رزان ساریجا وکیل مدافع رهبر خلق کورد در کنفرانس خبری امروز در ژنو به فرایند توطئه بین‌المللی ربودن رهبر خلق کورد در سال ١٩٩٩ و حصر شدید وی در زندان جزیره امرالی اشاره کرد و افزود که اوجالان به درازای ٢٣ سال به تنهایی در انزوا قرار داده شده است.
جمعیت حقوق بشر کوردها موسوم به "آی‌اچ‌دی" درباره وضعیت رهبر عبدالله اوجالان و زندانیان سیاسی در ترکیه یک برنامه دو روزه در سوئیس تدارک دیده است. در این زمینه امروز یک کنفرانس خبری در محل باشگاه خبرنگاران ژنو برگزار شد. فردا نیز گزارشی به نمایندگان پارلمان فدرال سوئیس ارائه می‌شود.
رزان ساریجا از وکلای رهبر اوجالان، رنگین ارگول، حقوقدان و جان‌فرانکو فاتورینی، نماینده دائم اتحادیه حقوقدانان آمریکا در سازمان ملل، شرکت کنندگان در نشست خبری امروز در باشگاه خبرنگاران ژنو سوئیس تحت عنوان "وضعیت زندانیان سیاسی در ترکیه" بودند.
رزان ساریجا به افزایش موارد مرگ مشکوک زندانیان در ترکیه اشاره کرد و گفت ١۶٠۵ بیمار در زندان‌های ترکیه محبوسند که وضعیت ۶٠۴ تن از آنان وخیم است.
او پس از اشاره به فرایند توطئه بین‌المللی ربودن رهبر خلق کورد در سال ١٩٩٩ به منزوی‌سازی وی در زندان جزیره امرالی پرداخت و گفت در حالی که همه زندانیان از حق ملاقات و تحمل حبس در بند عمومی برخوردارند، اوجالان سال‌هاست به تنهایی در انزوا قرار داده شده است.
او گفت در سایر زندان‌ها امکاناتی از قبیل رادیو، تلویزیون و مطبوعات وجود دارند اما در امرالی چهارده سال تلویزیون ممنوع بود، روزنامه‌ها گزینشی بودند و رادیو فقط بر موج یک رادیوی دولتی بود. نامه‌ها را اکثرا به اوجالان تحویل ندادند یا سانسور کردند. وی از سال ٢٠٢٠ تاکنون فقط موفق به یک تماس تلفنی با برادرش شده است.
او وضعیت امرالی را وحشتناک توصیف کرد و گفت ما وکلای اوجالان از سال ٢٠١١ تاکنون بیش از هزار بار برای دیدار با موکلمان به مراجع قضایی مراجعه کردیم اما فقط پنج بار مجوز ملاقات گرفتیم. آخرین بار در سال ٢٠١٩ و در پی اعتصاب غذای دسته جمعی و فشار افکار عمومی بود.
در خلال سال‌های ٢٠١٣ تا ٢٠١۵ در جریان فرایند مذاکرات صلح، پنج زندانی دیگر به امرالی منتقل شدند که پس از چند ماه دو تن از آنها را دوباره از امرالی خارج کردند. اکنون فقط اوجالان و سه موکل دیگرمان در امرالی بسر می‌برند.
آن سه زندانی در طول این هفت سال فقط سه بار موفق به ملاقات با خانواده خود شده‌اند. سال ٢٠١١ برای لغو ممنوعیت ملاقات‌ها به دادگاه حقوق بشر اروپا مراجعه کردیم اما تا سال ٢٠١٩ موفق به هیچ دیداری در امرالی نشدیم.
وکیل رهبر اوجالان به عدم اقدام عملی دادگاه حقوق بشر اروپا و سازمان منع شكنجه اروپا موسوم به سی‌پی‌تی برای وادار کردن دولت ترکیه به تغییر این وضعیت علیرغم دریافت گزارش‌های مستند از منزوی‌سازی و شکنجه در امرالی انتقاد کرد و گفت قانون‌شکنی هم‌اکنون نیز ادامه دارد. آخرین بار در ٢۵ مارس ٢٠٢١ اوجالان یک تماس تلفنی کوتاه برقرار کرد. از آنزمان تاکنون هیچ اطلاعی از اوجالان به دست نمی‌آید. هر هفته به دادستانی و مدیریت زندان مراجعه می‌کنیم اما مراجعتمان بی‌جواب مانده‌اند. سازمان‌های حقوق بشری می‌باید در این‌باره به وظایف خود عمل کنند.
