هشتادمین نشست کمیته مبارزه با شکنجه سازمان ملل متحد در ژنو ادامه دارد. پس از ارائه سخنرانی از سوی مائده نائوکو، گزارشگر ویژه سازمان ملل متحد علیه شکنجه، که در چارچوب جلسات در مورد انزوای تحمیلی بر رهبر خلق کورد عبدالله اوجالان صحبت کرد، فاتح گونگور معاون مدیر کل زندانها و بازداشتگاهها، که به نمایندگی از ترکیه سخنرانی کرد، در پاسخ به سوالاتی در مورد انزوا در امرالی، گفت که وضعیت انزوا وجود ندارد و مدعی شد که ملاقاتها به دلیل «مجازات انضباطی» داده شده به زندانیان ممنوع شده است.
ابراهیم بیلمز یکی از وکلای دفتر حقوقی سده با بیان اینکه این احکام به صورت غیرقانونی صادر شده است، گفت: «آنها به ما وکلا در مورد مجازاتهای داده شده اطلاع نمیدهند. دلیل مجازاتهای داده شده را در گزارشات سیپیتی میتوان دید. این واقعیت که زندانیان ۴۵ دقیقه در زمین ورزشی ورزش کردند و در ۱۵ دقیقه پایانی قدم زده و صحبت کردهاند، دلیلی برای مجازات محسوب شده است. آنها در امرالی با اعمال انزوا از طریق صدور مجازات با ارائه دلایل و توجیهات غیرمنطقی به عنوان سرپوشی برای نفی انزوا استفاده میکنند.
«وقتی موضوع امرالی باشد، قانون کار نمیکند»
وکیل دادگستری با بیان اینکه ممنوعیت ملاقات با وکلا هر ۶ ماه یکبار توسط قوه قضائیه اجرا میشود و هدف از مجازاتهای انضباطی علیه رهبر خلق کورد عبدالله اوجالان و سایر زندانیان جلوگیری از ملاقات با خانواده است. بیلمز در خصوص ادعای عدم اعتراض به مجازات انضباطی بیان کرد:
«مجازات انضباطی هم برای آقای اوجالان و هم برای سایر زندانیان در امرالی به طور منظم هر سه ماه یکبار صادر میشود. کاری که آنها انجام دادهاند خلاف قانون و قانون جزا است. مجازات انضباطی را نمیتوان به این صورت بیوقفه صادر کرد. موکلان ما بارها و بارها به احکام صادره اعتراض کردهاند. همانطور که میدانیم وقتی موضوع امرالی باشد، قانون به هیچ نحوی کار نمیکند. در مورد این اعتراضات هیچ نتیجه مثبتی دریافت نشده است. بعنوان وکلا در هیچ یک از درخواستهای ما به مدت ۲۵ سال است انجام میدهیم، نتیجه مثبتی از قوه قضاییه ترکیه دریافت نکردهایم. بنابراین ممکن است موکلین ما به خاطر از دست دادن اعتماد به هیئتهای نظارت و دادگاهها، به خاطر اینکه دستگاه قضایی در مورد آنها کار نمیکند، به خاطر اینکه فکر میکنند نتیجه همان خواهد بود، از درخواست خودداری میکنند. متاسفانه در حال حاضر نمیتوانیم این را تایید کنیم.»
«ما از گزارشهای سیپیتی از دلایل مجازات مطلع میشویم»
ابراهیم بیلمز با تاکید بر اینکه تصمیمات مستدل در خصوص احکام به وکلا ابلاغ نشده است، خاطرنشان کرد: «با وجود همه این موارد، آنها مرتباً با محاسبه بازههای زمانی پیشبینی شده اعتراض کردهاند. وی با بیان اینکه از طریق گزارشات سیپیتی از دلایل مجازاتهای انضباطی مطلع میشویم، گفت:
«مسئله مهم دیگر این است که این تصمیمات به ما وکلای دادگستری ابلاغ نمیشود. به طور معمول، روند باید به این صورت پیش برود. ما باید از مجازاتهای اعمال شده برای موکلان خود مطلع شویم و سپس بتوانیم اعتراض کنیم. با وجود همه اينها، ما باز هم به صورت تخمینی از طرف موکلانمان مراجعه میکنيم. ما با توجه به اینکه میدانیم که آنها به طور مداوم به مدت ۳ ماه یکبار مجازات میشوند، اعتراضات خود را حتی در این شرایط مطرح میکنیم. مسئله اصلی این است که مجازاتهای انضباطی که سالهاست هر ۳ ماه یکبار در زندان «امرالی» اجرا میشود، نامگذاری کرد. ما حتی نمیتوانیم دلیل مجازاتهای داده شده را بدانیم. و ما از طریق گزارشهای سیپیتی از اینها مطلع میشویم. به عنوان مثال، زندانیان حق دارند که هر هفته یک ساعت و سه نفر با هم وقت بگذارند و در فعالیتهای ورزشی شرکت کنند. این مهم یک بار در میدان والیبال و یک بار نیز در میدان بسکتبال میتواند صورت بگیرد. ما حتی نمیدانیم که آیا آنها این حق را میشناسند یا نه، اما یکی از مجازاتهایی که در این گزارشها آمده است، این است که ۴۵ دقیقه ورزش کردهاند و در ۱۵ دقیقه پایانی با هم قدم زده و صحبت کردهاند. تصور کنید به خاطر اینکه ۶۰ دقیقه والیبال بازی نکردید اما در ۱۵ دقیقه پایانی صحبت کردهاید مجازات انضباطی برای شما صادر میشود. بنابراین اظهارات این مقام وزارتخانه بیانگر واقعیت نیست. کاری که آنها انجام میدهند کاملاً تلاشی برای سرپوش گذاشتن بر این نقض قانون است.»