اعتصاب غذای دوره‌ای زندانیان سیاسی با هدف آزادی جسمانی رهبر خلق کورد عبدالله اوجالان و رفع انزوا در شانزدهمین روز خود ادامه دارد. زندانیان محبوس در زندان فوق امنیتی کرکلار شماره 1 نوع F ازمیر، نامه‌ای در مورد فعالیت خود نوشته‌اند. در این نامه آمده است که عبدالله اوجالان برای صلح ترکیه و خاورمیانه باید آزاد باشد.

زندانیان در نامه خود با توجه به حملات اسرائیل به غزه، این حملات را محکوم کردند و گفتند: «ما از این تحولات خشمگین و غمگین هستیم، امروز این یک واقعیت کاملا واضح است که نیاز به انسانیت در برابر وضعیت غزه وجود دارد. اما علیرغم اینکه دولت و بسیاری از محافل به خاطر اتفاقات غزه فریاد می‌زنند و شکایت می‌کنند و اشک‌های دروغین می‌ریزند، فقط یک بار نیز به کوردستان مراجعه نمی‌کنند. اکنون کسانی که نابودی کوردها را مشروع می‌دانند، برای فلسطین اشک تمساح می‌ریزند.»

در این نامه ذکر شده که کوردها به زبان خود آموزش نمی‌بینند، نمی‌توانند به زبان مادری خود در دادگاه‌ها شهادت دهند و مجبورند هزینه ترجمه زبان خود را بپردازند و ادامه دادند: «به دلیل آنکه دست از فرهنگ خود نمی‌کشند نابودی آنها را مشروع می‌دانند. هر روز بمب‌های شیمیایی را روی کوه‌های کوردستان میبارانند، شهرها را پر از سرباز و پلیس می‌کنند و به طور مداوم منع رفت و آمد اعلام می‌کنند. هر از چند گاهی هزاران کورد دستگیر و زندانی می‌شوند. رهبر خلق کورد آقای عبدالله اوجالان با سیستمی که در دنیا سابقه ندارد در سلول انفرادی در زندان نگهداری می‌شود. او نمی‌تواند از ابتدایی‌ترین حقوق خود برخوردار شود. صدها زندانی مریض کورد وجود دارد و آزاد نمی‌شوند. زندانیان ۳۰ سال در داخل زندان نگهداری می‌شوند، حتی پس از اتمام دوران محکومیتشان آزاد نمی‌شوند.»

زندانیان در نامه خود به یاد آوردند که با وجود همه فشارها، مردم کورد تسلیم نشدند و چنین گفتند: «به ویژه در ۵۰ سال گذشته و به طور کلی وقتی به ۲۰۰ سال جنگ نگاه می‌کنیم، به خوبی درک می‌شود که کوردها تسلیم نمی‌شوند. به همین دلیل این سیاست‌های ظالمانه باید کنار گذاشته شود. باید دانست که این مفهوم همواره در ترکیه و خاورمیانه باعث بروز بحران‌ها و مناقشات می‌شود و دلیل اعمال خارج از دموکراسی و بحران‌های اقتصادی می‌شود.»

در طول این نامه، راه حل بحران‌های اقتصادی، سیاسی و دموکراتیک در ترکیه و خاورمیانه آمده است. حل مسئله کوردستان از راه‌های عادلانه و دموکراتیک امکان پذیر است. علاوه بر این، در این نامه آمده است که راه حل مسئله کورد با شرط آزادی عبدالله اوجالان که مردم کورد او را به عنوان مذاکره‌کننده اصلی معرفی کرده‌اند، امکان‌پذیر است.»

زندانیان در پایان نامه خود از مردم کوردستان و ترکیه خواستند به این کمپین بپیوندند و چنین گفته‌اند: «ما به عنوان زندانیان سیاسی برای حل این مسئله اعتصاب غذای دوره‌ای را از ۲۷ نوامبر ۲۰۲۳ آغاز کرده‌ایم. اگر این خواسته‌های برحق ما برآورده نشود، به شیوه‌ای دشوارتر به اعتصاب خود ادامه می‌دهیم. از همه کسانی که عزت دارند می‌خواهیم از این مبارزه شرافتمندانه حمایت کنند.»

زنان محبوس در زندان زنان قیصری نیز از طریق وکلای خود پیامی در خصوص اعتصاب خود ارسال کردند. این زنان اعتصاب خود را گامی مهم برای آزادی جسمانی عبدالله اوجالان دانستند و در پیام خود گفتند: «ما پنج رفیق به اعتصاب غذای دوره‌ای پیوستیم. آقای اوجالان یک ضرورت مهم برای مردم است. امروز روز موعود است. این وضعیتی نیست که باید منتظر آن باشیم. مردم کورد باید از این موضوع صیانت کنند و مبارزه خود را افزایش دهند. هدف زندانیان و خواسته آنها آزادی آقای عبدالله اوجالان است. بنابراین هر آنچه پیش روی ما باشد، آن را انجام خواهیم داد. ما می‌خواهیم مردم و دوستانمان به این مرحله بپیوندند. امید و هدف ما در حال رشد است. هر اتفاقی بیفتد قطعا پیروز خواهیم شد. پیروزی از آن ماست.»