جنبش ای.ال.ان که بزرگترین جنبش گریلایی پس از فارک در کلمبیا می‌باشد در بیانیه‌ای اعلام کرده است که با نمایندگان دولت کلمبیا نشستی را در مورد پایان دادن به اختلافات و چاره‌یابی مسئله انجا داده‌اند. ای.ال.ان هم‌چنین اعلام کرده است که باوجود کوتاه بودن زمان این نشست، پیشرفت‌های قابل توجهی صورت گرفته است

این نشست که میان نمایندگان هر دو طرف دیروز جمعه در تاریخ ۱۳ ژانویه (۲۴ دیماه) در کیتو پایتخت کشور اکوادر صورت پذیرفته، از طرف هر دو جناح مورد تأیید قرار گرفته است. نشست در پشت درهای بسته و بدون حضور رسانه‌ها صورت پذیرفت، اما با این حال تعداد زیادی از خبرنگاران را به شهر ایبارا در ۱۱5 کیلومتری محل نشست کشانده بود.

مرحله مذاکرات میان دولت کلمبیا و ارتش آزادیبخش کلمبیا درحالی شروع شده است که مدتی قبل مذاکرات این دولت با گریلاهای فارک [بزرگترین جنبش گریلایی درون شهری در کلمبیا]، به نتایج مطلوبی رسید. در نتیجه این توافق قرار است که دولت کلمبیا و گریلاهای فارک پس از ۵۲ سال درگیری، مشکلات خود را با استفاده از دیالوگ و راهکار دمکراتیک چاره‌یابی نمایند.

با شروع مذاکرات صلح فارک و دولت کلمبیا، جنبش ای.ال.ان به‌عنوان بزرگترین جنبش مسلحانه در کلمبیا شناخته می‌شود. این جنبش به مانند جنبش فارک در نتیجه قیام ۱۹۶۴ روستائیان تشکیل و تا امروز مبارزات مسلحانه خود را برای احقاق خواسته‌های خلق خود ادامه داده است. برخی از منابع، تعداد گریلاهای این جنبش را تا ۵۰۰۰ نفر تخمین زده‌اند.

گفته می‌شود که قبلاً‌ در سال ۲۰۱۴ مذاکرات پنهانی ای.ال.ان و دولت مرکزی کلمبیا برای شروع رسمی گفتگوها آغاز شده بود که از زمان شروع قیام‌های مردمی و آغاز مبارزات مسلحانه در این کشور بی‌سابقه بوده است. دولت کلمبیا شرط آغاز گفتگوها را، آزادی یکی از نمایندگان خود که از سال گذشته به اسارت این گروه می‌باشد، اعلام کرده است. در مقابل نیز گریلاهای ارتش آزادیبخش ملی (ELN) خواستار آزادی اسرای خود شده‌اند. گفته شده که در مذاکرات اکوادر بر روی این مسئله نیز به گفتگو پرداخته خواهد شد.

با این وجود تلاش برای رسمی شدن این گفتگوها هنوز هم ادامه دارد و قرار است درصورت موفقیت این مذاکرات، نشست‌های آینده میان دولت مرکزی کلمبیا و دیگر گروه‌های چریکی مخالف، در کشورهای برزیل، شیلی، کوبا، ونزولا و نروژ برگزار شوند.

در کلمبیا در سال‌های ۱۹۶۰ تاکنون، دستکم ۳۰ سازمان شبه متشکل از چپ‌ها و راست‌های رادیکال بوجود آمده‌اند و با نیروهای دولتی در پیکار مداوم هستند. گفته شده که در مجموع درگیری‌های مسلحانه ارتش کلمبیا و این شبه نظامیان، بیش از ۲۶۰ هزار نفر کشته و ۶۰ هزار نفر دیگر نیز مفقود شده‌اند. در همین رابطه ۶ میلیون و ۹۰۰ هزار نفر نیز مجبور آواره شده‌اند. با شروع دور تازه‌ای از مذاکرت دولت مرکزی کلمبیا و مخالفان مسلح، به‌نظر می‌رسد که سیاست دولت مرکزی کلمبیا بر چاره‌یابی دمکراتیک مسئله معطوف شده است.