کنگره ملی کوردستان خواستار شرکت در کمپین آزادی اوجالان شد
ک.ن.ک در قطعنامهی گردهمایی شورای اجرایی با اشاره به آغاز کمپین بینالمللی آزادی برای عبدالله اوجالان، خواستار شرکت تمامی کوردها در اقصی نقاط جهان در این کمپین شد.
ک.ن.ک در قطعنامهی گردهمایی شورای اجرایی با اشاره به آغاز کمپین بینالمللی آزادی برای عبدالله اوجالان، خواستار شرکت تمامی کوردها در اقصی نقاط جهان در این کمپین شد.
قطعنامهی گردهمایی ۳۰ آگوست ۲۰۲۰ / ٩ شهریور ١٣٩٩ شورای اجرایی کنگرهی ملی کوردستان (ک.ن.ک) منتشر شد.
در بیانیهی ک.ن.ک در مورد قطعنامهی گردهمایی شورای اجرایی اعلام شده است، شورای اجرایی ک.ن،ک گردهمایی عادی خود را در ۳۰ آگوست ۲۰۲۰ برگزار کرد و طی آن به طور گسترده وضعیت سیاسی کوردستان، خاورمیانه و جهان تشریح شد.
متن بیانیه و قطعنامهی ک.ن.ک به شرح زیر است؛
قطعنامهی گردهمایی شورای اجرایی کنگرهی ملی کوردستان ک.ن.ک ۳۰/۸/۲۰۲۰
روز، روز شکست اشغالگری ترکیه است
شورای اجرایی ک.ن.ک در گردهمایی خود در ۳۰ آگوست به طور گسترده شرایط سیاسی جهان، خاورمیانه و کوردستان را تشریح کرد. در این گردهمایی موضوع اصلی به استراتژی اشغالگری دولت ترکیه علیه کوردستان و دستاوردهای خلق کورد اختصاص یافت. سرنوشت خاورمیانه به موضعگیری کورد و کوردستان گره خورده است. همزمان موضعگیری ابرقدرتها نیز به خاورمیانه گره خورده و اگر کورد و کوردستان در معادلات چارهیابی حضور نداشته باشد، آنگاه مسائل و بحرانها و ویرانیها در منطقه پایان نمییابد.
شورای رهبری ک.ن.ک به یادآوری مبارزات و مقاومت کوردستانیان تاکید کرد که نه تنها موضوعی ملی و میهنی و داخلی، بلکه یک مسئلهی مهم بشریت در همهی جهان است. در معادلات جنگ ملی، نژادی، منطقهای و جهانی، مسئلهی کورد دارای اهمیتی تاریخی و اساسی است. کورد و کوردستان امروز یک بار دیگر تحت مسئولیت تاریخی قرار گرفتهاند. مبارزات برای چارهیابی که امروز پیش آمده است، بر کشورهای اطراف هم تاثیر خواهد گذاشت. برای آنکه این چارهیابی محقق نشود، دولت ترکیه با تمام توان خود در مقابل این واقعیت، جنگی سرنوشتساز انجام میدهد.
دولت اشغالگر ترکیه دشمن سرسخت و اصلی کورد و کوردستان است، به همین دلیل برای سرنوشت و موجودیت کورد تهدیدی بزرگ است. اما نیروهایی وجود دارند که این تهدید صد ساله را نمیبینند و جنگی که در جریان است را جنگ میان یک حزب کوردی و دولتی اشغالگر معرفی میکنند. این موضعگیریشان بدون شک علیه منافع ملی و میهنی خلقی مظلوم است. همچنین آشکار شده است که دولت ترکیه در مرحلهی پایانی مرگ و زندگی خود به عنوان دولت-ملت به کورد و کوردستان حملهور شده و با نژادپرستی میخواهد میثاق ملی دورهی عثمانی را محقق کند. اما همزمان ضروری میداند که ستون اول استراتژی میثاق ملی را در باکور، باشور و روژاوای کوردستان مستقر کند. مقاومت کوردها در این بخشها از کوردستان مانع دولت ترکیه شده است. با تکنولوژی پیشرفتهی نظامی علیه کوردها جنگی دشوار و خونبار به راه انداخته است. دولت ترکیه در کوردستان در شرایطی دشوار و در تنگنا قرار دارد و نقشههایش شکست خوردهاند. به همین دلیل در حمله به لیبی، شمال آفریقا، جنوب یمن، مالی خود را رهبر اخوانالمسلمین دانسته و سیاست خود را اجرا میکند و در نتیجه دشمنان جدیدی برای خود درست میکند. امروز همهی کشورهای عربی و شمال آفریقا علیه دولت ترکیه موضعگیری کردهاند. امروز با دخالت در دریای سفید با اتحادیهی اروپا و ناتو هم دچار مشکل شده است. همچنین با دخالت در روابط ارمنستان و آذربایجان و ایجاد اختلاف میان آنها، روسیه و ناتو را در مقابل هم قرار میدهد. بیاحترامی به کلیسای مسیحیان ایاصوفیه، دنیای مسیحیت را از خود رنجاند. این حکومت در سطح سیاست جهانی به عنوان دولتی مداخلهجو و بر هم زننده امنیت و آرامش کشورهای منطقه شناخته شده است. این حقایق فرصتهای بزرگی در مقابل کورد و کوردستانیان قرار میدهد، تا موجودیت خود را در کنار نجات یافتن از اشغالگری قرار دهند. اما اینها بدون اتحاد ملی محقق نمیشود و روز، روز شکست دولت اشغالگر ترکیه است.
چون دیگر ترکیه نمیتواند حمایت دولتهای عربی علیه کوردها را بدست آورد، میخواهد ایران را به سمت خود بکشد. حملات دولت اشغالگر ایران به گریلا و پیشمرگههای روژهلات کوردستان گواهی حقیقت این سیاست دولت ترکیه است. ایران هم به دلیل استراتژی و سیاست دولتش که بدون شک آنها هم یک دشمن سرسخت کورد و کوردستان هستند، همان هدف و استراتژی دولت ترکیه را دارند. اما در شرایط امروز دولت اسلامی ایران هم در سطح داخلی و هم در سطح بینالمللی دچار مسائل و مشکلات بسیاری شده است. قدم به قدم بالهایش که آنها را بر هلال شیعی گسترده بود، بریده میشوند، در عراق نقش ایران تضعیف میشود و در لبنان و سوریه پس از تغییرات اخیر به ویژه پس از انفجار اخیر بیروت، در حال دست و پا زدن است.
ترکیه در باکور کوردستان غیر از جنگ نظامی، جنگی اجتماعی هم پیاده میکند. با حملات ویژهاش به زنان کورد میخواهد روحیهی جامعه ی کورد را از بین ببرد. رهبران دولت ترکیه، جنبش زنان کورد را به عنوان دینامیک و پیشاهنگ انقلاب کوردستان میبینند. به همین به شیوهی سیستماتیک سیاست تجاوز به زنان کورد را پیاده میکنند. ک.ن.ک از جامعهی کوردها در باکور کوردستان میخواهد تا در مقابل این حملات بایستند و موضعگیری کنند. ک.ن.ک به طور ویژه مقاومت خلق و گریلاهایش علیه اشغالگری ترکیه در منطقهی هفتانین را به عنوان مقاومتی ملی و میهنی علیه اشغالگری میبیند. به ویژه خلقمان در بهدینان مدت دو ماه است علیه اشغالگری، موضعگیری شجاعانه و مسئولانه اتخاذ کردهاند. جنگ هفتانین فقط وظیفهی یک گروه سیاسی کوردستان نیست، بلکه لازم است همهی خلق و نیروهای سیاسی کوردستان در این مقاومت شرکت کنند. نتیجهی پیروزی این جنگ و مقاومت، آیندهی دولت ترکیه را مشخص میکند. با مداخلهجویی و بر هم زدن حقایق و متهم کردن توسط رسانهها، نمیتوانند مانع خواستهای خلقمان علیه اشغالگری شوند. باید رسانههای کوردی در انتقادات سیاسیشان، مرز و پرنسیب اخلافی و حرفهای و وجدانی اجتماعی را نقض نکنند.
در اینجا فقط دشمن نفع میبرد. همچنین دستگیری و شکنجه کردن فعالان، روزنامه نگاران و معلمان و سیاستمداران در بهدینان، به نفع دشمن است و باید همهی دستگیرشدگان چه آنان که خواهان حقوق مدنی خویش هستند، چه میهندوستانی که صدای خویش را بلند کردهاند و خواستار عدالت اجتماعی هستند فورا آزاد شوند.
یکی از مباحث مهم دیگر نشست ما وضعیت جامعه ایزدی بود. بازگشت خلق ایزدیمان به زادگاه خویش در منطقه شنگال، گامی بسیار ارزشمند و مقدس است. تأمین امنیت و پذیرش موقعیت شنگال در سطح داخلی و بینالمللی وظیفهای ملی در عرصه دیپلماتیک است. لازم است برای نیرومندکردن دیپلماسی کورد در مقابل بغداد، همچنین برای آبادانی شنگال خلقمان باید در تمامی عرصهها به یاری خلق ایزدی شتافته و به آنرا وظیفه خود بدانند. مسئله شنگال مسئلهای ملی و میهنی است.
نشست شورای اجرایی کنگره ملی کوردستان همچنین در رابطه با وضعیت خلقمان در روژهلات کوردستان گفتگو کرد. حملات رژیم ایران از یکسو بر خلقمان افزایش یافته و از سوی دیگر زندگی مردم به دلیل وضعیت بد اقتصادی بسیار ناگوار است. فقر و تهیدستی هر روز بیشتر شده و روند خطرناکتری به خود میگیرد. رژیم ایران به بهانه بیماری کرونا اقتصاد روژهلات کوردستان را از هم فروپاشیده است. مبارزه علیه سیاستهای رژیم اشغالگر ایران در عرصههای دیپلماتیک و فعالیت خلق کوردستان یک ضرورت حیاتی است. همچنین نیازمند همکاری اقتصادی است. خلقمان برای رهایی از این وضعیت قبل از هر چیز نیازمند همبستگی، وحدت، یکصدایی و همسنگری نیروهای سیاسی روژهلات کوردستان است.
وضعیت باشور کوردستان مفصلا مورد بحث نشست شورای اجرایی قرار گرفت. وجود بحران اقتصادی در باشور کوردستان و تنشهای مابین حکومت مرکزی و اقلیم و عدم شفافیت حاکمان اقلیم در زمینه اقتصادی و دارایی و بازیهای سیاسی و مواضع حکومت مرکزی عراق به گرهی کور مبدل شده است. ضعف جایگاه و موقعیت کوردها در مرکز (بغداد) و تنشهای میان نیروهای کورد بویژه آنانی که حاکمیت را در دست گرفتهاند، باعث و بانی این وضعیت میباشند. لازم است هر چه زودتر وضعیت اقتصادی خلق با پرداخت حقوق حل شده و بازگشت وضعیت سیاسی به شرایط عادی همچون فعال نمودن پارلمان میتواند راهی برای گذار از این مقطع باشد.
ک.ن.ک تصمیم گرفت همچون وظیفهای ملی و همچنین به دلیل رنجها و تلاشهای آقای عبدالله اوجالان در تأسیس کنگره ملی کوردستان صرف کردهاند، در کمپین آزادی ایشان در سطح ملی شرکت کند. بدیهی است سندیکاهای بزرگ بریتانیا و بسیاری از سازمانهای مدنی در گوشه و کنار جهان خواستار آغاز کمپینی بزرگ تحت عنوان «زمان آزادی فرا رسیده است» برای آزادی آقای عبدالله اوجالان هستند.
ک.ن.ک از تمامی کوردها و کوردستانیها میخواهد که در هر نقطهای از جهان در این کمپین شرکت کنند.
شورای اجرایی برنامه نشست عمومی سالانه کنگره ملی کوردستان را تنظیم کرده و آنرا به مرحله اجرا گذاشت. اگر چه برگزاری نشست گسترده با مشکلاتی روبروست اما تصمیم گرفته شد که نشست عمومی در ماه اکتبر سال جاری برگزار گردد و در این راستا کمیتهای موظف به انجام رساندن تدارکات لازم شد. همچنین برنامه فعالیتها، کارها و مبارزات آتی ک.ن.ک تنظیم گردید.