«تا زمانی که آنان در اعتصاب غذا باشند، ما آرام نمیگیریم»
عفیفه کارتال که پسر زندانیاش در اعتصاب غذاست و خودش نیز در تحصن دادخواهی است چنین گفت: «در شرایطی که فرزندان ما در زندان در اعتصاب غذا هستند، ما چگونه میتوانیم در منازل خود آرام بنشینیم؟»
عفیفه کارتال که پسر زندانیاش در اعتصاب غذاست و خودش نیز در تحصن دادخواهی است چنین گفت: «در شرایطی که فرزندان ما در زندان در اعتصاب غذا هستند، ما چگونه میتوانیم در منازل خود آرام بنشینیم؟»
عفیفه کارتال مادر زندانی محمد کارتال که در اعتصاب غذا بهسر میبرد، گفت: «تا انزوا پایان نیابد، فرزندانمان دست از اعتصاب غذا نخواهند کشید.»
محمد کارتال که در زندان فوق امنیتی آنتالیا در زندان انفرادی دست به اعتصاب غذا زده، در سال ۲۰۱۷ با ادعای "عضویت در حزب" در منزلش در آمد دستگیر شد. عفیفه کارتال مادر محمد با خبرگزاری فرات صحبت کرده و گفت: «روز عید پسر مرا گرفته و به زندان انداختند. در زمان یورش به منزلمان بر سر من اسلحه گذاشته و همسرم را تهدید کردند. پسرم ۶ سال است بهدلیل اظهارات یک نفر دیگر زندانی شده است.»
«ما خواهان پایانیافتن انزوای امرالی هستیم»
کارتال اظهار داشت؛ زمانی که اعتصاب غذا آغاز شد، او با تلفن با پسرش صحبت کرده و افزود: «من به وی گفتم که برای دفاع از آنان دست به "تحصن دادخواهی" زدهایم. خیلی خوشحال شد. از تحصنمان حمایت کرده و به ما تبریک گفت. من هم به همه زندانیانی که در این اعتصاب غذا شرکت دارند تبریک گفتم و حمایت خود را از آنان اعلام کردم. روحیهاش بالا بود. تا انزوا پایان نیابد، فرزندانمان دست از اعتصاب غذا نخواهند کشید. آنان در یک چهاردیواری محبوسند و ما نیز در میادین مبارزه را ادامه میدهیم. ما از درخواست برحق آنان حمایت میکنیم. از همه خانوادههای میهندوست میخواهیم تا از پایان انزوای امرالی و اعتصاب غذای فرزندانمان حمایت کنند.»
«تا زمانی که اعتصاب غذا پایان نیابد، تحصن نیز ادامه خواهد یافت»
کارتال اعلام داشت تا زمانی که انزوای تحمیلی بر رهبر خلق کورد عبدالله اوجالان پایان یابد، آنان به مبارزات خود ادامه خواهند داد و افزود: «تا وقتی که انزوای رهبر آپو الغا نشود، انزوای فرزندان ما نیز ادامه خواهد یافت. تاز وقتی فرزندانمان در اعتصاب غذا باشند؛ تحصن دادخواهی ما نیز ادامه خواهد یافت. من بیمارم، سه بار تحت آنژیوگرافی قرار گرفتهام، با وجود این برای حمایت از فرزندانمان اینجایم و کوتاه نمیآیم. تا زمانی که فرزندان ما در زندانها در اعتصاب غذا باشند، من آرام نخواهم گرفت. در چنین شرایطی چگونه میتوانیم در منازل خود آرام بنشینیم؟ ما میخواهیم فرزندانمان بهسلامت از زندان آزاد شوند. بسیار با خشونت با ما رفتار کردند و این ناعدالتی را نمیپذیریم.»