درخواست آزادی رهبر خلق کورد، عبدالله اوجالان در سال ۲۰۲۱ در ده‌ها کشور جهان، با حمایت‌های اجتماعی به مبارزه‌ای جهانی تبدیل شد. سندیکای کارگران، نهادهای جامعه مدنی، سازمانهای جوانان و زنان، نمایندکان، هنرمندان، نویسندگان برای آزادی فیزیکی رهبر خلق کورد فریاد زدند «زمان آزادی فرا رسیده است». این درخواست‌ها در صفحات بسیاری از تبلیغات روزنامه‌ها بازتاب یافت که آزادی اوجالان برای صلح، دمکراسی و برابری و آزادی خلق‌ها خاورمیانه چه معنای مهمی دارد.

آغاز مبارزات سال ۲۰۲۱ برای آزادی فیزیکی رهبر خلق کورد در آفریقای جنوبی، میهن نلسون ماندلا رقم خورد. این کارزار از اروپا به آمریکا سرایت کرده و در آفریقا و استرالیا هم گسترش پیدا کرد. چنین وضعیتی حمایت‌های معنوی فراوان و مهمی را به کارزار آزادی به اوجالان داد. زیرا آفریقای جنوبی میهن و محل مبارزات نلسون ماندلا بود. ماندلا هم ۲۷ سال در زندان رژیم آپارتایدی آفریقای جنوبی زندانی بود و بعد از راه اندازی کارزارهای بین‌المللی گسترده، ماندلا از زندان آزاد شده بود.

در ۱۱ ژانویه گروه مبارزات کورد در آفریقای جنوبی KHRAG و کنفدراسیون سندیکاهای آفریقای جنوبی COSATU کارزاری را راه‌اندازی کردند. عنوان این کارزرار «زمان برقراری صلحی عادلانه برای ترکیه و آزادی برای اوجالان فرا رسیده است»، بود. هدف از آغاز این کارزار این بود که سازمان ملل متحد هم وارد عمل شده و در همین رابطه نامه‌ای به انتونیو گوتروش، دبیرکل سازمان ملل متحد نوشته شد. در این نامه خواسته شده بود که در مقابل انزوای تشدید شده علیه امرالی، لازم است که کمیته منع شکنجه سازمان ملل متحد CAT و کمیته منع شکنجه اتحادیه اروپا CPT سریعا وارد عمل شوند. در این نامه اعلام شده بود که لازم است که قواعد حقوقی مانند نلسون ماندلا برای رهبر خلق کورد هم عملی شوند.

چند روز بعد از آغاز تلاش‌های در آفریقای جنوبی، اتحادیه وکلای حقوق بشر دمکراسی جهانی ELDH، نشست جهان نوین NWS و ائتلاف دفاع از حق و آزادی بین‌المللی AIDL، اعلام نمودند که از این کارزار حمایت می‌کنند. باسک‌ها، بلژیک، بلغارستان، آلمان، انگلستان، فرانسه، یونان، ترکیه، ایتالیا، مقدونیه، روسیه، صربستان، سویس، اسپانیا و اکراین همگی از جمله کشورهایی عضو اتحادیه وکلای حقوق بشر دمکراسی جهانی هستند. نشست جهان نوین هم در سطح جهانی مبارزات و تلاش‌های سیاسی و هنری را پیگیری می‌کند.

فراخوان بسیاری از شخصیت‌های شهیر جهانی

در بیست و دومین سالگرد توطئه بین‌المللی ۱۵ فوریه صدها شخصیت، روزنامه‌نگار و نویسنده در سطح جهانی بیانیه‌ای را با عنوان «آزادی برای اوجالان» منتشر کردند. ژانت بیهل نویسنده و روزنامه نگار آمریکایی، لئون روسلون نویسنده و ترانه خوان، دیوید رویس موزیسین و نویسنده، آتیا سن گوپتا سناریست، جاناتان چادویسک گرافیست و بسیاری دیگر اعلام کردند که به انتشار چنین بیانیه‌ای افتخار می‌کنند. در این فراخوان اعلام شد که رهبر خلق کورد، عبدالله اوجالان در میان جنبش مدرن کوردی، آغاز کننده رنسانس فرهنگ کوردی بوده و ضمن اشاره به این مسئله، اعلام نمودند که بیش از ۲۰ سال است که در زندان به سر می‌برد و لازم است که آزاد شود.

در همان روزها، در باشور کوردستان هم بیانیه‌ای منتشر شد. کمیته آزادی برای اوجالان، که حداقل ۱۲۵۰ روشنفکر کوردستانی و عربی در باشور کوردستان در آن عضویت دارند، اعلام کردند که از این کارزار حمایت می‌کنند. این کارزار در ۱۵ فوریه ۲۰۲۱ به اهداف از پیش تعیین شده خود دست یافته و روشنفکران کورد و عرب به مدت ۸ روز، ۸ هزار امضا برای حمایت از وی و درخواست برای آزادی وی از زندان جمع‌آوری کردند.

میلیون‌ها هاشتاگ در سی کشور جهان

در سالروز آغاز توطئه بین‌المللی در ۹ اکتبر، کارزاری در رسانه‌های دیجیتالی با عنوان «آزادی برای اوجالان» شکل گرفت. این کارزار به عنوان یکی از منسجم‌ترین کارزارهای سال ۲۰۲۱ برای آزادی جسمی اوجالان، برای جلب توجه به وضعیت سلامتی و امنیت وی در سطح جهانی بود. مجلس رسانه‌های دیجیتال کوردستان، کارزار هاشتاگ را با نام #FreedomForOcalanNow را آغاز کرد. در بسیاری از کشورهای جهان و خاورمیانه با بسیاری از زبانها، صدها هزار نفر در این کارزار مشارکت کردند.

ظرف چند ساعت این هاشتاگ و این کارزار بیشترین میزان به اشتراک گذاری و مشارکت را به خود دید، و حداقل در سی کشور جهان در شبکه‌های اجتماعی فیسبوک، تویتر و اینستاگرام میلیون‌ها نفر همزمان آزادی اوجالان را فریاد زدند. علیرغم اینکه برخی از پلتفرم‌های اجتماعی این کارزار را ممنوع ساخته بودند، کارزار سه روز ادامه پیدا کرد. دانشگاهیان، نویسندگان، سیاستمدران، سندیکاها، مدافعان حقوق بشر، نمایندگان، احزاب سیاسی و بسیاری دیگر از نمایندگان بخش‌های مختلف اجتماعی، با هاشتاگ آزادی برای عبداله اوجالان، بر لزوم آزادی وی تاکید کردند. از استرالیا تا هندوستان، مصر و مالزی، و بسیاری از کشورهای دیگر، سیاستمداران و نویسندگان از این کارزار حمایت کردند.

گسترش درخواست آزادی برای اوجالان در هر چهار سوی جهان

بدون شک مبارزه برای آزادی جسمی رهبر خلق کورد، عبدالله اوجالان، تنها در شبکه‌های اجتماعی مجازی پیگیری نشد. در سال ۲۰۲۱ هر روز در اروپا و بسیاری از کشورهای جهان، کارزار، تظاهرات و آکسیون‌های مختللف انجام شده‌اند. نهادهای جامعه مدنی، سندیکاها، از شخصیت‌های شهیر کشورهای خود برای این آکسیون‌ها دعوت به عمل آوردند. پانورامای این فعالیت‌ها در کشورهای مختلف جهان را می‌توان به طور خلاصه بدین شرح توصیف کرد:

بریتانیا: کشورهای مشترک المنافع و بریتانیا از جمله بخشهایی از جهان بودند که بیشترین تلاش‌ها و مبارزات در آنجا سازماندهی شدند. بزرگترین سندیکای بریتانیا با عنوان Unite The Union  و  GMBدر آپریل سال ۲۰۱۶ کارزار آزادی برای اوجالان را آغاز کردند. این سندیکا یک میلیون و پانصد هزار عضو و سندیکای GMB ۷۰۰ هزار عضو دارند. این سندیکا، بزرگترین سندیکای کشورهای مشترک المنافع است. در سال ۲۰۲۱ این کارزار نه تنها در پادشاهی ممالک مشترک المنافع بریتانیا، بلکه در تمام جهان بازتاب بسیار گسترده‌ای پیدا کرد و بسیاری از سندیکاها و نهادهای جامعه مدنی از این کارزار حمایت کردند.

تونی بورکه دبیرکل سندیکای Unite The Unione در ماه مارس سال ۲۰۲۱ اعلام نمود که این کارزار را گسترش داده و در این باره اعلام کرد که اوجالان در این جزیره، تنها گذاشته نمی‌شود. در ماه اکتبر آزادی رهبر خلق کورد، عبدالله اوجالان به یکی از دستور کارهای کنفرانس سندیکاهای انگلستان و ایرلند شمالی تبدیل شد که نمایندگی ۷۰۰ انجمن را بر عهده داشت. تمام نمایندگان این نهادها و سندیکاها به عنوان همبستگی با اوجالان، با قرائت نام وی در این کنفرانس بپا خاسته و حمایت خود را از وی نشان دادند. این سندیکا در نشست خود مسائل و مشکلات بین‌المللی را مورد بحث و بررسی قرار داد. این نشست با پیام همبستگی با کورد آغاز شد. دبیرکل این کنفرانس، خانم شارون گراهام هم پلاکاردی را درست گرفته بود.

وضعیت رهبر خلق کورد در کنفرانس سالانه حزب کارگر که حزب اصلی اپوزیسیون به شمار می‌رود در دستور کار قرار گرفت. این کنفرانس در ۲۸ سپتامبر در شهر برایتون برگزار شد و نشستی برای اعلام فراخوانی برای آزادی رهبر خلق کورد برگزار شد. سیمون دوبینز ریاست مشترک کارزار آزادی برای اوجالان آن را برگذار کرد. بارونز کریستین بلورز، نماینده و ریاست گروه دوستی با کورد پارلمان، لوید راس مویل، کریس هزارد نماینده شین فین در پارلمان، الیف ساریجان ریاست مشترک مجلس خلق در بریتانیا و هشیار اوزسوی نماینده حزب دمکراتیک خلق‌ها در این نشست سخنرانی کردند. سخنرانان در مورد قتل‌عام کوردها توسط رژیم ترک سخنرانی کرده و اعلام نمودند که تا زمانیکه عبدالله اوجالان آزاد نشود، صلح، دمکراسی و آزادی در منطقه تحقق پیدا نمی‌کند.

سندیکاها در دوره‌های مختلف سال ۲۰۲۱ آگهی‌های تمام صفحه‌ای را در روزنامه‌های Newham Recorder، Saffron Walden Reporter، Inlington Hackney Gazette، Hucknall Dispatch،  The Gazette، The Guardian، Advertiser، Rasen Mail، Sunderlan Cho، Sleaford Standard، Visitor، The News Courier و  The Bucks Beraldمنتشر کردند. در این آگهی‌ها گفته شد که زمان آن رسیده است که انزوای ضد بشری بر عبدالله اوجالان خاتمه پیدا کرده و اسارت ۲۰ ساله وی به پایان برسد.

ایتالیا: در سال ۲۰۲۱ همراه با انگلستان، کشوری که مطالبه آزادی اوجالان را به گونه‌ای وسیع و سازماندهی شده خواستار شد، ایتالیا بود. گروه‌های چپ گرا، دمکرات و انقلابی ایتالیا حمایت‌های قدرتمندانه‌ای را از رهبر خلق کورد به عمل آوردند. سازمان فرهنگی چپگرای ضد فاشیستی ARCI در نشست شورای ملی خود اعلام کرد که باید از این کارزار بین‌المللی آزادی برای رهبر خلق کورد عبداله اوجالان حمایت شود. ARCI که در ایتالیا یک میلیون عضو و ۴۴۰۰ سازمان و شعبه دارد، در نشست شورای ملی اعلام کرد که برای آزادی کوردستان و رهبر خلق کورد فعالیت و مبارزه می‌کند. ARCI در مقابل فرهنگ سرمایه‌داری، از سوی ضد فاشیست‌ها و نیروهای چپ‌گرا در ۲۶ مه ۱۹۵۷ به عنوان یک سازمان جامعه مدنی تاسیس شده است. غیر از حوزه‌های فرهنگی، این سازمان در حوزه‌های اجتماعی و سیاسی هم فعالیت می‌کند.

به همان شیوه، در نیمه نخست سال، سندیکاهای ایتالیایی اعلام کردند که آنها هم به کارزار آزادی برای عبدالله اوجالان می‌پیوندند. سندیکاهای ایتالیایی COBAS،  CUBو UNICOBAS در نیمه نخست سال اعلام کردند که به کارزار آزادی برای اوجالان پیوسته‌اند. COBAS،  CUBو UNICOBAS به منظور اعلام حمایت از کارزار فرارسیدن زمان آزادی، نامه‌ای را به سازمان ملل متحد فرستادند. زمانیکه این نامه به سازمان ملل متحد رسید، مدرسه خلقی آنتونیو گرامشی، مجله IL Bene و سندیکای معلمان COBAS ساردینیا هم اعلام کردند که به کارزار آزادی برای رهبر خلق کورد، عبدالله اوجالان می‌پیوندند.

۷۴ استاد دانشگاه و استادیار در شورای دانشگاهی و دانشگده علوم سیاسی و اجتماعی دانشگاه کالابرای از این کارزار حمابت کردند. جامعه دانشگاهی در بیانیه مشترک خود اعلام نمود که رهبر خلق کورد دیر توانست پناهندگی سیاسی را در کشور ما بدست بیاورد، و اکنون ۲۲ سال است که در جزیره امرالی در ترکیه در زندانی با تدابیر امنیتی سنگین، در انزوا به سر می‌برد. متاسفانه نهادهای بین‌المللی اساسی‌ترین ابعاد حقوق بشر را برای عبدالله اوجالان به رسمیت نمی‌شناسند.

در سال ۲۰۲۱ شهرداری رند در منطقه کالابریای ایتالیا اعلام نمود که حق شهروندی افتخاری را به رهبر خلق کورد، عبدالله اوجالان می‌دهد. مارسیلو ماندا شهردار رندی، در ۳ آپریل در مجلس شهرداری این شهر سخنرانی کرده و برای اعطای مقام شهروندی افتخاری به رهبر خلق کورد، عبدالله اوجالان، اظهار داشت: با چنین تصمیمی ما خواستیم توجهات را به اهمیت حقوق بشر جلب کنیم. از نظر ما جالب توجه است که به این مسئله توجه شود که در ترکیه، حقوق بشر مراعات نمی‌شود.

در ۱۱ فوریه روزنامه‌ی المانیفستو در آگهی بزرگ تمام صفحه‌ای، برای آزادی رهبر خلق کورد، عبدالله اوجالان منتشر شد. کمیته زمان آزادی اوجالان فرا رسیده است، شبکه کمیته‌های دوستی کوردستان و ایتالیا و دفتر اطلاع‌رسانی ایتالیا کوردستان در این رابطه بیانیه‌های خود را منتشر کردند. لوموند دیپلماتیک که با بسیاری از زبانهای جهان، ماهانه منتشر می‌شود، در شماره ایتالیایی خود با آگهی بزرگی بار دیگر افکار عمومی ایتالیا را به مسئله آزادی رهبر خلق کورد معطوف نمود.

آلمان: کارزار زمان آزادی فرا رسیده است، عدالت برای ترکیه، آزادی برای اوجالان، که نخست در نتیجه همکاری کوردهای افریقای جنوبی KHRAG و کنفدراسیون سندیکاهای آفریقای جنوبی COSATU آغاز شده بود، و با حمایت سندیکاهای بریتانیا هم روبرو شده بود، در آلمان هم با حمایت و پشتیبانی گروهای چپ گرا، دمکراتیک مواجه شد. در ماه فوریه مجلس خلق تامیل عیلام، کنگره آمریکای لاتین، آلمان Basta Netzwerk و ۱۰ سازمان و نهاد دیگر اعلام کردند که به کارزار KHRAG و  COSATU می‌پیوندند.

در همان روزها، ۱۷ سازمان و نهاد دیگر هم اعلام کردند که زمان آن رسیده است که بر ای ایجاد صلحی عادلانه در ترکیه و آزادی اوجالان، آنها از کارزار آغاز شده در آفریقای جنوبی حمایت می‌کنند. سازمان‌های جوانان سبز که شرکای دولت جدید آلمان هم در ان حضور دارند، در این کارزار حضور پیدا کردند.  بعد از مدتی اعضای گروه Interventionistische Linke که در ۳۳ شهر آلمان سازماندهی شده‌اند با انتشار بیانیه‌ای اعلام کردند که به این کارزار می‌پیوندند.

سازمان Rote Hilfe که در ۴۰ شهر آلمان سازماندهی شده است و همچنین سازمان جوانان ایالت‌های NRW و هامبورگ حزب سبز با نام Grune Jugend و سازمان Seebrucke که با حمایت از پناهندگان شناخته شده است، از این کارزار اعلام حمایت کردند. این حمایت‌های وسیع نشان داد که درخواست آزادی برای اوجالان از سوی بسیاری از بخش‌های اجتماعی تاکید می‌شود. در روزنامه Junge Welt که روزنامه روزانه آلمان به شمار می‌رود، با درج آگهی یک صفحه‌ای از کارزار سندیکاهای انگلستان حمایت به عمل آورده بود.

نظریه ملت دمکراتیک و کنفدرالیسم دمکراتیک، خودمدیریتی دمکراتیک که از سوی رهبر خلق کورد عبدالله اوجالان مطرح شده‌اند، در دانشگاه پوتسدام تدریس می‌شوند. تصمیم گرفته شد که نظریه ملت دمکراتیک و کنفدرالیسم دموکراتیک و خودمدیریتی دمکراتیک رهبر خلق کورد، عبدالله اوجالان، در چهارچوب درس سمینارهایی از فلسفه آنارشیستی، مفهوم اکولوژی اجتماعی مورای بوکچین تدریس شود. این دوره با مشارکت ۲۵ دانشجو در ترم زمستانه برگزار می‌شود.

سوئد: در کشورهای اسکاندیناوی هم حمایتها برای آزادی رهبر خلق کورد ادامه پیدا کردند. تشکیلات مرکزی کارگران سوئد SAC در سالگرد توطئه بین‌المللی علیه رهبر خلق کورد، بیانیه‌ای را صادر کرده و اعلام نمودند که برای تحقق آزادی، عدالت و صلح، باید رهبر خلق کورد آزاد شود. SAC که از جمله سندیکاهای رادیکال کارگری است، به نمایندگی از دبیرکل این سندیکا، اریک بونک، بیانیه‌ای را در این باره صادر کرد. بونک در پیامی ویدیویی در شبکه‌های اجتماعی اعلام کرد که مسئله کورد تنها بر ترکیه تاثیرگذار نبوده و بر کشورهای ایران، عراق و سوریه هم تاثیر داشته و مسئله کورد در خاورمیانه یکی از بزرگترین مسائل و مشکلات خاورمیانه است.

غیر از کوردستانیان، هنرمندان و سیاستمداران سوئدی هم به آنتونیو گوتروش نامه ارسال کرده و خواهان آزادی رهبر کورد، عبدالله اوجالان شدند. دانیل ریازات نماینده جزب چپ و بازیگر تئاتر، کمال گورگو هم نامه‌هایی را به گوتروش ارسال کردند. دانیل ریازات نماینده حزب چپ در پارلمان این کشور سخنرانی کرده و شرایط اوجالان را به شرایط زندان نلسون ماندلا تشبیه کرد.

فنلاند: در فنلاند هم جنبش جوانان چپ‌گرا Vasemmistonuorte اعلام نمود که به کارزار آزادی اوجالان می‌پیوندد. هنریک ژاکولا دبیرکل جنبش جوانان چپ‌گرا هم نامه‌ای به گوتروش دبیرکل سازمام ملل متحد ارسال کرد. این جنبش که برای ارزش‌های سوسیالیستی، دمکراسی و فمینیسم، اکولوژیک سرخ و انترناسیونالیسم مبارزه می‌کند، در ۱۹ منطقه فنلاند سازماندهی شده است.

نروژ: در این کشور هم حزب سرخ نروژ، جوانان سرخ Changmaker و سازمان‌های حمایت از کوردستان و بسیاری از سازمان‌های دیگر از کارزار آزادی برای اوجالان حمایت کردند. سازمان‌های نروژی اعلام کردند که آنها هم به کارزار آفریقای جنوبی برای آزادی اوجالان می‌پیوندند و از دبیرکل سازمان متحد درخواست کردند برای آزادی اوجالان گام بردارد.

دانمارک: در دانمارک هم درخواست آزادی رهبر خلق کورد، عبدالله اوجالان در مقیاس گسترده‌ای در افکار عمومی این کشور بازتاب پیدا کرد. آگهی‌ها در روزنامه ملی اصلی این کشور با نام Politikine منتشر شد. در این آگهی گفته‌های اوجالان برای آزادی زنان و جامعه منتشر شده بودند: تا زمانیکه زن آزاد نشود، جامعه آزاد نمی‌شود. روزنامه Politikine از سوی منسجم‌ترین و قدرتمندترین گروه رسانه‌ای این کشور با نام JP/Politikens چاپ می‌شود و خوانندگان بسیاری دارد.

در روزنامه Jyllands-Postene که در دانمارک از تیراژ وسیعی برخوردار است، در ۹ اکتبر به مناسبت سالگرد آغاز توطئه بین‌المللی علیه رهبر خلق کورد اگهی تمام صفحه‌ای منتشر شده و در آن شعار «آزادی برای اوجالان» نقش بست. در این آگهی ضمن اشاره به انزوای تحمیل شده بر رهبر خلق کورد اعلام شد که باید برای آزادی رهبر خلق کورد، تلاش‌های بیشتری صورت گرفته و از دولت دانمارک خواسته شد که در روند دمکراتیک کردن ترکیه، دانمارک نقش فعالتری را ایفا کند. روزنامه Informatione هم خواستار آزادی رهبر خلق کورد شده و نسبت به اقدامات دولت ترک اعلام نارضایتی شد.

سوئیس: فلمان ریل لاورنس (Fehlmann Rielle Laurence) نماینده سوئیس در پارلمان این کشور، در ۵ مه لایحه‌ای را برای لغو انزوای تحمیل شده بر رهبر خلق کورد عبدالله اوجالان به مجلس فدرال این کشور پیشنهاد کرد. شماری از نمایندگان پارلمان این کشور با اسامی Crottaz Brigitte Dandres, Christian de la Reusille, Denis Fridez, Pierre-Alain Friedl, Claudia Funiciello, Tamara Gysi, Barbara Locher, Benguerel Sandra, Marti Min Li Molina, Fabian Munz, Martina Pillier Carrard, Valerie Prezioso Batou Stefania, Plut Jon, Schneider Schutel Ursula این لایحه را امضا کردند و از حکومت برن درخواست کردند که نسبت به این مسئله اقدام کند. کارزار آزادی برای اوجالان در این کشور هم مانند بسیاری از کشورهای دیگر جهان در رسانه‌های این کشور مورد توجه قرار گرفت. در روزنامه کارگران که سندیکای Unia آن را منتشر می‌کند، آگهی آزادی برای اوجالان منتشر شد. این سندکا ۱۶ فدراسیون و ۳۸۰ هزار عضو دارد. روزنامه با سه زبان منتشر می‌شود و از طرق پست به دست اعضای مختلف ان در کانتون‌های سوئیس می‌رسد. مجله Gauchehebdo هم کارزار آزادی برای رهبر خلق کورد، عبدالله اوجالان را به عنوان آگهی-خبر مورد بازتاب قرار داد.

فرانسه: روزنامه منطقه مارسی فرانسه که از زمان اشغال فرانسه توسط آلمان از سوی مبارزان فرانسوی چاپ و منتشر می‌شد با تیتر یک صفحه‌ای خود خواهان آزادی رهبر خلق کورد شد. روزنامه تصویر یک صفحه‌ای رهبر آپو را در تیتر صفحه اول قرار داده و در چهار صفحه به او می‌پردازد. در شماره ویژه‌ای با عنوان داستان ماندلای کورد، مسئولان سیاسی منطقه، انجمن‌ها و اشخاص انتخابی این منطقه خواهان آزادی اوجالان شدند. مصاحبه با ایوب دورو با عنوان 'افکار اوجالان مرزها را در می‌نوردد'، 'چرا باید پ.ک.ک از لیست سازمانهای تروریستی حذف شود'، 'نسل اوجالان بسیج جوانانی که خواهان دست یابی به راه حلی سیاسی برای کوردستان هستند'، 'آزادی ما و انها به همدیگر وابسته است' از جمله مطالبی بودند که در این شماره برای جلب توجه جامعه فرانسه در این مجله درج شد.

استرالیا: در روزهای نخست سال در روزنامه Syndey Morning Herald کارزاری برای آزادی رهبر خلق کورد اعلام شد. با تیتر «زمان آزادی رهبر خلق کورد و صلح برای کوردستان فرا رسیده است»، اطلاعیه‌ای منتشر شد. در این اطلاعیه تصویر سندیکالیست‌های انگلیسی که پوسترهای رهبر خلق کورد را در دست داشتند، منتشر شد. روزنامه Syndey Morning Herald روزانه ۱۱ میلیون خواننده دارد. ۱۰ میلیون و ۷۰۱ هزار خواننده به صورت مجازی این روزنامه را مطالعه می‌کند. ۱ میلیون و پانصد هزار نسخه کاغذی از این روزنامه هم در سطح استرالیا توزیع می‌شود.

با پشقدم شدن فدراسیون جامعه دمکراتیک کورد در استرالیا DKTF و امنتسی اینترنشنال در پارلمان فدرال استرالیا، حزب لیبرال، حزب کارگر، حزب سبز، سناتورها و نمایندگان مستقل نشست‌های متعددی در این زمینه برگزار شد. به نمایندگی از DKTF چهار نفر در این نشست‌ها حضور پیدا کرده و وضعیت رهبر خلق کورد عبدالله اوجالان را مورد بحث و بررسی قرار دادند. پیتر خلیل نماینده ملبورن در پارلمان اعلام کرد که نگرانی‌ها در مورد وضعیت عبدالله اوجالان در دستور کار این حزب و پارلمان قرار گرفته و همکارانشان در اروپا را هم از این نگرانیها مطلع نموده‌اند.

غنا: اتحادیه پروژه‌های اجتماعی خلاق ACCP در کشور آفریقایی غنا هم با ارسال نامه‌ای به کارزار بین‌المللی آزادی برای اوجالان و لغو انزوای تحمیل شده بر وی پیوست. جان نان یاو اوکیار، ریاست ACCP به نمایندگی از سازمان متبوع خود نامه‌ای را به دبیرکل سازمان ملل متحد، آنتونی گوترش ارسال و اعلام کرد که اوجالان نماینده مشروع خلق کورد بوده و در مقابل سرکوب‌های دولت ترک، نماینده خلق چندین میلیونی کورد به شمار می‌رود. اتحادیه پروژه‌های اجتماعی خلاق ACCP در سال ۲۰۰۸ در کشور غنا تاسیس و از سال ۲۰۱۳ به بعد، در شورای اقتصاد و اجتماعی ECOSOC سازمان ملل متحد عضویت دارد.

اکوادور: آثار رهبر خلق کورد در کیتو پایتخت اکوادور در نمایشگاه کتاب این کشور عرضه شده است. هر سال ۱۰ انتشاراتی در این نمایشگاه سه روزه شرکت می‌کنند. نمایشگاه سال جاری در زیر باران بهاری در مرکز فرهنگی ال اوترو برگزار شد. غیر از آثار رهبر خلق کورد، اثر ساکنیه جانسز «زندگیم سراسر مبارزه بود»، هم در نمایشگاه عرضه شد. در مرکز فرهنگی که این نمایشگاه در آن برگزار شد، پلاکاردهایی در رابطه با تحمیل انزوا بر امرالی و درخواست برای آزادی رهبر خلق کورد هم نصب شده بودند.

فردا: تشدید انزوا در سال ٢٠٢١، گسترش مبارزه در سرتاسر جهان (۴)