رئیس سابق کمیته پیشگیری از شکنجه شورای اروپا (CPT)، مائورو پالما که ۳ بار با رهبر خلق کورد عبدالله اوجالان در زندان امرالی ملاقات کرده بود، در برنامه «منظرهای از اروپا» تلویزیون مدیا هابر شرکت کرد و به سوالات سرکان دمیرل پاسخ داد.
پروفسور مائورو پالما در ابتدای سخنان خود از منحصر به فرد بودن زندان امرالی صحبت کرد و گفت: «در چشمانداز زندانهای اروپا نمونهای از زندان امرالی وجود ندارد. تنها زندانی که بیش از همه در این زندان جزیره نگهداری شده است، عبدالله اوجالان است. سپس در نتیجه بازدیدهایمان به عنوان شورای اروپا، در CPT، به مقامات ترکیه اطلاع دادیم که این نوع انزوا نمیتواند برای مدت طولانی ادامه یابد.
نوع F در ترکیه زندانهای با امنیت بالا هستند. در حال حاضر ۴ زندانی به همراه اوجالان در امرالی هستند. با این حال، این وضعیت کارکتر استثنایی امرالی را از بین نمیبرد، زیرا خانوادهها و وکلا به ویژه در زمستان نمیتوانند به راحتی به امرالی برسند.
از آنجایی که امواج دریا بلند است، من شخصا با هلیکوپتر به امرالی رفتم. وضعیت امرالی به خودی خود یک مشکل است. از آنجایی که بازدید در روز خاصی از هفته است، چون امواج دریا زیاد بود یا به دلایل مختلف، در روز دیگری توانستیم به امرالی برویم. قبلاً گاهی یک هفته باید منتظر میماندیم.
همه این ویژگیها منجر به انزوای طولانی مدتی میشود که بر اساس معیارهای تعریف شده توسط شورای اروپا غیرقابل قبول است. افزایش تعداد زندانیان در امرالی از یک نفر به ۵ نفر تغییری در مسئولیت مسئولین در زمینه بهبود شرایط در امرالی ایجاد نمیکند.
عبدالله اوجالان در طول هفته تا حدودی با سایر زندانیان ارتباط برقرار میکند، اما بقیه اوقات در انزوا است. ارتباط محدود با سایر محکومان را نمیتوان اجتماعی شدن تعریف کرد. بر اساس استانداردهای زندان اروپا، که ترکیه نیز بخشی از آن است، ارتباط محدود با سایر محکومان تابعی از اجتماعی شدن نیست.
پروفسور پالما گفت: «زمانی که من در مقام ریاست بودم و به امرالی سفر کردم، دو یا سه موضوع خاص در رابطه با شرایط عبدالله اوجالان وجود داشت.
یکی از اینها، شرایط بازداشت عبدالله اوجالان، یعنی انزوای مطلق، غیرقابل قبول بود. همچنین در دیدار اول و دوم، وضعیت سلامت اوجالان از جمله مسائل مهم بود. برای مشخص شدن وضعیت سلامت اوجالان باید معاینات پزشکی و ملاقات با پزشکان مختلف انجام میشد.
موضوع مهم دیگر این بود که کارکنان زندان به هیچ وجه نمیتوانستند با عبدالله اوجالان صحبت کنند.
موضوع دیگر مسدود شدن حق عبدالله اوجالان از رادیو یا تلویزیون بود. آخرین باری که در سال ۲۰۱۲ به دیدار اوجالان رفتم، او تلویزیون نداشت. نمیدانم اکنون تلویزیون دارد یا نه. سایر زندانیان در زندان تلویزیون داشتند، اما او فقط یک رادیو با یک کانال داشت.»
زمان آن فرا رسیده است که شورای اروپا و CPT در مورد شرایط ارتباطی اوجالان موضعگیری منطقی نشان دهند
پروفسور مائورو پالما با بیان اینکه زمان آن فرا رسیده است که کمیته پیشگیری از شکنجه شورای اروپا (CPT) و سایر نهادهای شورای اروپا موضع مشخصی در مورد شرایط بازداشت اوجالان نشان دهند و در مورد نقش آزادی اوجالان در حل مسئله کوردستان صحبت کرد:
«در شرایط کنونی که جلسات با وکلا تحت کنترل شدید است، نقشآفرینی در حل مسئله کوردها در زندان آسان نیست.
به نظر من آزادی اوجالان میتواند نقش مهمی در حل مشکل داشته باشد. اما مردم نباید راه حل مسئله کوردها را فقط آزادی اوجالان ببینند. و به نظر من نقش اوجالان در این مورد کاملاً واضح است.
ما در مورد سیاست با او صحبت نکردیم، اما در اینجا من در مورد چیزهایی صحبت میکنم که محرمانه نیست. ما با اوجالان عمدتاً در مورد زندگی در زندان و مواردی از این دست صحبت کردیم.»
کمیتهی پیشگیری از شکنجه هنوز باید در موضوع اوجالان فعال باشد
رئیس سابق CPT با بیان اینکه زمانی را به یاد میآورد که CPT در پرونده عبدالله اوجالان نقش پررنگی داشت و گفت: «در سال ۲۰۰۸ یک مورد مسمومیت اوجالان وجود داشت که در دستور کار قرار گرفت. در آن زمان، CPT در آزمایشگاهها تحقیقات گستردهای روی نمونههای ارگانیک بهدستآمده از اوجالان انجام داده بود.
به گفته انگلیسیها، نقش CPT بیشتر در مورد اقناع اخلاقی است. یعنی تلاش میکند دولتها را متقاعد کند که تغییراتی ایجاد کنند.
ما نباید فراموش کنیم که زمانی که CPT در سال ١٩٨٩ روی کار آمد، وضعیت زندانها و بازداشتگاهها در ترکیه حتی بدتر از وضعیت فعلی بود.
پس CPT به جای تمرکز بر موقعیتهای مخاطرهآمیز تمایل به برداشتن گامهایی در جهت پیشرفت دارد. علاوه بر این، به نظر من CPT باید در مورد اوجالان فعالتر باشد.»
شرایط و ضوابطی که اوجالان در آن قرار دارد، غیرانسانی است و یک عمل تحقیر کردن است
پروفسور مائورو پالما درباره شرایط نگهداری اوجالان گفت: «انزوا یک وضعیت بسیار جدی است. ماده ۳ کنوانسیون اروپایی حقوق بشر شکنجه، سایر اعمال غیرانسانی و تحقیر را ممنوع میکند. این را باید به خاطر داشت. من موارد زیادی از شکنجه را دیدهام . بنابراین من این تعریف را با دقت به کار میبرم، شرایطی که عبدالله اوجالان در آن قرار دارد فراتر از شرایط انسانی است و اقدامی علیه کرامت انسانی است.
من این وضعیت را عملی فراتر از انسانیت میدانم. هم غیرانسانی است و هم تحقیرآمیز. فراتر از انسانیت است، زیرا رابطه را از بین میبرد.
انسانیت برقراری ارتباط و تبادل است. به همین دلیل است که شرایط اوجالان اقدامی فراتر از انسانیت است. در عین حال توهینآمیز است، زیرا منزوی شدن دائمی یک فرد نشان میدهد که به حیثیت آن فرد هتک حرمت میشود. به همین دلیل است که من شرایطی را که اوجالان در آن قرار دارد فراتر از انسانیت و اقدامی تحقیرآمیز میدانم.
کمپین آزادی مهم است
پروفسور مائورو پالما با توجه به کمپین بینالمللی «آزادی برای عبدالله اوجالان، راه حل سیاسی مسئله کورد» گفت: «این کمپین بسیار مهم است و به خوبی پیش میرود. با این حال، میتوانم بگویم که یک روند غیرجنگی برای به دست آوردن نتیجه ضروری است. هیچ جنگی در روند آزادی ماندلا در آفریقای جنوبی رخ نداد. تا زمانی که جنگ وجود دارد، کارزار عقب میماند.»
من خواستار آزادی اوجالان هستم، زیرا اوجالان نماینده حقیقت است
برای این سوال که «آیا شما به عنوان یک فرد خواهان آزادی اوجالان هستید؟» رئیس سابق CPT گفت: «بله، قطعاً میخواهم.»
به دلیل این درخواست پروفسور مائورو پالما گفت: «به نظر من اوجالان نماینده یک حقیقت است. من میتوانم به تحلیل او بپیوندم یا نه، اما به نظر من حقایق تاریخی این حق را دارند که آزادانه خود را بیان کنند.»
اروپا باید مسئولانه عمل کند
به عنوان آخرین پیام، پروفسور مائورو پالما گفت: «بیایید سعی کنیم تمام وضعیت مثبت منطقه را که من در مورد منطقه کوردستان که ۴ بخش است، صحبت میکنم، به نمایش بگذاریم و در سطح اروپا توافق کنیم. ما به عنوان اروپا باید این وضعیت مثبت را بشناسیم. وضعیت یکسان خواهد بود و در عین حال به آزادی اوجالان کمک میکند و میانجیگری و مذاکره را تضمین میکند.»
مائورو پالما کیست؟
مائورو پالما، حقوقدان و ریاضیدان مشهور ایتالیایی در حال حاضر رئیس نهاد میانجیگری ملی برای حقوق افراد محروم از آزادی و زندانیان در ایتالیا است. او همزمان به تدریس حقوق بشر و حقوق اروپا در دانشگاه روما تری میپردازد.
مائورو پالما که بین سالهای ۲۰۰۰ تا ۲۰۱۱ یکی از اعضای کمیته پیشگیری از شکنجه شورای اروپا (CPT) بود، بین سالهای ۲۰۰۷ تا ۲۰۱۱ ریاست CPT را بر عهده داشت.