یاد کسانی که در مادیماک به قتل رسیدند گرامی داشته شدند: قاتلان محافظت می‌شوند
در سالگرد قتل‌عام، یاد و خاطره شهدای مادیماک برگزار شد و حمایت حکومت از قاتلان محکوم شد.
تصویر
۳۳ تن از روشنفکرانی که در ۲ ژوئیه ۱۹۹۳ در هتل مادیماک در مرکز شهر سواس به قتل رسیدند، در سی و یکمین سالگرد قتلشان گرامی داشته شد. هزاران نفر به رهبری انجمن فرهنگی پیر سلطان عبدال (PSAKD) و فدراسیون علوی بکتاشی (ABF) گرد هم آمدند و از مقابل انجمن‌های حاجی ولی بکتاش شروع به راهپیمایی کردند. عکس‌های روشنفکران مقتول در راهپیمایی به سمت هتل مادیماک حمل شد. علاوه بر این، بنرهایی با مضمون «راه ما بزرگ است، نور من محو نمی‌شود، پیرسلطان‌هایی که تا ابدیت می‌روند نمی‌میرند» باز شد و شعارهای «آنهایی که سِواس را سوزاندند، آنهایی هستند که آک‌پ را تأسیس کردند» و «جان‌ها سوزانده شدند، جنایتکاران کجا هستند؟» و «چراغ سِواس خاموش نمی‌شود» سر داده شد. اسامی جان‌باختگان راهپیمایی یکی یکی قرائت شد و در حین قرائت اسامی شرکت‌کنندگان پاسخ دادند «آنها زنده هستند.»
راهپیمایی از مقابل انجمن‌های حاجی ولی بکتاش آغاز شد و در مقابل هتل مادیماک به پایان رسید. روسای مشترک حزب مناطق دموکراتیک (دبپ) چیدم کیلیچگون اوچار و کَسکین بایندر، رئیس مشترک حزب دموکراسی و برابری خلق‌ها (دم پارتی) تونجر باکرهان، اوزگور اوزل رئیس ج‌ه‌پ و رئیس کل سازمان حزب کارگران ترکیه (TİP) ارکان باش، علاوه بر این، بسیاری از نمایندگان احزاب و تشکل‌های مردم نهاد نیز در این راهپیمایی شرکت کردند.
اوزگور اوزل، رئیس ج‌ه‌پ در راهپیمایی مقابل هتل مادیماک با بیان اینکه دو خواسته برای فراموش نشدن قتل‌عام مادیماک دارند، گفت: «اولین خواسته مشترک ما و خانواده‌هایمان است. مادیماک یک موزه شرمساری است. دل خانواده‌هایی که این مقاله مرکز علم و فرهنگ را می‌بینند، می‌سوزد.» می‌گویند؛ «این حق ما نیست. چه علم و چه فرهنگی؟ آیا در فرهنگ ما سوزاندن انسان وجود دارد؟ کسانی را که به علم فرهنگ و هنر اعتقاد دارند در اینجا سوزاندید.» ثانیاً، ما امید خود را به درخواست تجدید نظر (استیناف) ادامه می‌دهیم. اما در نهایت باید این تصمیمات لغو شود و این جنایت علیه بشریت توصیف شود.»
تونجر باکرهان، رئیس مشترک دم پارتی گفت: «آنچه در اینجا اتفاق افتاد یک قتل آشکار بود. زمانی که این قتل انجام شد، رئیس جمهور آن دوره گفت که این یک حادثه منفرد است و افسران مجری قانون وظیفه خود را انجام می‌دهند. نخست‌وزیر این کشور یک سخنرانی معادل با رئیس‌جمهور کرد و گفت: «خوشبختانه به مردم ما آسیبی نرسیده است.» یعنی یک حکومت که جان‌هایی که در داخل ساختمان می‌سوختند، علوی‌ها، کوردها را نادیده می‌گیرد، دردشان را نمی‌بیند، ولی برای کسانی که در بیرون اعمال تحریک‌آمیز انجام می‌دادند و سعی می‌کردند آنجا را بسوزانند می‌گوید: «شکر خدا هیچ اتفاقی برای آنها نیفتاده است.» عاملان واقعی آن فاش نشدند. فقط چند نفری که در آن زمان اینجا بودند محاکمه شدند. بسیاری از آنها قبلا آزاد یا تبرئه شده‌اند. با عفو ریاست جمهوری آزاد شدند.»
باکرهان با تاکید بر اینکه قتل‌عام مادیماک جنایت علیه بشریت بود، ادامه داد: «ما به عنوان دم پارتی همانند دیروز امروز نیز در کنار شهروندان علوی خود هستیم، پیگیر آرمان مظلومان، استثمارشدگان، مقتولین و قربانیان قتل‌عام این کشور خواهیم بود و با هم مبارزه خواهیم کرد. به یقین روزی می‌رسد که این پرونده‌ها که در این سرزمین به سیاست معافیت از مجازات منجر شده‌اند، در برابر یک محاکمه‌ی واقعی مورد بررسی قرار گیرند و مسئولان واقعی آشکار شوند. ما مبارزه‌مان را با همکاران و مؤسسات علوی ادامه خواهیم داد تا مقصرین واقعی مشخص شوند. هیچ قتل و خونریزی در این کشور بدون مجازات نخواهد ماند. یک بار دیگر با هموطنان علوی و کورد در غم و اندوه‌شان شریک می‌شویم و می‌گوییم که در کنار مبارزات‌شان هستیم.»
اَرکان باش، رئیس حزب کارگران ترکیه (TİP) گفت: «ما امروز اینجا هستیم و مصمم به مبارزه خود به عنوان یک کشور سکولار علیه نگرشی که ۳۱ سال پیش اقدامی ارتجاعی انجام داد همچنان در تلاش برای پیشبرد اهداف خود است و می‌خواهد ترکیه را در تاریکی غرق کند، ادامه می‌دهیم.»
سید اصلان رئیس حزب کارگر (EMEP) با بیان اینکه کشتار مادیماک مانند سوما، ارمنک، ۱۰ اکتبر و پرسوس از تاریخ سیاه ترکیه است، گفت: «ما این مبارزه را تا زمانی که مردم کورد و ترک به طور مساوی و بی‌دغدغه با هم زندگی کنند ادامه خواهیم داد.»
«قدرت در صندلی متهم نشسته است!»
چیدم کلیچگون اوچار، رئیس مشترک دبپ خاطرنشان کرد که این قتل‌عام توسط کانون‌های تاریک دولت انجام شده است. چیدم کلیچگون اوچار با بیان اینکه پرونده قتل‌عام ۳۰ سال ادامه داشت با مرور زمان به پایان رسید، گفت: «این ذهنیت قتل‌عام به مدت ۳۱ سال ادامه داشت. زمانی که قانون محدودیت و گذشت زمان رسیدگی به پرونده در دادگاه تصمیم‌گیری شد، در واقع نتیجه زیر را دیدیم: دولت راه را برای بی‌مجازات ماندن عوامل قتل‌عام علیه علویان همراه کرد و دولت خودش روی صندلی متهم نشسته است که ۳۱ سال خالی مانده است.»
چیدم کیلیچگون اوچار با بیان اینکه ذهنیت جنایتکارانه حکومت فقط متوجه علویان نیست، سخنان خود را اینگونه به پایان رساند: «سیاستی که برای از بین بردن ساختار کثرت‌گرا در این کشور، از بین بردن اراده برای زندگی مشترک در این کشور و ایجاد یک سیستم که ملی‌گرایی، نژادپرستی، مونیسم را از نظر دین، فرهنگ و جنسیت تحمیل می‌کند، اجرا می‌شود. خود دولت مشمول محدودیت می‌شود و مبارزه ما این است که این ذهنیت را تغییر دهیم و اجازه ندهیم دوباره این کشتارها انجام شود.»
مراسم بزرگداشت با گذاشتن گل میخک در مقابل هتل به پایان رسید.
