دبیر مستقیما منصوب از طرف آیت‌الله خامنه‌ای در مجمع تشخیص مصلحت نظام است. محمدرضا عارف از معدود اصلاح‌طلبانی است که هنوز به بیت رهبری رفت و آمد دارد. محمد غرضی دومین نخست وزیر معرفی شده از طرف خامنه‌ای به مجلس در اوایل دهه ۶۰ است.

تمامی تلاش رژیم این است که همه چیز حتی اصولگرایان به قول خود آنها «سست عنصر» را هم از صافی بگذرانند تا از «شکل‌گیری جنبش اعتراضی» مشابه سال 88 ممانعت کنند. چراکه برای درگیرساختن ایران به وضع سوریه هم غربی‌ها به چنان اعتراضاتی نیاز داشتند, هم صداهای معترض سیاسی و هم‌اکنون انقلاب مردمی هم‌اکنون بیش از هر زمان دیگری نزدیک‌تر شده است.

آیا بایکوت‌کردن انتخابات صحیح است

اصل سیاست دموکراتیک شاید در مرحله‌کنونی برای کردهای شرق کردستان باتوجه به اوضاع هرچهار بخش کردستان این باشد که از هرگونه جریان اصلاح‌طلبی در کنار انتقادگرایی, حمایت کنند. حمایت و انتقاد بطور همزمانی شاید صحیح‌ترین راهکار باشد آنچه که در دوره قبلی انتخابات حزب پژاک از در برگرفت و رژیم ایران هم از چنان رویکردی ترسید و حتی خشم‌ خود از آن رویکرد سیاسی ـ دموکراتیک را نشان داد. اما بسیاری از احزاب شرق کردستان کماکان بایکوت می‌کنند و منطقه «ستیزه‌گری» صرف را نشان دادند. این راهبردهای سیاسی می‌تواند برای رژیم مایه خوشحالی و یا خشم را در برداشته باشد. هرگونه حمایت از روند اصلاح‌طلبی برای یک مرحله گذار در ایران, رژیم را خشمگین و هرگونه بایکوت محض بیهوده هم آن را خوشحال می‌کند. چیزی که در دوره قبل از انتخابات اثبات شد. البته حمایت به معنای حمایت از شخص نه بلکه یک جریان فکری برای گذار مقطعی به مراتب بالاتر. شاید اگر حمایتی سراسری از اصلاح‌طلبی هرچند کم‌سو هم می‌شد, وضعیت بسان اکنون حفقانی نمی‌شد. اما هم‌اکنون می‌توان گفت که بایکوت کردن انتخابات شاید برای نخستین‌بار یکی از صحیح‌ترین راهکارها باشد زیرا تنها اصولگرایان در صحنه مانده‌اند. باید دید و به نظاره‌ نشست که اپوزیسیون‌ شرق کردستان چه موضعی منطقی اتخاذ می‌کند.