بیش از ٣٢ شورای صنفی دانشگاههای ایران بە مناسبت شانزدە آذر روز دانشجو بیانیەای منتشر کردند. آنان در بیانیە خود آوردەاند، دست زورمندان اقتصادی و سیاسی باید از دانشگاه کوتاه شود.

در ابتدای بیانیە ٣٢ شورای صنفی دانشگاههای ایران آمدە است، شانزدە آذر روز دانشجو نماد مبارزه‌ی دانشجویان پیشرو در راه عدالت و آزادی است. این روز برای سال‌ها، در قالب ِ برنامه‌های کم‌مایه‌ی چند تشکل سیاسیِ رسمی برای ایجاد شور و هیجانِ زودگذر و بیان شعار جناح‌های سیاسی مسخ شده بود.

این بیانیە می افزاید، اکنون سه سال است که دانشجویان مستقل و فعالان صنفی عزم کرده‌اند تا معنا و تصویری دیگر به این روز بدهند و پیام آن‌ها یک چیز بوده است: "دست زورمندان اقتصادی و سیاسی باید از دانشگاه کوتاه شود". این فریاد نه از شور و احساسی زودگذر، بلکه از درد و دغدغه‌های هرروزه‌ی دانشجویان برآمده، و علاوه بر آن، متکی بر تحلیلی مشخص از شرایط جامعه و دانشگاه بوده است.

در ادامە این بیانیە آمدە است، در سه دهه‌ی گذشته، تهاجمی هدفمند و برنامه‌ریزی‌شده، جامعه‌ی ایران را زیر ضربات  مُهلِک خود گرفته است. در اثر بحران‌های ناشی از اقتصاد دوران جنگ از یک سو و فشارهای بین‌المللی برای «آزادسازی» اقتصاد ازسویی‌دیگر، دولت‌های پس از جنگ یکی پس از دیگری، با عزمی راسخ، سیاست‌های موسوم به "تعدیل ساختاری" را پیش برده‌اند و، بی توجه به پیامدهای اجتماعیِ فاجعه‌بارِ این سیاست‌ها در ایران و سایر کشورهای جهان، تلاش می کنند هرگونه مقاومتی را در برابر این سیاست‌ها از میان بردارند.

این تهاجمِ همه‌جانبه عمدتاً با سه اهرم واگذاریِ بنگاه‌های اقتصادی به بخش خصوصی، خصوصی‌سازی و گران‌سازیِ خدمات اجتماعی، و تشدیدِ سازوکارهای کنترلی بر مبنای انواع و اقسام تبعیض‌های اجتماعی و نظارت‌های امنیتی صورت گرفتە است.

این بیانیە در پایان می افزاید، دولت‌های پس از جنگ عزمی جدّی داشته‌اند که با استفاده از فضای ناشی از سرکوب تشکل‌های مستقل کارگری در سال‌های قبل، هر چە قدر می‌توانند نیروی کار را بی‌ثبات‌تر، ارزان‌تر و مُطیع‌تر کنند.

در حوزه‌ی بهداشت و سلامت، روند آزادسازیِ قیمت خدمات درمانی با سرعت پیش رفته است.

در عرصه‌ی آموزش عمومی نیز افزایش چشمگیر مدارس غیرانتفاعی و کالایی‌سازی و کنکوری‌سازی آموزش در جریان است و عدم‌پرداخت دستمزد واقعیِ معلمان، جذب نیروهای حق‌التدریسیِ بی‌ثبات با دستمزدهای بسیار کم و حبس فعالان صنفی معلمان از دیگر حمله‌ها به عرصه‌ی آموزش عمومی و معلمان بوده است.